چگونه دوربین دیجیتالی بخریم

دوربین های دیجیتالی چند سالی است که جایگزین دوربین های آنالوگ شده اند.
استفاده از این دوربین ها ساده است؛ چرا که هنگام عکاسی می توانید نتیجه هنرنمایی تان را در همان لحظه ببینید و اگر راضی تان نکرد و نتیجه بر وفق مرادتان نبود، عکس دیگری بگیرید.
دوربین های دیجیتالی در سایزها و قابلیتهای مختلف ارائه می شوند که مدل های اولترا کامپکت یا بسیار کوچک آن به راحتی در جیب یا کیف جا می شوند و می توانید در هرکجا از آن ها استفاده کنید.
انتخاب یک دوربین دیجیتالی شاید کار خیلی ساده ای نباشد؛ بسیاری از فروشندگان تخصص کامل برای ارائه راهنمایی به خریداران ندارند و اگر بخواهید از آشنایان راهنمایی بگیرید، حتی اگر از دوربینشان خیلی راضی هم باشند، احتمال آن وجود دارد که این مدل دیگر تولید نشود، چون دوربین ها هم مانند بسیاری از محصولات دیجیتالی دیگر، معمولاً عمر تولید طولانی ندارند و مدل بعد با قابلیتهای بیشتر جایگزین آن می شود.
اما نگران نباشید، برای انتخاب ، نیاز به کمی راهنمایی دارید که این مطلب می تواند تا حدود زیادی به شما کمک کند.
دوربین های دیجیتالی هم مانند کامپیوترها، تلفن های همراه و ماشین ها ابعاد، اشکال و قابلیتهای متفاوتی دارند. دوربین شما هم دستگاهی است که باید بتوانید با آن به راحتی کار کنید و نیازهای شما را برطرف کند؛ در نتیجه برای انتخاب بهتر، سعی کنید مدلی را انتخاب کنید که مناسب نیازهای شما است.
برای انتخاب مدل مناسب، کیفیت تصویر، عملکرد ، کارایی، شکل ظاهری، مهارت شما در عکاسی و قیمت دستگاه، نکاتی هستند که باید به آنها توجه داشته باشید.
یکی از مهمترین عوامل، قیمت دستگاه است. به هرحال برای خرید یک کالا اول باید ببینید چقدر می خواهید هزینه کنید و بعد بر مبنای آن شکل ظاهری ، قابلیت ها و ... را مدنظر قرار دهید.
می توان دوربین های دیجیتالی را در دسته های کامپکت، اولترا کامپکت، سوپرزوم، نیمه حرفه ای و دیجیتال SLR یا حرفه ای تقسیم بندی کرد.
● دوربین های کامپکت
اگر علاقمند به داشتن یک دستگاه دوربین کامپکت هستید، باید دقت داشته باشید که اصولا این دسته از دوربین ها، قابلیت ها و عملکرد حرفه ای اندارند، اما در کیف و یا جیب های کمی جادار جای می گیرند.
دوربین های کامپکت یا کوچک الزاما بهترین ، سریعترین، شیک ترین، کوچک ترین و انعطاف پذیرترین دوربین های دیجیتالی نیستند، ولی عکس های قابل قبولی می گیرند و قابلیتهای مناسبی هم دارند.
این دوربین ها معمولاً عملکرد، LCD و ویزورهای بهتری نسبت به مدلهای زیباتر و گران قیمت تر اولترا کامپکت دارند.
این دوربین ها معمولاً طرفداران بیشتری دارند؛ مخصوصاً در میان خانمها و یا افرادی که نمی خواهند هزینه زیادی برای خرید دوربین صرف کنند و حتی بهترین انتخاب برای کاربران عادی به شمار می رود.
اگر دوربین حرفه ای و یا کوچکتر نمی خواهید، بهتر است اول روی مدلهای این دسته فکر کنید؛ چون دوربین های کامپکت معمولاً نسبت به هزینه ای که می پردازید ، قابلیتهای بهتری ارائه می دهند، اما تمام این مدلها شاید خیلی شیک به نظر نرسند.
● اولترا کامپکت ها
دوربین های اولترا کامپکت بسیار شیک طراحی شده اند و آن قدر کوچک هستند که در کف دست شما جای می گیرند و حتی در کیف های کوچک و جیب هم قابل نگهداری هستند.
این دوربین ها می توانند مدلهای معمولی و یا مدلهای حرفه ای با تعداد مگا پیکسل های بالا باشند؛ اما در هر صورت ، عملکرد ، قابلیتها و کیفیت تصویر معمولاً فدای شکل ظاهری و کوچکی دستگاه می شوند. دوربین های اولترا کامپکت به درد افرادی می خورد که دوربین های شیک می خواهند و یا افرادی که باید دوربین همیشه همراهشان باشد؛ البته به جز عکاس های حرفه ای!
