اختلالات خوردن در رژیم های سخت

رژیم های سخت و طولانی مدت کاهش وزن ممکن است موجب به وجود آمدن اختلال در خوردن و خطرات جدی در سلامتی افراد باشد و بیماری های جسمی و روحی شدیدی را به وجود آورد. مهم ترین اختلال مربوط به خوردن، پرخوری و بی اشتهایی عصبی است که هر دو از تأثیر روانی وسوسه داشتن وزن کم نشأت می گیرد و صدمات زیانباری را برای افراد به دنبال دارد که گاهی غیرقابل جبران است. شیوع این اختلال در دختران و زنان جوان و یا بعضی از ورزشکاران که به وزن بدنشان توجه بیش از حد دارند، بیشتر از سایر افراد است. نگرش و فرهنگ جامعه در به وجود آمدن این اختلال بی تأثیر نیست. زمانی که لاغر بودن بیش از حد به عنوان زیبایی به شمار می رود، این افراد برای رسیدن به این هدف سعی در کاهش وزن، بیش از حد مجاز دارند که سلامتی آنها را به خطر می اندازد. در مورد ورزشکاران نیز در برخی از رشته ها مانند ایروبیک، شنا، ژیمناستیک و ... کاهش وزن در عملکرد ورزشی آنها تأثیر دارد. در این ورزشکاران نیز به نوعی اختلال خوردن در حال شیوع است. البته همان طور که قبلاً گفته شد فقط در ورزشکارانی دیده می شود که توجه افراطی به وزن خود دارند.
بی اشتهایی عصبی در دختران و زنان جوان زیر ۲۵ سال شایع تر است. افرادی که دچار بی اشتهایی عصبی هستند با وجود این که وزن بسیار کمی دارند، ترس شدید از چاق شدن موجب می شود از غذاخوردن امتناع کنند. این افراد معمولاً تصور نادرستی از وزن و ظاهر خود دارند و مرتب خود را در آینه نگاه می کنند و با وجود لاغری مفرط و وزن پائین فکر می کنند که چاق هستند و اضافه وزن دارند و باید وزن خود را کم کنند. اگر این افراد در سن رشد باشند افزایش وزن و قد آنها نسبت به همسالانشان کمتر است و رشد خوبی ندارند و در آینده دچار مشکلات جسمی و بیماری های سخت و بی علاج می شوند. آمنوره یا اختلال در عادت ماهیانه در این افراد وجود دارد که ورزش های سخت با شدت و زمان طولانی انجام می دهند.
در پرخوری عصبی فرد کنترلی بر خوردن ندارد و ممکن است در کوتاه مدت حجم زیادی از غذا را مصرف کند و بعد با استفراغ عمدی و یا استفاده از مسهل سعی در دفاع غذای مصرفی کند یا از خوردن چند وعده غذای بعدی پرهیز کند و به خود گرسنگی طولانی مدت بدهد و برای جبران یک وعده پرخوری ورزش های شدید انجام دهد تا وزن اضافه شده را کم کند. افرادی که دچار این ۲اختلال هستند، اعتماد به نفس پائینی دارند و افسردگی و اضطراب از شکل ظاهری خود، در آنها دیده می شود. شیوع پرخوری عصبی بیشتر از بی اشتهایی عصبی است. بی اشتهایی عصبی حدود یک درصد کل جمعیت را دربرمی گیرد. ولی ۱۰ درصد جمعیت به پرخوری عصبی مبتلا هستند. دلایل مشترکی که در هر ۲اختلال وجود دارد، اعتماد به نفس پائین و علاقه شدید به لاغری و مشکلات روانی در این افراد است که نیاز به مشاوره روانشناسی دارند.

منبع : خانواده ما