زمانی برای بازی‌های برنده - برنده

شرایط دنیا عوض شده است و ما در موقعیت‌شکننده و آسیب‌پذیری قرار داریم. اگر کنشگران ایرانی براساس آنچه در تئوری‌های اخیر، بدان <هوش زمینه‌ای> می‌گویند، بازی‌های برنده - برنده پیش نگیرند و قواعد آن را رعایت نکنند؛ همه بازنده خواهیم بود. سیل حوادث؛ هم سکولارها، هم تجددخواهان دینی و هم اسلا‌م‌گرایان را با خود خواهد برد و دموکراسی‌خواهان و محافظه‌کاران، با هم ضرر خواهند کرد.
جامعه ایرانی، نیازمند سازوکارهای رضایت‌بخش و کارآمدی برای حل مناقشات ملی و بین‌المللی خود در راستای <خیر عمومی> و <کشورداری خوب> است. تنها از این طریق، موارد بحث‌انگیزی که <آینده ایران> را تحت تأثیر قرار می‌دهد، می‌تواند در دستور کار گفتگو به قصد وفاق، قرار بگیرد. مواردی از این قبیل:
۱) نهادمند شدن اجتماعات محلی در محلا‌ت، مدارس، مناطق و مکان‌های کاری، تحصیلی و زیست جمعی؛ به منظور تقویت و توسعه فرایندهای اجتماعی شدن، مشارکت، هنجارگرایی، مسوولیت‌پذیری، خلا‌قیت و جوشش نظم‌های درونزا از طریق جماعت‌های اخلا‌ق مدار و مولد. ‌
۲) مشق و آموزش معنویت و فضیلت مدنی و اخلا‌ق اجتماعی و حرفه‌ای، تمرین رفتار با دیگران، رعایت حقوق، مسوولیت‌پذیری، شفافیت، رفتار انتقادی و نقدپذیری، همدلی، پیوند، اعتمادپذیری، همبستگی و جستجوی منافع فردی به میانجیگری خیر عمومی و منافع جمعی. ‌
۳) مواجهه عقلا‌نی، واقع‌بینانه و دمکراتیک با تهدیدهای بین‌المللی در ابعاد تحریم و جنگ. ‌
۴) راه‌حل‌های عبور از اقتصاد تک پایه دولت سالا‌ر و نفتی در جهت تولید ثروت ملی، کارآفرینی، مدیریت کسب و کار و بهره‌وری؛ به‌ویژه با تثبیت حقوق مالکیت و ایجاد بسترهای قانونی نیرومند و پایدار برای فعالیت و ابتکارات بخش‌های غیردولتی. ‌
۵) مسائل اجتماعی تهدیدکننده نظام سلا‌مت جامعه مانند فقر، اعتیاد، ناامنی، بیکاری، بی‌خانمانی، فساد، فروپاشی فرهنگی (که به طور اخصّ، گروه‌های درآمدی پایین و جوانان با آن مواجه هستند.)
۶) حقوق اجتماعی، مدنی، صنفی و رفاهی طبقات و قشرها مانند کارگران، معلمان، زنان و به‌ویژه شهروندهای نادار و کم درآمد. ‌
۷) حقوق و آزادی‌های اجتماعی، سیاسی و قضایی مانند سبک زندگی، حریم خصوصی، هویت‌ها و هستی‌های متنوع فرهنگی، امکان مشارکت مخالفان در انتخاب‌ها، آزادی بیان، حقوق مطبوعاتی، حقوق دیجیتالی و اطلا‌ع‌رسانی، کیفیت زندگی و...
۸) حقوق و آزادی‌های تحصیلی و آکادمیک مانند دسترسی همه قشرها به آموزش عالی اصیل و با کیفیت، آزادی علمی، استقلا‌ل دانشگاهی، پویایی زندگی دانشجویی، امنیت و منزلت متفکران، منتقدان، اعضای هیأت علمی و دانشکاران. ‌
۹) حقوق و هویت اقوام و مذاهب ایرانی به‌ویژه در مناطق متعدد محروم و مرزی؛ و مشارکت آنها در توسعه و عزت و اعتلا‌ی ایران با تأکید بر اصل وحدت در عین کثرت. ‌
۱۰) ظرفیت‌سازی و تسهیل‌گری و تکاپوی لا‌زم برای توسعه علمی و ارتقای سهم ایران در تولید دانش جهانی و علم و فناوری. ‌

مقصود فراستخواه

منبع : روزنامه اعتماد ملی