● نیمه حرفه ای ها
دوربین های نیمه حرفه ای ابعادی در حد و اندازه دوربین های معمولی دارند و معمولاً از دوربین های کامپکت گران تر هستند.
این دوربین ها کنترل های دقیق تر ، لنز های بهتر و قابلیت های بیشتری دارند و از همه مهمتر می توانند عکس های بهتری بگیرند که برای چاپ در سایزهای بزرگ مناسب هستند.
این دوربین ها لنزهایی دارند که می توانند بزرگنمایی (زوم) بیشتری داشته باشند و عملکرد سریعتری دارند.
هیستوگرام، طبقه بندی نورگیری، وضوح بالاتر، و امکان کنترل سرعت شاتر، دیافراگم و سفیدی تصویر نیز از دیگر امکانات عمومی اعضای این خانواده است.
این دوربین ها به درد افرادی می خورند که نمی خواهند هزینه زیادی برای خرید دوربین های D-SLR و یا حرفه ای صرف کنند ولی در عین حال از مزایای یک دوربین با قابلیت های خوب و عکاسی سریع بهره ببرند.
● دوربین های با بزرگنمایی بالا
دوربین های سوپرزوم یا با بزرگنمایی بالا جزو زیر مجموعه دوربین های نیمه حرفه ای هستند که معمولاً لنزهایی با زوم اپتیکال ۱۰ برابر (×۱۰) یا بیشتر دارند.
لنزهای بزرگ، اعضای این خانواده را جزو مدل هایی با ابعاد دوربین های معمولی قرار می دهد؛ اما رنج قیمت آن ها بین مدلهای کامپکت و نیمه حرفه ای است.
با اینکه برخی از این دوربین ها قابلیتهای پیشرفته ای هم دارند، ولی معمولاً کاربران، تنظیمات اتوماتیک آن ها را ترجیح می دهند.
برخی از این دوربین ها ثابت کننده تصویر (Image Stabilizer) دارند، تا هنگام عکاسی در حالت بزرگنمایی بالا، تکان خوردن دوربین باعث تارشدن عکس ها نشود.
● دوربین های حرفه ای
دوربین های D-SLR یا حرفه ای از پیشرفته ترین های دنیای حرفه ای هستند.
این دوربین ها ویزورهای پیشرفته و لنزهای قابل تعویض دارند و کنترل کاملی روی نورگیری و رنگ ها در اختیار کاربر قرار می دهد و البته لوازم جانبی زیادی نیز در اختیار خواهید داشت.
دوربین های حرفه ای قابلیت ها و کارکرد پیشرفته ای دارند، اما عملکردشان شبیه دوربین های ۳۵ میلیمتری است. از همه مهمتر، کیفیت عکسهای این دوربین ها بهترین در میان دوربین های دیجیتالی است. دوربین های حرفه ای معمولاً تنظیمات کاملاً اتوماتیک دارند، اما برای گرفتن عکسهای حرفه ای و متفاوت می توانید از تنظیمات دستی نیز استفاده کنید.
کاربران دوربین های حرفه ای را معمولاً آماتورها، حرفه ای ها و آنهایی که بهترین تجهیزات را بدون توجه به قیمت می خواهند، تشکیل می دهند.
● مگاپیکسل ها
تعداد پیکسل ها برای اغلب خریداران دروبین بسیار جذاب به نظر می رسند و آن ها معمولا هرچه رقمی که در کنار "مگاپیکسل" درج شده است، بزرگ تر بیابند، اهمیت بیشتری به دوربین می دهند.
اما واقعیت این است که الگوریتم های پردازشی و اپتیک ها هم مهم هستند؛ در حقیقت تعداد محدودی از کارخانه های سازنده حسگرها، سنسورهای موردنیاز کارخانه های سازنده دوربین را می سازند و در نتیجه دو دوربین با میزان مگاپیکسل مشابه ممکن است سنسورهای مشابهی داشته باشند. در عین حال دوربین هایی هم وجود دارند که عکس های بهتری از دوربین هایی با تعداد مگاپیکسل های بیشتر ارایه می دهند.
مقدار بیشتر مگاپیکسل ها برای تعیین سایزی که می توانید عکسهایتان را چاپ کنید به کار می آیند.
● کیفیت عکس
کیفیت تصویر معیار مناسب تر و مفیدتری برای سنجش است.
