گالیلئو گالیلئی معروف به گالیله

تولد : ۱۵۶۴ فلورانس ایتالیا
فوت ۸ ژانویه ۱۶۴۲ فلورانس
گالیله فیزیكدان و منجم بزرگ را پدر علوم تجربی می نامند. او با استفاده از ابزار كار و نیز روش مناسب توانست بعضی از قانون های طبیعت را با استفاده از آزمایش به دست آورد و باطل بودن نظریات ارسطو را در مورد سقوط اجسام به كمك آزمایش مشخص كند.
گالیله در ۱۹ سالگی به دانشگاه (( پیز)) راه یافت و علوم پزشكی را تحصیل كرد اما پس از مدتی به ریاضیات و فیزیك روی آورد. توجه به پدیده های طبیعت و یافتن ارتباطی میان پدیده ها از مشخصات ذهنی او بود. گفته می شود روزی كه به كلیسا رفته بود متوجه نوسانات منظم چراغهای كلیسا شد. از این مشاهده اتفاقی به سوی آزمایش علمی درباره آونگ كشانده شد و قانون همزمانی نوسانات كم دامنه آونگ را به دست آورد.
گالیله در زمان استادی دانشگاه پیز ( ۱۵۹۲-۱۵۸۹) درباره سقوط اجسام مطالعه كرد و با آزمایش بر سطح شیبدار كه خود مبتكر آن بود نتیجه گرفت كه اگر فقط نیروی وزن بر اجسام مختلف اثر كند شتاب سقوط برای همه آنها یكسان است و به عبارت دیگر :
در جایی كه هوا نیست همه اجسام با شتاب یكسان سقوط می كنند
او علاوه بر سقوط آزاد حركت پرتابه ها را نیز مورد بررسی قرار داد و نتیجه گرفت كه مسیر پرتابه ها سهمی است. در سال ۱۵۹۲ به تدریس در دانشگاه پادوا پرداخت و مدت ۱۸ سال در این سمت ماند. در ۱۶۰۹ یك دوربین نجومی ساخت ( دوربین گالیله از یك عدسی محدب شیئی و یك عدسی مقعر چشمی تشكیل شده است) و با آن در هفتم ژانویه ۱۶۱۰ قمرهای سیاره مشتری را كشف كرد. كشف قمرهای مشتری و مشاهده حركت آنها و اظها ر نظر درباره درستی نظر كپرنیك مربوط به حركت زمین و سیارات به دور خورشید دشمنی كلیسا را به دنیال داشت.
گالیله برای اثبات درستی نظریات و مشاهدات خود به سال ۱۶۱۱ به رم رفت تا اعضای كلیسا با حركت سیارات از داخل دوربین دست از دشمنی بردارند اما این عاشقان افكار خویش خود را مجاز به مشاهده آسمان با دوربین ندانستند و سرانجام به سال ۱۶۳۳ گالیله را به پای میز محاكمه كشاندند.
آخرین فعالیت علمی گالیله تالیف كتابی به نام گفتگو درباره دو علم جدید بود كه فعالیتهای علمی خود را در رشاه فیزیك در آن نوشته است .

منبع : شبکه فیزیک هوپا