رسانه‌ها؛ تغییر ارزش‌های سنتی و شکاف نسلی

دردنیای پرشتاب فناوری امروز، رسانه‌های جمعی افراد را به صورت انفرادی به خود مشغول کرده وآن‌ها را از تعامل با دیگران باز می دارند. البته این موضوع نافی منافع ابزارهای تکنولوژیکی نیست، اما نوع بهره برداری غیرفرهنگی ازابزارهای فنی موجب شده است که کارکرد آن‌ها عمدتا درجهت تقویت فردگرایی سوق پیدا کند.
اگرجریان فرهنگی شدن ابزارهای رسانه ای تحقق بیابد، مضرات آن‌ها به شدت کاهش می یابد وکارکرد اصلی خود را پیدا می کنند. گرچه برخی نظریه‌ها بیانگر این مطلب هستند که ذات ابزارهای الکترونیکی به دلیل استفاده از عنصر تغییر، نمی تواند موجد آرامش باشند، بلکه مخل آن می‌باشند.
برخی دیگر این نظریه را افراطی و یک سویه می دانند. کارکردهای رسانه‌های جمعی بویژه رسانه‌های شنیداری وغیر متعامل به دلیل کارکرد متنوع خود و ایجاد تغییرات پیوسته، به تدریج جای ارتباط بین فردی ازنوع چهره به چهره را گرفته و موجب شده‌اند فضای انفرادی، به جای فضای جمعی وعاطفی در خانواده حاکم شود، به طوری که گسترش تکنیکی رسانه‌های شنیداری و رایانه ای، ارتباط مستقیمی با فردگرایی و دوری از فضای روانی وعاطفی خانواده را نشان می دهد. به عبارت دیگر، این ابزارها، به تدریج فضای روانی و محیطی گفت وگو را دریک ارتباط بین فردی، خدشه دارمی کنند و اعضای گروه را به جای همگرایی، به واگرایی سوق می دهند، تاجایی که هر عضو خانواده صرفا دریک فضای فیزیکی مشترک زندگی کرده، اما هیچ تعاملی با هم نخواهند داشت.
در ادامه، متاسفانه، اهداف آن‌ها نیز به تدریج نسبت به هم، واگرا شد و منفک می‌شوند. دراین مسیر، تعامل واقعی فرد بجای آنکه با افراد دیگری در محیط انسانی سامان بیابد، با رسانه‌های الکترونیکی ، شکل می‌گیرد وبه دلیل برتری تکنولوژیکی وتجهیزات خیره کننده رسانه‌ای، نوعی رعب فرهنگی وانفعال شخصیتی درفرد ایجاد می گردد. نتیجه این می شود که افراد خانواده به جای گفت وگوی صمیمی با یکدیگر که می‌تواند به تقویت پیوندهای عاطفی وانسجام اعضای خانواده منجرشود، با ابزارهای الکترونیکی ارتباط برقرار می کنند، ارتباطی که فاقد بارعاطفی، احساسی وهیجانی است.
http://msaei.blogfa.com

منبع : خبرگزاری ایسنا