اغلب دوربین های دیجیتالی عکس های خوبی می گیرند، رنگها در آن به خوبی نمایش داده شده، وضوح و کیفیت خوبی دارند.
اگر می خواهید عکس هایتان را تنها ایمیل کنید و یا آنها را بوسیله پرینتر ها جوهر افشان و روی کاغذهای معمولی پرینت بگیرید، لازم نیست زیاد سخت گیری کنید؛ در این صورت معیارهای دیگری مانند قیمت و ابعاد دستگاه می تواند اهمیت اهمیت باشد. اما اگر می خواهید عکس های واضحی داشته باشید و آنها را با کیفیت بالا چاپ کنید، باید به کیفیت عکس دوربین هم اهمیت بدهید.
بهترین روش برای دیدن کیفیت عکس های یک دوربین، دیدن عکس های گرفته شده توسط آن است. می توانید هنگام خرید دوربین دلخواه تان، از فروشنده بخواهید عکس های گرفته شده با آن دوربین را برای شما نمایش دهد و یا می توانید به سایت های اینترنتی معرفی دوربین های عکاسی مراجعه و کیفیت نمونه عکس دوربین را در آنجا مشاهده کنید.
● سرعت عکاسی
دوربین های دیجیتالی هر روز سریع تر می شوند، اما همچنان کندتر از دوربین های آنالوگ هستند.
بهتر است قبل از خرید دوربین، از زمان بوت شدن (این که در چه مدت زمانی روشن و آماده عکاسی می شود) و زمان بازسازی (چقدر زمان می برد تا عکس بگیرد، آن را پردازش کند و آماده گرفتن عکس جدید شود) آن مطلع شوید.
طولانی شدن زمان بوت شدن و زمان بازسازی هنگام عکاسی بسیار آزاردهنده است و تنها هنگام عکاسی متوجه آن خواهیدشد. پس بهتر است قبل از خرید دوربین موردنظرتان ، در مورد آن آگاه شوید تا بعد موجب دردسر شما نشود.
● آیا قابلیت های دوربین ما کافی است؟
عکاسی با دوربین های دیجیتالی بسیار ساده است؛ کافی است سوژه تان را پیداکرده و دکمه شاتر را بزنید. اما از این دوربین ها می توانید کارایی بیشتری انتظار داشته باشید. کنترل بیشتر روی نورگیری، رنگ، طیف، پویایی و ... از امکاناتی است که این دوربین ها در اختیار کاربران گذاشته اند. پس چرا از آن ها استفاده نمی کنید؟
در میان دیگر قابلیت ها می توان به برطرف کننده قرمزی چشم و حالت های عکاسی پاناروما هم اشاره کرد، اما توجه داشته باشید اشکال هایی مثل قرمزی چشم در عکس ها را می توان بعد با نرم افزارهای ویرایش عکس مانند فتوشاپ هم درست کرد، اما با عکس بدکیفیت نمی توان چندان کلنجار رفت!
● شکل ظاهری دوربین
مدل و شکل ظاهری دوربین هم نکته کم اهمیتی نیست.
علاوه بر شکل ظاهر، ارگونومیک بودن و اینکه دوربین در دستتان راحت باشد، خیلی بزرگ یا سنگین نباشد، فلزی یا پلاستیکی بودن جنس آن، راحتی دسترسی به کلیدهای کنترل، سهولت کار با با منو و تنظیمات دوربین و ... نیز مهم هستند. پس با چشم باز انتخاب کنید که دوربین تان بعد از یک مدت کوتاه از چشم تان نیافتاد.
● اصطلاحات رایج گشودگی
گشودگی یک عنبیه قابل تنظیم است و با بازشدن آن، نور به لنز دوربین می تابد. هرچه این گشودگی بیشترباشد، حساسیت تصویر دوربین هم بیشتر می شود. اما در عین حال گشودگی کمتر، عمق بیشتری به تصویر می دهد.
تنظیمات گشودگی F-STOP یا دیافراگم نام دارد. گشودگی کوچکتر، عدد F بالاتری دارد؛ مانند F۸ یا F۱۱ و گشودگی بیشتر، عدد کوچکتری مانند F۲.۸ دارد.
تنظیمات گشودگی باید برخلاف سرعت شاتر تنظیم شود هرچه سرعت شاتر کمتر باشد، عدد گشودگی باید بیشتر در نظر گرفته شود و برعکس، تا میزان نورگیری مناسب باشد.
● فشردگی
فشردگی یا Compression فرآیندی است که مقدار دیتای موجود در یک تصویر را کمتر می کند تا فایل حجم کمتری روی دوربین، کارت حافظه و کامپیوتر اشغال کند.
