دختران ربکا - REBECCA'S DAUGHTERS

سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : انگلستان و آلمان
محصول : کریس زیفرنیخ
کارگردان : کارل فرانسیس
فیلمنامه‌نویس : گای جنکین، بر مبنای فیلمنامه‌ای نوشتهٔ دیلن تامس
فیلمبردار : راس واکر
آهنگساز(موسیقی متن) : ریچل پورتمن
هنرپیشگان : پیتر اوتول، پل ریس، جوئلی ریچاردسن، کیت آلن، سایمن دورمندی، دافلید هایول، سو رودریک
نوع فیلم : رنگی، ۹۷ دقیقه


ـ پمبروک ویلز، سال ۱۹۴۳، ̎ آنتونی رین̎ (ریس) که از مأموریت نظامی خود در هند برگشته، با استقبال سرد ̎ریانن̎ (ریچاردسن)، عشق دوران کودکی‌اش روبه‌رو می‌شود؛ او همچنین از رفتار خصمانهٔ دهقانان محلی و کارگردانی که به عوارض ناعادلانه اعتراض دارند، تعجب می‌کند. مسئولان اخذ این عوارض ̎لرد سان̎ (اوتول)، پدر ̎ریانن̎ مردی سلطه‌جو و دائم‌الخمر و هیأتی متشکل از مشتی اشراف‌زاده پولدار هستند. ̎ آنتونی̎ که عضو هیأت مدیره است، نمی‌تواند آنان را به تجدیدنظر وا دارد، ولی کلامی از انجیل که ̎بذر دختران ربکا دروازهٔ دشمنانشان را خواهد گشود̎ فکر بکری به ذهن او می‌رساند. او در هیبت زنانه و با نام ̎ربکا ̎، رهبری گروهی از مردان محلی را که همگی به هیأت زنانه در آمده‌اند و چهره‌هایشان را سیاه کرده‌اند، بر عهده می‌گیرد و مبارزه‌ای را علیه باج‌گیرها آغاز می‌کند. ̎لرد سارن̎ برای به دام انداختن این قهرمان محلی یک بالماسکه ترتیب می‌دهد. ̎آنتونی̎ در مهمانی شرکت نمی‌کند ولی ̎ربکا ̎ به آنجا می‌رود و هویت واقعی خود را برای ̎ریانن̎ قاش می‌کند. ̎سارن̎ که گمان برده دشمنش را به دام انداخته، به داخل اتاق هجوم می‌برد و ̎آنتونی̎ را در حال پیشنهاد ازدواج به دخترش می‌یابد. ̎سارن̎، یگانی از ارتش انگلستان را به منطقه می‌آورد تا شورش را بخواباند ولی کوشش‌های فرمانده‌شان، ̎سروان مارسدن̎ (دورمندی) که خود را به شکل و شمایل یک شورشی مرموز درآورده تا ̎دختران ربکا ̎ را غافلگیر کند، به نتیجه‌ای نمی‌رسد. در حالیکه انگلیسی‌ها به تعقیب یاغی‌ها پرداخته‌اند، ̎ریانن̎ لباس ̎ربکا ̎ را به تن می‌کند و برای فریب دادن سربازان، به کمک اهالی دهکده، حمله‌ای انحرافی را رهبری می‌کند. بلافاصله از لندن دستور فراخوانی سربازان انگلیسی صادر می‌شود. هیأتی که از دهقانان عوارض می‌گرفتند، منحل می‌شود و مردمان منطقه به شادی و سرور می‌پردازند.
ـ طرح اولیهٔ دیلن تامس شاعر که در قالب دختران ربکا به تصویر درآمده، نخستین از سه فیلمنامه‌ای است که او در سال ۱۹۸۴ برای گینزبارو پیکچرز (همراه با سیدنی باکس) نوشت. تهیه کنندهٔ فیلم ابتدا بسیار تلاش کرد تا داستان آن را در بستر زمانی اواخر دههٔ ۱۹۸۰ به روایت درآورد و برای این منظور به سراغ کارگردانی شاخص رفت، اما سرانجام فرانسیس سکان‌ کار را به دست گرفت تا آن را در ۱۹۴۳ و در ویلز روایت کند. فیلم به دلیل استفاده از پس زمینه‌‌های تاریخی برای کنکاش در مسائل معاصر، جذاب می‌نماید و اصولاً این موضوع در درام‌های تاریخی تولید گینزبارو بارها دست‌مایهٔ روایت قرار گرفته است، اما نباید فراموش کرد که تنش میان سنت و پیشرفت همواره یک درون‌مایهٔ اصلی در سینمای انگلستان بوده است. در عین حال، واقعیت این است که تبانی و همدستی عده‌ای از دهقانان ویلزی با عده‌ای از روشن‌فکران طبقهٔ اعیان (که همگی به لباس زنان درآمده‌اند)، نوعی حس پیروزی و توفق بر نظامی‌گری انگلیسی را بیدار می‌کند و به عصیانی تمام عیار علیه استعمار میدان می‌دهد.