بوش، چرا ساکت نمی‌شوی؟

با استفاده از کلمات پادشاه مشهور اسپانیا، در جواب احمقانه‌اش به پرزیدنت هوگو چاوز*، ما آن کلمات را نه به عنوان پاسخی به یک منتقد، بلکه به عنوان پاسخی به یک فرد کودن به کار می‌بریم. پرزیدنت جورج دبلیو بوش، چرا ساکت نمی‌شوی؟
پرزیدنت بوش،
چرا ساکت نمی‌شوی؟ روز دوشنبه در سخنانت پیرامون مشروعیت اقدامات فدراسیون روسیه در گرجستان، فراموش کردی یک بار هم شده به جنایات جنگی که نیروهای نظامی گرجستان، با پشتیبانی مستشاران آمریکایی، علیه غیرنظامیان روسی و اوستیایی مرتکب شده اند، اشاره‌ای کنی.
باعث خجالت است، ها؟
پرزیدنت بوش،
چرا ساکت نمی‌شوی؟ میخائیل ساکاشویلی، متحد وفادار تو، در حالی اعلام آتش‌بس کرد که سربازانش با کمک مستشارانت در حال عبور از مرز اوستیا بودند، آن‌ها در تاریکی شب از مرز عبور کردند و تسخینوالی را ویران کردند و درست شبیه نیروهای تو در عراق، ساختمان‌های غیرنظامی را هدف قرار دادند.
باعث سرافکندگی است، ها؟
پرزیدنت بوش،
چرا ساکت نمی‌شوی؟ نیروهای نظامی متحد وفادار تو، گرجستان، با پشتیبانی مستشاران آمریکایی، در حالی که به عنوان حافظ صلح در اوستیا در مأموریت بودند، دستور شلیک به سوی نیروهای حافظ صلح روسی عضو همان تیم را دریافتند کردند.
بی‌سابقه است، ها؟
پرزیدنت بوش،
چرا ساکت نمی‌شوی؟ هواپیما‌های باری آمریکایی تو هزاران سرباز گرجی را مستقیماً از عراق به منطقه نبرد منتقل کردند. آیا آدم‌های تو موقعی که آن‌ها وارد هواپیما می‌شدند برایشان آرزوی موفقیت کردند؟ من تقریباً می‌توانم این را بشنوم «آن‌ها را به دَرَک واصل کنید.»
دوستانه است، ها؟
پرزیدنت بوش،
چرا ساکت نمی‌شوی؟ این واقعیت را چگونه توضیح می‌دهی که در میان سربازان گرجی که دیروز از جنگ فرار می‌کردند می‌شد صدای افسرانی را شنید که با لهجه آمریکایی دستور می‌دادند «برگردید داخل» و چگونه این واقعیت را توضیح می‌دهی که بنا به گزارش‌ها در بین زخمی‌های گرجی سربازان آمریکایی وجود دارند؟
عجیب است، ها؟
پرزیدنت بوش،
چرا ساکت نمی‌شوی؟ آیا واقعاً معتقدی پس از ۸ سال رژیم و سیاست‌های جنایتکارانه‌ات، کسی کم‌ترین اهمیتی به حرف‌های تو می‌دهد؟ آیا واقعاً فکر می‌کنی از کم‌ترین وجهه اخلاقی برخورداری و آیا واقعاً فکر می‌کنی در سراسر کره زمین می‌توانی انسانی را پیدا کنی که هر وقت روی صفحه تلویزیون ظاهر می‌شوی ترا جدی بگیرد؟
کمی تو را به فکر می‌اندازد، ها؟
آیا واقعاً معتقدی کم‌ترین حقی داری که بعد از ابوغریب، بعد از گوانتانامو، بعد از قتل عام صدها هزار شهروند عراق، بعد از شکنجه [آن‌ها] به دست عمال سیا، اظهارنظر کنی؟
مشکل است، ها؟
آیا واقعاً معتقدی کم‌ترین حقی داری بعد از اتهامات دروغین علیه عراق و تجاوز جنایتکارانه بعد از آن در باره حقوق بین‌المللی اظهارنظر کنی؟ مثل تف کردن در باد، درست؟
پرزیدنت بوش،
چرا ساکت نمی‌شوی؟ فرض کن به عنوان مثال روسیه اعلام کند که گرجستان سلاح‌های کشتار جمعی دارد. و این‌که روسیه می‌داند سلاح‌های کشتار جمعی کجا هستند، مثلاً در تفلیس و پوتی و شمال، جنوب، شرق و غرب آنجا. و این‌که این باید حقیقت داشته باشد زیرا «به اندازه کافی اطلاعات خارجی»، مانند عکس‌های ماهواره‌ای از کارخانه‌های تولید شیر خشک و غذای کودک که سلاح‌های کشتار جمعی تولید می‌کنند و در حال حاضر، «در اطراف کشور جابه‌جا می‌شوند» وجود دارد. فرض کن روسیه به عنوان مثال اعلام کند که «ساکاشویلی دنیا را گول زده است» و وقت وقت «تغییر رژیم» است.
قشنگ و ساده، اینطور نیست، ها؟
خوب، پس چرا ساکت نمی‌شوی؟ آها، راستی، کمی بیش‌تر از آن مستشاران نظامی‌ات به گرجستان بفرست، آن‌ها غوغا می‌کنند. و همه خیلی خنده‌دار- سبز- به نظر می‌رسند. ها ها ها!
متشکرم، حرف دیگری ندارم.

برگردان: ع. سهند
منبع: پراودا (۱۲ اوت ۲۰۰۸)
تیموتی بتکرافت- هینچی
نگاه کنید به «شاه است که شاه باشد»
http://www.edalat.org/sys/content/view/۸۰۵/۴۷/
گرفته از عدالت:
http://www.edalat.org/sys/content/view/۲۱۷۲/۱

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه