چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۴۰۳ / 29 May, 2024
مجله ویستا
علم آموزنده و آموزش گر
انسان و تمایلات فطری و طبیعی او به گونه ای است که از جانب هرکس که دعوت به گرایش و عمل به فضایل و ارزش ها و نیکی ها گردد تا آنچه را به آن دعوت می شود در رفتار و کنش و عملکردهای دعوت گر مشاهده ننماید تاثیر نمی پذیرد و هیچ اندرز و توصیه و رهنمودی را پذیرا نمی گردد.
همیشه چنین بوده که « عمل » پیشتر و بیشتر از « زبان » تاثیرگذار بوده و در مخاطب تحول و تحرک ایجاد کرده و تاثیرات سازنده و مفید و ثمربخش بر جای نهاده است .
از دیدگاه فرهنگ و معارف اسلامی نیز این یک اصل قطعی و تثبیت شده است که اعمال و رفتار عاملان به ارزش ها و نیکی ها در مخاطبان اثر عمیق برجای می نهد و آنان را به پیروی و تاسی وامی دارد و هدایت و رشد و کمال می آفریند. از همین رو در متون روایی اسلام آمده است که مردم را همواره با اعمالتان به تعالیم و معارف دین دعوت نمائید.
این دیدگاه ضمن آن که از تاثیرات مفید « زبان » در دعوت و تبلیغ نمی کاهد دعوت و تبلیغ عملی را برتر و ثمربخش تر می داند و بر آن تاکید و توصیه فراوان می ورزد.
فرهنگ و معارف اسلامی در عین حال که توجه پیروان خویش به ضرورت اعمال و رفتار دعوت گران و حساسیت ورزی در این زمینه را بسیار ارج می نهد در موارد خاصی به « استثنا » نیز نظر دارد. آنچه در کلام ذیل از حضرت امام محمدباقر(ع ) آمده است نمونه روشنی از این استثنا می باشد :
« علم و دانش را از هر کس که باشد بیاموزید اگرچه خود به آن عمل ننماید. »
بر مبنای این رهنمود ارزشمند افراد جامعه اسلامی موظف می گردند که در موضوع بسیار مهم و حیاتی « علم آموزی » و « دانش اندوزی » هرگز ننگرند که شخص آموزنده و تعلیم دهنده به علم و دانش خویش عمل می کند یا نه و تا چه میزان یافته ها و دانسته هایش را از « ذهن » به « عین » می آورد و از « فکر » در « عمل » متجلی می سازد.
امام محمدباقر(ع ) با این کلام گهربار جایگاه و اهمیت تلاش برای یافتن علوم و فنون و تخصص های گوناگون را نمایان می سازد و منزلت علم آموزی در موضوعات مختلف را آشکار می نماید.
این رهنمود نمونه ای از صدها رهنمود زیبا و راهگشا برای یافتن اهمیت خاص آموختن علم و دانش در هر شرایط و از هر کس می باشد و تاکید فراوان دارد که علم آموز نباید بنگرد که دانشمند و تعلیم دهنده به علم و دانش خویش عامل می باشد یا نه بلکه او وظیفه دارد یافته های علمی او را به سرعت و با دقت بیاموزد و خود دانشمند گردد.
