پل پشت سر را خراب کردن

با نیت پیروزی ، انسان را در مقابل عمل انجام شده قرار دادن
آورده اند كه ...
چون لشكر حبشه بر ولایت مستولی شدند ، سیف ذی یزن به ضرورت وطن را ترك كرد و به ایران پناه آورد و از شاه ایران كمك طلبید .
شاه ایران عده ای را سلاح داده و همراه او فرستاد و تعداد آنها هزار و هشتصد تن بود .
پس ( سیف ذی یزن ) با آن مردان در كشتی نشست . چون به ساحل رسید از كشتی بیرون آمدند ، سیف دستور داد تا تمام كشتی ها را بشكستند و مجموع طعامها را در دریا ریختند .
پس گفت : ای یاران در مملكت یمن در آمدیم و با دشمنان جنگ باید كرد ، اكنون شما در میان كار افتاده اید ، نیك تأمل كنید كه در این اوقات غالب می باید كشت یا كشته می باید ، شد .
به ضرورت آن گروه ، دل از جان برگرفته و مردانه بكار جنگ پرداختند و آن مردم اندك بر لشكر بسیار از حبشه ، غلبه كردند . آری حقیقت آن است ، تا كسی از سرجان بر نخیزد ، روز مصاف كاری كه از آن باز توان گفت از وی توفیق نباید كرد .
تا تو در بند جان داری و جان در بند خویش
كی مراد خویش یابی در كنار خویشتن

منبع : شمیم