نسل گمشده

جمعیت كنونی بومیان استرالیا نزدیك به ۴۶۰ هزار نفر ۴۲ درصد از كل جمعیت استرالیا است در حالی كه این رقم در زمان ورود اروپائیان، به جزیره بین ۲۵۰ هزار تا یك میلیون نفر برآورد می شود. كشتار بومیان استرالیا به دست سفیدپوستان و غصب منابع آبی و زمین هایشان و نیز بیماری های همه گیر ناشی از ورود مهاجران در مجموع سبب شد كه در فاصله سال ۱۷۸۸ تا ۱۹۰۰ نزدیك به ۹۰ درصد از جمعیت بومیان از بین برود. در بخش های نسبتا حاصلخیز جنوب كل جوامع ساكن چنان ناپدید شدند كه هیچ اثری از آنها باقی نمانده است.
دكتر لانگ در كتاب تاریخ نیوساوث ولز می نویسد: «در این لحظه بر دستان افراد خوش نام مهاجرنشین نیوساوث ولز چنان خون سیاهی نشسته است كه تمام آب های هلند نو برای شستن آن كم است.» طی قرن نوزدهم قتل عام بومیان امری عادی محسوب می شد بدون آنكه برای جنایتكاران عواقبی در پی داشته باشد. شورش های محلی نیز در تمامی موارد سركوب شدند. مستنداتی درباره مسموم كردن آب و غذا نیز وجود دارد. بعضی تاریخ نگاران تعداد تلفات این كشتارها را ۱۰ تا ۲۰ هزار نفر ثبت كردند. در اوایل قرن بیستم جمعیت بومیان تا ۵۰ الی ۹۰ هزار نفر كاهش یافت و عمدتا تصور می شد كه به زودی همه آنها از بین خواهند رفت. در حدود سال ۱۹۳۰ فرآیند بی رحمانه اصلاح نژاد به بومیان تحمیل شد. مردانشان اكثرا به جنگ های جهانی فرستاده شدند. در سال ۱۹۶۳ طی انتخاباتی عمومی به بومیان استرالیا حق رای داده شد اما با این حال ایالت كوئینزلند تا دو سال پس از آن مقاومت كرد. بومیان استرالیا هرگز شهروندی عادی محسوب نشده اند و به دلیل وضعیت اجتماعی ناهنجار و محرومیت های مداوم از فقر اقتصادی، تبعیض، بی سوادی، اعتیاد و بیكاری رنج می برند. دولت كنونی و دولت های پیشین استرالیا هرگز نپذیرفتند كه به خاطر سیاست هایی همچون «نسل گمشده» از جوامع بومی عذرخواهی كنند.

منبع : روزنامه شرق