نورپردازی در تلویزیون

نور درحقیقت قابل دیدن نیست . اگر نگاهی به دکور نصب شده بیاندازید ،‌می‌توانید تمام زحماتی را که صرف ساختن و تهیه کردن آن شده است ،‌لمس کنید . بنابراین اثر نور را می‌بینید نه خود نور را.
▪ بحث فنی نورپردازی
شدت ،‌تضاد یا کنتراست و سمت منابع نوری ،‌باید متناسب با ویژگیهای دوربینهای اکترونیک و زاویه نگاه آنها انتخاب شود. همچنین دمای رنگ نور آنها باید از ابتدا تا انتهای برنامه ،‌ثابت باشد و گرنه کیفیت رنگ برنامه تغییر خواهد کرد. حتی اگرنورپردازی رابلندپروازانه و وسیع طراحی کرده باشیم ، باید به گونه‌ای باشد که با محدودیتهای بسیار جدی و دست وپاگیر استفاده از نیروی برق ، زمان ، نیروی کار ،‌و وسایل نورپردازی کارایی داشته باشد.
▪ بحث هنری نورپردازی
می‌توان از نورپردازی برای تاکید کردن بر سطوح ،‌شکل و جنس سوژه‌ها یا کم جلوه‌دادنشان استفاده کرد ؛ می‌توان تصوری از موقعیت ومکان و فاصله را خلق کرد . می‌توان از طریق ایجاد فضاهای سایه-روشن ، آثاری افسون‌کننده و رویایی و زیبا خلق کرد. می‌توان با نورپردازی آگاهانه و هنرمندانه ، توجه بیننده را به نقاط خاصی جلب کرد ، بدین ترتیب که نقاطی را برجسته و چشمگیر و نقاط دیگری را سرخورده و کم‌اهمیت جلوه داد . با استفاده از روشهای نورپردازی ،‌قادر خواهید بود ظاهر سوژه‌ها را به طور کامل تغییر دهید .
▪ شرح تصویر :
تنظیم منابع نوری مشکل و پیچیده :
حتی یک سیستم نورپردازی بسیار پیچیده نیز ،‌می‌تواند با کمک اجزای وابسته‌اش تحلیل گردد . در این تصویر ، منابع نوری ویژه هر شخص ( که با شماره مشخص‌اند) با حروف الف برای نور اصلی ،‌ف برای نور پرکننده یا فرعی و پ برای نور پشت ،‌معرفی شده‌اند . منابع نوری اضافی ممکن است زمینه را روشن نمایند.
● اساس شیوه‌های نورپردازی
برخی اصول بنیادین نورپردازی:
۱- ویژگیهای عمومی نورمناسب برای تصویربرداری ویدئو ،محدوده نورهای تند و تیز تا نورهای ملایم را شامل می‌شود . نورهای تندو تیز سایه‌های قوی ایجاد می‌کنند و زمینه و حجم موضوع را آشکار می‌کنند ؛ در حالیکه نورهای نرم و ملایم ،‌روشنایی بدون سایه تولید می‌نمایند و زمینه و حجم موضوع را کم‌اهمیت نمایش می‌دهند. نورپردازی مناسب از ترکیب این انواع به دست می‌آید.,br>۲- سمت تابش نور مورد استفاده ،‌توازن و شدت نسبی آنها و ویژگیهایشان ( نورهای تند تیز یا نرم وملایم ) است که مشخص می‌کند صحنه و سوژه به چه چیزی شباهت دارد.
۳- به هر سوژه باید یک نوراصلی(key light) بتابد . این نور ، روشنایی اصلی صحنه را تشکیل می‌دهد که قالب و حجم موضوع و شکل و زمینه سطح آن را آشکار می‌سازد و سمت تابش نور را مشخص می‌کند.
۴- برای کاهش کنتراست و نورپردازی سایه‌ها ،‌یک نورفرعی یا پر کننده (filler light) مورد نیاز است تا یک نوع روشنایی نرم ومطبوع را تامین کند.
۵- نور پشت که خط محدوده موضوع را از پشت سر مشخص کرده ، به ایجاد عمق و حجم در تصویر کمک میکند.
۶- در طرح اساس نورپردازی ،‌به سه نوع منبع نور اصلی ، پرکننده یا فرعی ،‌و نور پشت نیاز داریم که به طور معمول به شکل مثلثی تنظیم می‌شوند.
۷- افزون بر نورپردازی سوژه ،‌از چند منبع نوری نیز برای روشن ساختن دکور برنامه استفاده می‌شود . این منابع نوری ،‌شکل ، طرح و قالب دکور را مشخص می‌سازندو تصویر مناسب حال و هوای برنامه را خلق می‌کنند.
نورپردازی باید متناسب با نگاه دوربین باشد و با آن تداخل ناخواسته و ناهماهنگی نداشته باشد . همچنین طرح نورپردازی باید طوری باشد که امکان حرکت و مانور دوربین و بوم صدا را فراهم آورد و از تشکیل سایه‌های نابجای دوربینها و بوم صدا دوری گزیند.
خلاصه آنکه نورپردازی موفق تنها با داشتن یک ذهن خلاق و پیش‌بینی نتایج کار و برنامه‌ریزی منظم ،‌میسر است.

منبع : شبکه رشد