پاداش <مشکل آفرینی>‌

در تمام سال‌های گذشته، مطبوعات پذیرفته‌اند که مرغ عزا و عروسی باشند و در بسیاری از مقاطع و موارد، همه کاسه وکوزه‌ها بر سر آنها بشکند. حتی در مواردی، مطبوعات مورد اعتراض قرار گرفته‌اند که <فلا ن مدیر یا سیاستمدار، حرف بی ربط زد، شما چرا آن را چاپ کرده‌اید؟>‌
برهمین اساس، اکنون دیگر نوازش‌های اصولگرایان نسبت به مطبوعات نیز، چندان آزار دهنده به نظر نمـی‌رسـد. امـا سکوت در برابر تکرار برخی ادعاها، نهایتا موجب ایجاد باور در مدعیان خواهد شد و می‌تواند پیامدهایی داشته باشد.
در مـاههـای اخیـر، رئیـس مجلـس بـه انتقـاد از مطبوعات پرداخته است که <هر گاه مجلس در برابر خواسته دولت مقاومت کرده، مطبوعات به بزرگ نمایی پرداخته‌اند و مدعی وجود اختلا ف بین دو قوه مهم کشور شده‌اند و هرگاه مجلس با دولت همراهی نموده است، مجلس را به کوتاهی در انجام وظیفه متهم کرده‌اند.>‌
البته <آ‌فتاب یزد> نه سخنگوی همه مطبوعات است و نه وکیل رسانه‌های اصلاح طلب! اما آنچه مربوط به آفتاب یزد می‌شود این است که هیچ گاه وجود اختلا ف جدی میان دولت و مجلس اصولگرا را باور نکرده ایم که بخواهیم آن را با <بزرگ نمایی اختلاف> به مردم نیزبـقـبولانیم؛ همانطور که تفاوت دیدگاه اصولی میان فراکسیون‌های گوناگون اصولگرایان را نیز در هیچ زمانی جدی نگرفته ایم و هنوز هم معتقدیم حتی بسیاری از اظهار مخالفت ها، به صورت کنترل شده به رسانه‌ها درز می‌کند. نزدیکی و ارادت بخش‌های مختلف جبهه اصولگرایی در حدی بوده است که حتی موضوعات مهم و قابل انتقاد نیز به بهانه‌ای برای تمجید اصولگرایان از یکدیگر تبدیل شده است. یکی از این سوژه ها، تورم و گرانی بی سابقه‌ای است که در یکی دو سال اخیر،بر آحاد جامعه تحمیل شده است. البته هرگاه که کسانی از داخل مجلس و دولت تلا ش کرده‌اند تا به صورت کلی مسئولیت را به طرف مقابل محول کنند اظهارنظرهایی بـه رسـانـه‌ها کشیده شده است، اما توقف ناگهانی اظهارنظرها، وجود اتاق کنترل غیررسمی اما قوی در جبهه اصولگرایان را آشکار ساخته است. انتساب گرانی و تورم به برخی مصوبات مجلس توسط رئیس جمهور و تـأکـید رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس بر <لزوم خودداری رئیس جمهور از فرافکنی> نمونه هایی است که به صورت گذرا در رسانه‌ها مطرح شده و می‌شود. اما هرگاه چاره‌ای جز اعتراف به تورم و پیامدهای آن نباشد – به خصوص در آستانه انتخابات – با نفوذترین عناصر مجلس اصولگرا، خود را از وجود تورم غصه دار نشان می‌دهند و این وضعیت را نیز ناشی از عملکرد دولت می‌دانند، در عین حال بابت همین مشکل آفرینی نیز به <دولت و رئیس جمهور هم فکر> پاداش می‌دهند. در یـکـی دو هـفـتـه گـذشـتـه، تعدادی از شخصیت‌های سرشناس جناح اصولگرا، تورم و گرانی را پاشنه آشیل جبهه متبوع خود دانسته‌اند. آنها با اشاره گذرا به اینکه <در سال ۸۴ و ۸۵ به دولت در مورد تورم زا بودن بعضی اقدامات هشدار دادیم> ادعا می‌کنند، عدم توجه دولت به هشدارها ناشی از < ولع رئیس جمهور و خیرخواهی دولت برای خدمت هر چه بیشتر به مردم> بوده است. آنها در واقع انتقاد گذرا از یک <مشکل آفرینی> بزرگ را با پاداشی بزرگ برای تقویت وجهه دولت در میان مردم همراه کرده‌اند. همچنین علیرغم انتقادهایی که توسط برخی اصولگرایان سرشناس مجلس نسبت به برخی رفـتـارهـا و گـفـتارهای سران دولت نهم در ارتباط با دیپلماسی خارجی مطرح شده است، در عین حال همیشه از موفقیت‌های مشعشع دولت نیز سخن گفته‌اند. این در حالی است که مهمترین موفقیت‌های مورد ادعای دولت از جمله حضور در کنفرانس سران شورای همکاری خلیج فارس، موضوع هولوکاست و نحوه تنظیم ارتباط با بـرخـی کـشـورها، انتقادات علنی و جدی بعضی از نمایندگان اصولگرای مجلس را به دنبال داشته است.
به هر حال، شاید اصولگرایان براساس دیدگاههای جناحی خود حق داشته باشند برای حفظ وحدت جناح خود، از برجسته سازی بعضی از مشکلا ت خودداری کنند. همچنین شاید آنها حق داشته باشند که همراه با برخی انتقادهای ملا یم از یکدیگر، به خاطر اقداماتی که برای ضعیف‌ترین اقشار جامعه مشکل آفرین شده است – از جمله تصمیمات تورم ساز – به یکدیگر هم پاداش بدهند. اما آیا آنها حق دارند که بابت همین ضعف‌ها از مردم هم پاداش بخواهند؟
بعضی از نمایندگان مجلس در ماههای گذشته ضمن اذعان به وجود تورم و گرانی و نیز پذیرش عدم وجود استراتژی مشخص در برنامه‌های دولت، با ظرافت خاصی تلاش کرده‌اند که مسئولیت نابسامانی‌های حاصل از این وضعیت را به دولت نسبت دهند. در مقابل، دولتمردان نیز که با تأخیری نسبتاً قابل توجه، وجود گرانی و تورم را پذیرفته‌اند تلاش می‌کنند حداقل بخشی از این وضعیت را به تصمیمات مجلس منتسب کننـد. اما در عین حال، هر دو فراکسیون وابسته به جناح اصولگرایی، اکنون دور هم جمع شده‌اند و از مردم می‌خواهند <به لیستی را‌C‌ی دهند که مورد تایید حـامـیـان دولـت اصـولـگرا و عناصر موثر مجلس اصـولـگـراست.> البته سران جناح اصولگرا توضیح نمی‌دهند که در صورت پیروزی این لیست، چه تغییری در ترکیب عناصر موثر دولت و مجلس به وجود خواهد آمد که مردم با امید به رفع مشکلا ت، به لیست مورد نظر را‌C‌ی دهند!‌
راستی آیا این درخواست، معنایی جز پاداش خواستن بابت مشکل آفرینی است؟

منبع : روزنامه آفتاب یزد