طرح کلی کنترل بیماری‌های طیور

در زمینه كنترل بیماری های طیور اصطلاح امنیت زیستی یا Biosecurity در صنعت مرغداری نوین مطرح و ارائه شده است و كلیدی است جهت رسیدن به اهداف مؤثر در تولید گوشت مرغ و تخم مرغ خوراكی . برای اینكه پرندگان به حداكثر توان ژنتیكی خود دست یابند لازم است كه به دور از تعدادی زیادی عامل بیماریزای طیور نگهداری شوند و این موضوع در ابتدا مهمترین هدف امنیت زیستی قلمداد گردد . هزینه نا كافی در فراهم آوردن امنیت زیستی و و انجام اقدامات سنتی در پرورش و نگهداری طیور باعث می شود كه بیماریهای مسری و عفونی زیادی مثل نیوكاسل – آنفلوآنزا – مارك – گامبورو – برونشیت عفونی – كم خونی عفونی – مایكوپلاسموز – كلی باسیلوز ـسالمونلوز و . . . در محیط پرورش شیوع و افزایش یابند و مرگ و میر ناشی از آنان دقیقا بر سوددهی حال و سرمایه گذاری آینده مؤثر خواهد بود . ضرر و زیان برخی از بیماریها عامل كاهش كارایی ضریب تبدیل غذایی است و مهمترین خسارات ناشی از بیماری مربوط به محدودیت های واردات و صادرات می باشد پیامد بیماریهایی نظیر نیوكاسل – آنفلوآنزای طیور یا از دست دادن بازار به دلیل حضور سالمونلا یا بقایای آنتی بیوتیكی در ارتباط با بهداشت عمومی و بیماریهای قابل انتقال به انسان از آن جمله است . امروزه مصرف كنندگان انتظار دارند كه محصولات غذایی از جمله گوشت مرغ عاری از مواد باقیمانده از جمله آنتی بیوتیكها باشد لذا در صورت وجود بیماری های عفونی باكتریایی در گله های پرورشی طیور و مصرف بی رویه انواع آنتی بیوتیك ، این امر امكان پذیر نیست . البته حفظ امنیت زیستی هزینه هایی در بر دارد . كنترل یا پایش گله های لاین – اجداد – مادر – به لحاظ بیماری هایی كه ممكن است بطور عمودی و افقی به گله های نتاج انتقال دهند .
كنترل جوجه های یكروزه
كنترل كارخانجات تولید جوجه .
كنترل كارخانجات تولید خوراك .
كنترل مرغداریها در ارتباط با اقدام به جوجه ریزی .
دامپزشك – آزمایشگاه
آلودگی زدایی غذا
از آن جمله هستند كه با محاسباتی كه در اینگونه هزینه ها صورت پذیرفته سرمایه گذاری در ایجاد شرایط امنیت زیستی در صنعت مرغداری را تصمیمی منطقی دانسته اند.

منبع : مؤسسه مرغداری ایران