فشرده سازی و ذخیره یک تصویر زمان کمتری از ذخیره یک فایل فشرده نشده می برد. فایلهای کوچکتر را می توان سریعتر ایمیل کرده و یا روی وب آپلود کرد. اما باید توجه داشته باشید، اگر فایلی خیلی فشرده شود، کیفیت تصویر آن هم پایین می آید.
● عمق میدان
عمق میدان نشانه ای از آن است که چه مقدار از صحنه واضح بوده و در نقطه فوکوس قرارگرفته است. هرچه عمق میدان بیشتر باشد، فاصله بین پس زمینه جلوی عکس بیشتر شده و تمام اشیایی که بین این دو قسمت قرارگرفته اند نیز به خوبی فوکوس شده اند. در عمق میدان باریک تر تنها فاصله ای کوچک بر مبنای فاصله میانی سوژه از دوربین فوکوس می شود؛ برای مثال ، اگر سوژه شما به تنهایی در یک پارک قرارگرفته باشد، با عمق میدان باریک تر اغلب پارک تار می افتد و تنها روی سوژه فوکوس می شود، اما در عمق میدان بزرگتر روی محیط پارک هم فوکوس می شود.
● حسگر تصویری
تراشه نیمه رسانایی است در دوربین دیجیتال که جایگزین فیلم شده است. این تراشه نور صحنه یا سوژه را گرفته آن را به سیگنالهای الکترونیکی تبدیل می کند که دوربین بتواند آن را دریافت و استفاده کند. دوربین نیز این سیگنالها را به دیتای دیجیتالی تبدیل می کند تا کامپیوتر آن را دریافت و استفاده کند.
معمول ترین حس گرهای تصویری CCD یا CMOS هستند.
● تناسب
تناسب پردازشی است که سایز فایل تصویری را افزایش می دهد که این عمل هم می تواند توسط نرم افزاری در دوربین و یا روی کامپیوتر رخ دهد. با این عمل، عکس بزرگتر می شود، اما کیفیت آن بهتر نشده و یا حتی الامکان دارد وضوح آن را نیز کمتر کند. این عمل، معکوس عمل فشردگی است.
● LCD ویزور
یک صفحه نمایش الکترونیکی کوچک درپشت دوربین که هرآنچه لنز می بیند، نمایش می دهد. می توانید از آن برای گرفتن عکس، تنظیم تنظیمات، فوکوس و یا دیدن عکس های گرفته شده استفاده کنید.
البته در برخی از دوربین های آماتوری، خطای چشم در نظر گرفته نشده است؛ پس اگر از این دوربین ها استفاده می کنید، قلق گیری یادتان نرود.
● پیکسل
پیکسل نقطه دیتا در تصویر دیجیتالی و مخفف Picture Element است. وضوح یک دوربین دیجیتالی معیاری از تعداد پیکسل هایی است که حس گر تصویری آن می تواند بگیرد.
● مگاپیکسل
مگاپیکسل معیاری برای وضوح دوربین دیجیتالی است. یک مگاپیکسل یعنی دوربین می تواند یک میلیون پیکسل یا نقطه را در بر بگیرد.
● کارت حافظه
یک وسیله ذخیره سازی کوچک و قابل انتقال که تصاویری که دوربین دیجیتالی می گیرد، در خود ذخیره می کند. زمانی که این کارت پر شد می توانید آن را بردارید، کارت دیگری جایگزین آن کنید و به عکاسی ادامه دهید و یا عکسهایتان را توسط کارت خوان ها و یا کابل USB به کامپیوتر انتقال دهید. کارت های حافظه ظرفیت ها و مدلهای متفاوتی دارند؛ معروف ترین مدلهای آنها کارتهای Memory Stick، SD سونی، Smart Media و Compact Flash هستند. اما شما باید ببینید کدام مدل به دوربین تان هم خوانی دارد.
● سرعت شاتر
سرعت شاتر مقیاسی است از مدت زمانی که دوربین اجازه می دهد نور به سنسور تصویری آن بیافتد (که معمولاً عدد آن کسری از ثانیه است). در دوربین های آنالوگ قدیمی شاتر به صورت مکانیکی باز و بسته می شد تا نور بر فیلم بتابد. با اینکه بسیاری از دوربین های دیجیتالی هر دو حالت شاتر مکانیکی و الکترونیکی را دارند، مدلهای ارزان قیمت تر معمولاً فقط شاتر الکترونیکی دارد که حساسیت تصویری حس گر تصویری را خاموش می کند.

نویسنده: مانا مهرآیین

منبع : ماهنامه تحلیلگران عصر اطلاعات