براساس این دیدگاه ژرف اگرچه « عمل به علم » یک اصل و ارزش بسیار والا و ارزشمند می باشد که در آیات قرآن و روایات ائمه دین (ع ) بر آن تاکید وافر و همه جانبه شده است لکن نباید در مواردی که آموزنده علم و دانش پایبندی عملی به یافته های خویش ندارد مانعی بر سر علم آموزی دیگران ایجاد نماید. به دیگر سخن علم آموز و دانشجو حق ندارد با مشاهده فقدان گرایشات عملی تعلیم گران و دانشوران از آمدوشدهای علمی و یافتن اندیشه ها و نظرات مبتنی بر دانش و فهم و درک های مختلف امتناع و خودداری ورزد که این مصداق و نمونه از فقدان عمل در شخص دعوتگر همچون سایر مصادیق و نمونه ها نمی باشد. در موارد دیگر اجتناب و خودداری مخاطب از تاثیرپذیری از مواعظ و اندرزهای کسی که خود به آنها پایبندی عملی و رفتاری ندارد در حالی صورت می گیرد که او از حقانیت فضایل اخلاقی و مواعظ و ارزش های والای رفتاری مطلع است و ضمن ایمان و اعتراف به آنها تمایلی به شنودن سخنی درباره آنها از شخص غافل و گریزان از اخلاق که در همان حال که دعوت به اخلاق می نماید به ضوابط اخلاقی عمل نمی نماید نشان نمی دهد. این امتناع و خودداری نه زیانی برای او دارد و نه ضرری برای دیگران . لکن این اصل درباره علم آموزی هرگز مصداق پیدا نمی کند. زیرا چنانچه مخاطب از آموختن علم و افزودن بر یافته های علمی خویش به این دلیل اجتناب نماید که تعلیم دهنده دانش در همان حال که فرد نیرومندی در علم و دانش است از عمل به یافته های غنی و ارزشمند خویش سرباز می زند به خود و جامعه زیان وارد می سازد. زیان اول این است که خود در ناآگاهی می ماند و از آنچه می توانست بیاموزد و رشد یابد و دانشور گردد محروم می شود. زیان دوم این است که جامعه را از آنچه می توانست بیاموزد و منتقل نماید و چنین نکرد متضرر می سازد و مانعی برای تسهیل و تسریع در روند علم آموزی و طی مراحل بالندگی و پویایی علمی جامعه و کشور می گردد. بنابراین نیک بیندیشیم و نیکو بنگریم که « علم » را ـ که گوهری است گرانسنگ و عامل حیات و موجب رفع ظلمات و تاریکی های وحشت زای جهل و جمود و رکود ـ باید بیاموزیم در هر جا از هرکس و اگرچه آموزش گر علم هرگز به دانش و یافته هایش عمل نکند.
اگرچه « عمل به علم » یک اصل و ارزش بسیار والا و ارزشمند می باشد لکن علم آموز و دانشجو حق ندارد با مشاهده فقدان گرایشات عملی تعلیم گران و دانشوران از آمد و شدهای علمی و یافتن اندیشه ها و نظرات مبتنی بر دانش و درک های مختلف امتناع و خودداری ورزد که این عمل هم به زیان او و هم به زیان جامعه و کشور خواهد بود
« علم » را ـ که گوهری است گرانسنگ و عامل حیات و موجب رفع ظلمات و تاریکی های وحشت زای جهل و جمود و رکود ـ باید بیاموزیم در هر جا از هر کس و اگرچه آموزش گر علم هرگز به دانش و یافته هایش عمل نکند.
منبع : روزنامه جمهوری اسلامی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
دورههای مدیریتی دانشگاه تهران
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات مجلس دوازدهم مجلس شورای اسلامی ایران مجلس سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور سیدابراهیم رئیسی انتخابات ریاست جمهوری 1403 ریاست جمهوری دولت
تهران پلیس قتل هواشناسی قوه قضاییه شهرداری تهران سرقت سازمان هواشناسی افزایش حقوق بازنشستگان فضای مجازی وزارت بهداشت آتش سوزی
بانک مرکزی خودرو دولت سیزدهم قیمت دلار قیمت خودرو بازار خودرو حقوق بازنشستگان قیمت طلا بورس مسکن ایران خودرو تورم
تلویزیون سینما الناز شاکردوست سینمای ایران سریال هنرمندان بازیگر رسانه ملی بنیاد شهید و امور ایثارگران موسیقی تئاتر کتاب
دانشگاه تهران دانشگاه آزاد اسلامی وزارت علوم دانش بنیان
فلسطین اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه جنگ غزه روسیه آمریکا حماس نوار غزه ترکیه طوفان الاقصی اوکراین
استقلال فوتبال لیگ برتر شمس آذر قزوین لیگ برتر فوتبال ایران باشگاه پرسپولیس لیگ برتر ایران جواد نکونام بازی باشگاه استقلال تیم ملی والیبال ایران مهدی طارمی
هوش مصنوعی اپل تبلیغات خودروهای وارداتی هواپیما سامسونگ ایلان ماسک ماهواره بنیاد ملی نخبگان گوگل تسلا
رژیم غذایی مغز طب سنتی بیماری قلبی استرس نمک سازمان غذا و دارو کاهش وزن آلزایمر