جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

مهمانان ناخواندهٔ عروسی - WEDDING CRASHERS


مهمانان ناخواندهٔ عروسی - WEDDING CRASHERS
سال تولید : ۲۰۰۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پیتر ایبرامز، رابرت ل. لوی و اندرو پانای
کارگردان : دیوید دابکین
فیلمنامه‌نویس : استیو فیبر و باب فیشر
فیلمبردار : خولیو ماکات
آهنگساز(موسیقی متن) : رولف کنت
هنرپیشگان : اوئن ویلسن، وین وون، کریستوفر واکن، ریچل مک‌آدامز، ایزلا فیشر، جین سیمور و برادلی کوپر
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۹ دقیقه


̎جرمی کلاین̎ (وون) و ̎جان بکویت̎ (ویلسن) دوستانی صمیمی و قدیمی، برای شرکتی حقوقی کار می‌کنند و بین زوج‌هائی که با هم مشکل دارند واسطه می‌شوند تا مسئلهٔ طلاقشان را حل و فصل کنند. این دو شغلشان باعث شده نگرش بدبینانه‌ای نسبت به مقولهٔ ازدواج پیدا کنند و محضِ سرگرمی و موقع تعطیلات آخر هفته، خود را به مهمانی‌های عروسی دعوت می‌کنند و می‌خورند و می‌نوشند و سعی می‌کنند با ساق‌دوش‌های عروس دوست شوند. وقتی ̎ویلیام کلیری̎ (واکن) وزیر خزانه‌داری و کاندیدای احتمالی ریاست جمهوری، ازدواج قریب‌الوقوعِ دخترش را اعلام می‌کند، از مراسم عروسی‌اش به‌عنوان یکی از مهم‌ترین وقایع اجتماعی سال یاد می‌شود و ̎جرمی̎ و ̎جان̎ تصمیم می‌گیرند که در آن مراسم شرکت کنند. اما مشکلِ ̎جان̎ این است که سر از پا نشناخته، دل‌باختهٔ ̎کلر̎ (مک‌آدامز)، خواهر عروس شده و در همان حال، ̎جرمی̎ توجه زنی را جلب کرده که دوست ندارد زیاد با او صمیمی شود؛ از این‌رو دیری نگذشته که اشتباهات رُمانتیک‌شان آن دو را توی دردسرهای بزرگ می‌اندازد.
● پُرفروش‌ترین کمدی سال، قوت اصلی‌اش را از درآمدن رابطهٔ پُرکشش میان دو بازیگر اصلی‌اش، وون و ویلسن می‌گیرد. اما مایهٔ اصلی جذاب فیلم، یعنی قصهٔ دو مرد بی‌خیال که از این عروسی به آن عروسی چتر پهن می‌کنند و فارغ از هر مسئولیتی، به حضور در جشن بعدی فکر می‌کنند، خیلی زود فراموش می‌شود و یک داستان نسبتاً معمولی دربارهٔ رابطهٔ هرکدام از این آدم‌ها با زنان زندگی‌شان روایت می‌شود. قصه که پیش می‌رود، انتظارهای اولیه را برآورده نمی‌کند و پایان قابل پیش‌بینی‌اش هم نکتهٔ قابل ذکر ندارد. مهمانان ناخواندهٔ عروسی، به یکی از فیلم‌های محبوب جوانان نسل جدید آمریکا تبدیل شد. یکی از ایده‌های فرعی فیلم در یک سوم پایانی، ماجرای مردی که عوض جشن و عروسی، دنبال مراسم عزاست، مثل ایدهٔ اصلی بیست دقیقهٔ اول، حیف می‌شود و از بین می‌رود. وون با این فیلم به ستاره تبدیل شد.