مراقب ضربات پنالتی باشید!

شاید بسیاری از شما عزیزان به این فكر هستید كه تیم ملی ایران در صورت صعود از گروه خود در دور مقدماتی فوتبال جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ با كدام تیم مواجه خواهد شد.
ایران به غیر از جام ملت‌های ۱۹۹۲ هیروشیما در هیچ دوره‌ای سابقه نداشته كه در همان دور مقدماتی حذف شود و از این‌رو با توجه به قدرت فعلی تیم ملی و رقبای همگروه می‌توان شانس صعود تیم ملی به مرحله یك‌چهارم نهایی یا حذفی را پیش‌بینی كرد. ایران در صورتی كه از گروه خود صعود كند، در مرحله بعد با یكی از تیم‌های كره‌جنوبی یا عربستان مواجه خواهد شد. ما مبنا را بر این قرار می‌دهیم كه كره و عربستان هم مانند ایران از گروه خود صعود می‌كنند. هرچند كه اندونزی به عنوان میزبان و بحرین به عنوان یك تیم قابل بحث هم چندان ناامید نیستند و شاید برای تیم ملی صعود اندونزی و بحرین به‌مراتب بهتر از صعود كره یا عربستان باشد ولی این تقریبا دور از ذهن است. بنابراین در مرحله بعد هم كره و هم عربستان برای ما رقبایی كاملا آشنا و خطرناك محسوب می‌شوند و اتفاقا هر دو تیم دوست ندارند با ایران همبازی شوند. بنابراین كار در مرحله بعد بسیار دشوار خواهد بود و تحت هر شرایطی دو تیم صاحب‌نام آسیا از بین ۴ تیم ایران، كره، چین و عربستان از گردونه رقابت‌ها حذف خواهند شد.
حالا بنا را بر این بگذاریم كه تیم ملی از مرحله یك‌چهارم نهایی هم صعود كرده است و به مرحله نیمه‌نهایی راه یافته، در این مرحله حریف احتمالی ما كدام تیم خواهد بود؟
در این مرحله هم باز رقبای ما از همین تیم‌ها انتخاب می‌شوند، چین، كره و عربستان می‌توانند رقیب ایران در نیمه نهایی باشند. بنابراین تا بازی پایانی و فینال، احتمال رویارویی ایران با ژاپن و استرالیا وجود ندارد و از این دو تیم پرقدرت هم در مراحل یك‌چهارم نهایی و نیمه‌نهایی یكی از گردونه خارج می‌شود تا دیگری به فینال راه یابد.
تیم ملی ایران در چند دوره گذشته كه به نیمه‌نهایی راه یافته، حریفی به نام عربستان را پیش‌رو داشته كه البته در تمامی آن دیدارها، عربستانی‌ها به لطف ضربات پنالتی از سد ایران به سلامت عبور كرده‌اند و جالب اینكه در هر كدام از مسابقات، شانس برنده شدن ایران در میدان مسابقه بیشتر از آنها بوده است. آیا این‌بار برای بازی یك‌چهارم و نیمه‌نهایی و ضربات پنالتی فكری شده است؟ آیا قلعه‌نویی آن روزها را پیش‌بینی كرده و مراقب اتفاقات متعدد احتمالی بوده است؟
● این هم كادر فنی صددرصد ایرانی
كادر فنی صددرصد ایرانی تیم ملی در جام ملت‌های آسیا خصوصیات خوب و بدی را همراه خود دارد. خوب از این نظر كه اگر این گروه بتوانند موفق كار كنند و طلسم ناكامی‌های ۳۱ ساله ایران را بشكنند باعث سربلندی مربی ایرانی و بالا رفتن اعتماد به نفس آنها خواهد شد. ضمن اینكه عكس قضیه نیز می‌تواند صادق باشد. این گروه كه متشكل از ۱۸ نفر از مربیان وطنی است و همگی در مقاطعی نسبت به حضور مربیان خارجی در تیم ملی معترض بوده‌اند اگر با این همه ادعا و تجربه و دانش و بالا و پایین رفتن نتوانند توفیقی به دست آورند آنگاه راه بار دیگر به روی مربی خارجی باز خواهد شد. هر چند كه ما نگاهی متفاوت به این موضوع داریم و بر این باوریم كه باید منطقی به قضایای فوتبال نگاه كرد چرا كه نه قهرمانی تیم ملی با مربی ایرانی می‌تواند آنها را كامل و بدون اشكال نشان دهد و نه ناكامی احتمالی را باید به بی‌دانشی و بی‌تدبیری مربی ایرانی به طور صددرصد نسبت داد اما بحث فراتر از نگاه ماست.
مشكل اینجاست كه این گروه از مربیان كه هركدام سمتی تعریف شده در تیم ملی دارند با گفته‌ها و عملكرد خود در گذشته همه راه‌ها را برای دفاع در صورت ناكامی بسته‌اند و خود باعث به‌وجود آمدن این فضا شده‌اند.
آیا گروه ۱۸ نفره كادر فنی تیم ملی می‌توانند از اعتبار و ادعاهای خود و مربیان ایرانی در جام ملت‌های آسیا دفاع كنند؟ بدون شك اگر مقامی بهتر از عنوانی كه برانكو برای تیم ملی در ۲۰۰۴ چین به دست آورد كسب كنند قابل دفاع خواهند بود ولی اگر این‌گونه نباشد آنگاه جای بحث فراوانی به وجود خواهد آمد.
● «سومی» بس است
آن‌قدر مقام سومی ملت‌های آسیا در كلكسیون افتخارات تیم ملی هست كه از كسب و تماشای آن خسته شده‌ایم. هرچند كه سومی خیلی بهتر از چهارمی است ولی باید تیم ملی به خود تلقین كند كه این‌بار فقط قهرمانی می‌خواهد. تیمی كه راهی مرحله نیمه‌نهایی می‌شود، حتماً شایستگی قهرمانی هم دارد.
تیم ملی ایران در بیشتر ادوار گذشته جام ملت‌ها با شایستگی به نیمه‌نهایی راه یافته اما نمی‌دانیم چه مشکلی در این مرحله وجود دارد كه كار در آنجا گره می‌خورد و بازی نیمه‌نهایی به یك معضل بزرگ برای ما تبدیل شده.
امیر قلعه‌نویی، گروهی را با خود به مالزی می‌برد كه هركدام دارای تجربیات فراوانی از جام ملت‌ها هستند، به‌خصوص ناصر ابراهیمی كه با‌سابقه‌ترین مربی آسیا در جام ملت‌های آسیا محسوب می‌شود.
ناصرخان كه طعم ناكامی در نیمه‌نهایی را چند باری چشیده است، حتماً راهكارهای مناسب و فراوانی برای آن لحظات سخت و بحرانی اندیشیده تا به مربی جوان تیم ملی ارائه دهد. ابراهیمی هم در كنارش بزرگان زیادی هستند. از جوانان با‌انگیزه و باهوشی مثل پیروانی و ماركار آقاجانیان گرفته تا باتجربه‌هایی مثل مهدی مناجاتی و پرویز مظلومی.
این گروه باتجربه و كاركشته اگر نتوانند، پس چه كسی بعد از این جرات پیدا می‌كند روی نیم ملی ایران
بنشیند؟!

منبع : روزنامه تهران امروز