سیطره صهیونیسم بر دولت آمریکا

بی شك، تمام تلاش دولت نومحافظه كاران در منطقه خاورمیانه بر آن است كه سیاست های رژیم اشغالگر قدس عملی و محقق شود به این امید كه مقاصد سران تل آویو كه با اهداف آمریكا همخوانی و انطباق كامل دارد، جامه عمل بپوشد. به دیگر سخن، آنچه این دولت نادان در خاورمیانه انجام می دهد، فقط و فقط برای ارضای "اسرائیل" و حكام آن است.
هنگامی كه دو تن از اساتید دانشگاهی آمریكا به نام های استفان وولت استاد دانشكده مدیریت دولتی كندی در دانشگاه هاروارد و جان میرشمایر استاد علوم سیاسی دانشگاه شیكاگو پژوهشی با نام "لابی اسرائیل و سیاست خارجی آمریكا" را درباره تاثیرات لابی صهیونیستی در سیاست خارجی آمریكا در تمام دوره های زمامداری رؤسای دمكرات و جمهوریخواه آمریكا منتشر كردند و در آن به بررسی نقش این لابی در تجاوز به عراق پرداختند، آنها تنها كسانی نبودند كه در این باره به افشاگری و تشریح نقش این لابی شیطانی و تاثیر آن بر تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها در دولت آمریكا به ویژه در دولت نو محافظه كارانی كه اكنون به ریاست جورج دبیلو بوش بر اریكه قدرت آمریكا نشسته اند، دست زدند.
این دو تن نه اولین كسانی بودند كه به این اقدام شجاعانه دست زدند و آخرین آنها هم نخواهند بود، اما آنها از اندك كسانی بودند كه از سوی دانشگاه ها و مؤسساتی كه در آنها به كار مشغول بودند به خاطر كاری كه كرده اند مجازات شدند. پس از آنكه دو مؤسسه آمریكایی كه این دو محقق در آن به كار مشغول بودند تصمیم گرفتند نام این دو مؤسسه بر پژوهش این دو محقق خود نباشد، این دو تن مجبور شدند تحت فشار و به این اتهام كه "یهودی ستیزی" كرده اند، از مقام خود استعفا دهند به این بهانه كه در كنگره آمریكا قانونی تصویب شده است كه انتقاد از یهودیان در سراسر جهان زیر نظر گرفته و محكوم می شود.
وزارت امور خارجه آمریكا نیز از اواخر سال ۲۰۰۴ میلادی به اجرای این قانون پرداخته است و این اقدام نشان داد كه لابی صهیونیستی تا چه اندازه بر همه ادارات و مؤسسات و نهادهای سیاسی و دولتی آمریكا سیطره دارد و تا به آنجا پیش رفته است كه حتی دانشگاه ها و مؤسسات آموزشی و علمی و حتی فرهنگی و اجتماعی نیز از تاثیر این لابی در امان نیست.
بی گمان این امر دیگر تردیدی باقی نمی گذارد كه صهیونیسم تا چه اندازه بر جامعه آمریكا رخنه كرده است و در زیر بنای این جامعه نفوذ دارد. این امر موجب شده است كه جامعه آمریكا به ابزاری برای اجرای سیاست های حكومت های اشغالگر صهیونیست در تل آویو بدل شود و این را می توان به وضوح در همه سیاست هایی كه آمریكا در قبال جهان عرب و اسلام و قضایای مختلف منطقه خاورمیانه از قضیه فلسطین گرفته تا عراق و سوریه و لبنان، اتخاذ می گردد به عیان دید.
بی گمان نگاهی گذرا به تصمیمات و مواضعی كه دولت نو محافظه كاران در شش سال گذشته گرفته اند، دلیلی آشكار بر میزان توافق و تطابق سیاست های خارجی به ویژه سیاست های مرتبط با منطقه خاورمیانه و مناقشه عربی ـ صهیونیستی آمریكا و رژیم صهیونیستی است، چرا كه تجاوز وحشیانه بر عراق از نتایج افكار و عقاید نومحافظه كاران حاكم بر آمریكا بوده است و بهانه هایی دروغینی چون "اسلحه كشتار جمعی" عراق و غیره، فریبی بیش نبوده است تا به این وسیله تمایل این گروه در تخریب كشور عراق و تجزیه آن، پنهان بماند و این كشور از معادله مناقشه عربی ـ صهیونیستی به صورت كامل حذف گردد.
درج نام گروه های مبارز فلسطینی و آن دسته از كشورهای عربی كه همچنان از هویت ملی و نژادی خود دفاع می كنند در فهرست "تروریسم" یكی دیگر از ترفندهای همین نومحافظه كاران بوده است. محاصره اقتصادی فلسطینیان ـ كه در گذشته هم با گرسنه نگه داشتن مجازات شده بودند ـ به این سبب كه آنان در انتخابات ۲۵ ژانویه گذشته به جنبش حماس رای دادند و این جنبش پیروز انتخابات مجلس قانونگذاری فلسطین شد یكی از برنامه های این محافظه كاران نوین در دولت آمریكا بود.
همه این اقدامات این گروه حاكم بر آمریكا فقط و فقط به این سبب بود كه هر گونه قدرتی را كه امكان مقابله با "اسرائیل" را دارد، تضعیف كنند و آن را به تسلیم در برابر اشغالگران و پذیرش وضع موجود ـ اشغال سرزمین فلسطین ـ وادار سازند. در سوی دیگر هم دیكته های آمریكا به مخالفان اشغال عراق ـ كه سوریه از مهم ترین آنها بود ـ تحمیل گردد.
بی شك، تمام تلاش دولت نومحافظه كاران در منطقه خاورمیانه بر آن است كه سیاست های رژیم اشغالگر قدس عملی و محقق شود به این امید كه مقاصد سران تل آویو كه با اهداف آمریكا همخوانی و انطباق كامل دارد، جامه عمل بپوشد. به دیگر سخن، آنچه این دولت نادان در خاورمیانه انجام می دهد، فقط و فقط برای ارضای "اسرائیل" و حكام آن است!! و این دقیقا همان است كه ما به آن سیطره صهیونیسم بر دولت آمریكا اطلاق می كنیم.
اما در آمریكا هستند كسانی كه با این دولت درباره روابط این كشور با تل آویو و سران تروریست صهیونیستی اختلاف نظر دارند و آن را در خفا و آشكار بیان می كنند و استفان وولت و جان میرشمایر هم از آن دسته اند. بنابراین باید بر این دو تن و آمریكایی های آزاده ای مانند آنها درود فرستاد.

نویسنده: محمود كعوش
منبع:مركز اطلاع‌رسانی فلسطین

منبع : خبرگزاری فارس