ساختار پوست و انواع آن را بشناسید

پوست صورت اشخاص توسط سایرین دیده می شود بنا براین برای بیشتر مردم مراقبت از پوست صورت بسیار مهم است. محصولات و مواد آرایشی فراوانی تهیه می شوند تا صورت افراد و وضعیت پوست آنها از لحاظ ظاهر، مطلوب جلوه نماید محصولاتی مانند پاک کننده های جوش های سر سیاه و کنترل منافذ پوستی از نمونه های آن می باشند.
پوست عضوی از سیستم حفاظتی می باشد که از یک لایه بافت که ماهیچه ها و اعضا را محافظت می کند ساخته شده است. رنگدانه های پوست انسان بنابر تنوع انسانی دارای انواع گوناگون می باشد. این امر باعث طبقه بندی جمعیت انسانی به واسطه رنگ پوستشان می شود.
پوست بزرگترین عضو بدن انسان است این نه تنها شامل سطح ظاهری می شود بلکه از لحاظ وزنی هم سنگین تر از سایر عضو های تنهای درون بدن می باشد. پوست به دو نوع ضخیم و نازک تقسیم می شود. پوست ضخیم شامل کف پا و کف دست می باشد پوست ضخیم قابلیت رشد مو ندارد. پوست نازک بیشترین قسمت بدن را در برگرفته، دارای مو بوده، نرمتر و دارای قابلیت ارتجاع بیشتری می باشد.
با افزایش سن، پوست نازکتر و آسیب پذیرتر میشود. افزایش این اثر باعث کاهش توانایی پوست برای التیام خودش می شود.
پوست شامل لایه بیرونی و لایه میانی می باشد. پایین این لایه ها پوست زیرین قرار دارد که معمولاً جز لایه پوست دسته بندی نمی شود. لایه بیرونی پوست هیچ نوع رگ خونی ندارد و توسط لایه میانی تغذیه می شود. اصلی ترین نوع سلولهایی که در ساختار لایه بیرونی شرکت دارند "کراتینوسیت" ها هستند با "ملانوسیتها" در داخلی ترین لایه. پوست آسیب دیده به هنگام التیام ایجاد اسکار (اثر زخم) می نماید که اغلب باعث بی رنگ شدن رنگدانه پوست می شود.
لایه میانی پوست پشت لایه بیرونی قرار دارد وشامل تعدادی رگ خونی، عصب، فولیکول، ماهیچه نرم غده وبافت لنفاوی می باشد.این لایه ازبافت پیوندی متراکم، کلاژن، الاستین والیاف مشبک ساخته شده است اصلی ترین نوع سلولهای آن "فیبروبلاستها" "ادیپوسیتها" (ذخیره چربی) و "ماکروفیزها" می باشند.
لایه زیرین پوست که پشت لایه میانی قرار دارد جز پوست به حساب نمی آید. این لایه به منظور اتصال پوست به استخوان و ماهیچه تعبیه شده است. اصلی ترین نوع سلولهای آن "فیبروبلاستها" ، "ماکروفیزها" و "ادیپوسیتها" می باشند. لایه زیرین پوست حدود ۵۰% چربی بدن را شامل می شود.
با افزایش سن، پوست نازکتر و آسیب پذیرتر میشود. افزایش این اثر باعث کاهش توانایی پوست برای التیام خودش می شود. شل شدن پوست بواسطه از بین رفتن قابلیت ارتجاعی آن بوجود می آید. همچنین پوست از جریان خون کمتر و فعالیت غدد پایین تری برخوردار می شود. به همین دلیل پوست افراد مسن صرمه پذیرتر است.

سعیده موسوی