مشکل نویسنده و نویسندگی

کسانی که هم سن و سال من هستند، (۱۷-۱۶ ساله) که به نویسندگی علاقه دارند و آن را دوست دارند، کمتر پیدا می شوند که، مشوق داشته باشند، آنها خود باید مشوق خود باشند. در خیلی از خانواده ها دیده نمی شود که کسی بتواند ابراز علاقه به نویسندگی کند. یا حتی اصلاً علاقه نداشته باشد یاعلاقه ای در او ایجاد نشده باشد.
این را هم باید بدانیم که کار نویسندگی و خبرنگاری، سود مادی کمی دارد و مردم کم تر به آن اهمیت می دهند. نویسندگی، کار آسانی نیست، خیلی هم سخت است؛ خبرنگاری هم همین طور. اگر واقعاً بخواهیم کشورمان پیشرفت کند، باید به نویسنده ها و نویسندگی بها و اهمیت بیشتری بدهیم. توجه به نویسنده و نویسندگی یعنی توجه به کتابخوانی. تالیف کتاب های مفید و قابل اعتماد و موثر، تنها به وسیله نویسندگانی به مرحله اجرا درمی آید که به آنها اهمیت داده شده و استعدادهایشان کشف و شکوفا شده است. وگرنه اگر این نویسندگان بخواهند کتاب های غیرمفید و بی تاثیر بنویسند، می نویسند. مثل عشق و عاشقی و ... که بیشتر جوانان در سن هایی که دارند، احتمال رفتن و مراجعه کردن به این کتاب ها را دارند. چرا باید کتابی مانند هری پاتر که در آن فرهنگ جادوگری و غربی رواج دارد، در جهان پرفروش ترین کتاب شود؟
ما باید با توجه به نویسندگان خودمان کاری کنیم که کتاب هایی با فرهنگ اسلامی، ایرانی طرفدار بیشتری پیدا کنند.
به امید شکوفایی قلم های سبز در باغ میهن اسلامی مان

وحید بلندی روشن.۱۷ ساله.تهران
(عضو تیم ادبی و هنری مدرسه)

منبع : روزنامه کیهان