همراه - L'ACCOMPAGNATRICE

سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : ژان لوئی لیوی
کارگردان : کلود میلر
فیلمنامه‌نویس : لوک برو، کلود ریش و میلر، بر مبنای رمانی نوشتهٔ نینا بربررووا
فیلمبردار : ایو آنژلو
هنرپیشگان : ریشار بورینژه، النا سافونووا، رومان بورینژه، برنار ورلی، ساموئل لابارت، نلی بورژو، ژولیان راسام، ریش، گابریل کاتان و آلن ژومی
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۱ دقیقه


ـ پاریس تحت اشغال، سال ۱۹۴۲. ̎سوفی واسور̎ (رومان بورینژه)، دختری از طبقهٔ کارگر دعوت می‌شود تا به عنوان پیانیست همراه نزد ̎ایرنه برایس̎ (سافونووا)، خوانندهٔ مشهور برود. ̎سوفی̎ می‌پذیرد و خیلی زود مورد اعتماد ̎ایرنه̎ قرار می‌گیرد تا حدی که واسطهٔ رد و بدل نامه‌های عاشقانه میان ̎ایرنه̎ ـ که با ̎شارل̎ (ریشار بورینژه)، تاجر موفق ازدواج کرده ـ و ̎ژاک فابر̎ (لابارت)، عضو نهضت مقاومت می‌شود. خانوادهٔ ̎برایس̎ به عنوان همکاران حکومت ویشی شهرت بدی دارند ولی ̎شارل̎ که از سازش‌های ناگزیرش ناراحت است، دعوت شامی با افسر آلمانی را رد می‌کند. سخت‌گیری مقامات نسبت به آنان باعث می‌شود ̎شارل̎ تصمیم به ترک کشور بگیرد و با تمام مشکلات روادید و سوء‌تفاهم‌های سیاسی، او و ̎ایرنه̎ و ̎سوفی̎ خود را به لندن می‌رسانند، در حالیکه ̎سوفی̎ به خاطر احساس تعهد به ̎ایرنه̎ عشق جوانی یهودی را که در راه با او آشنا شده، رد می‌کند. در انگلستان ̎ایرنه̎ خوانندهٔ موفقی می‌شود ولی ̎شارل̎ تنها و افسرده از خیانت‌های ̎ایرنه̎ ـ که اینک در لندن به ̎ژاک̎ نزدیک است ـ خودکشی می‌کند. پس از جنگ ̎ایرنه̎ و ̎ژاک̎ عازم امریکا می‌شوند و ̎سوفی̎ تنها به پاریس بر می‌گردد.
ـ فیلم میلر چیز چندان جدیدی به کوشش‌های عمدتاً نافرجام فیلمسازان فرانسوی ـ در دههٔ ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بیشتر در قالب هجویه‌های خیالی ـ برای کنار آمدن با تجربهٔ اشعال کشورشان نمی‌افزاید. ارجاع‌های همیشگی حاضرند: خائنان منحط، آزمندان بازار سیاه، قهرمانان شریف نهضت مقاومت، پری رویان بورژوای بی‌قید و بند و نازی‌هائی که در زمینهٔ موسیقی کلاسیک صاحب سلیقه‌اند. حتی فیلم‌های خبری زمان جنگی که میلر جابه‌جا گنجانده، حس تکراری بودن فضا و مناظر را تشدید می‌کند. با این حال یکنواختی روائی و بصری فیلم در واقع مناسب روشی است برای نگریستن به تاریخ فرانسه، نه به عنوان موردی خاص، بلکه بسان افسانه‌ای جهانی و مکرر. همچنین فیلم از قیاس‌هائی میان ذهنیت فرانسوی دوران اشغال و روزگار کنونی خالی نیست.