تسخیر ناپذیران - The Untouchables

سال تولید : ۱۹۸۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پارامونت
کارگردان : برایان دِ پالما
فیلمنامه‌نویس : دیوید مامت
فیلمبردار : استیون ه_. بروم.
آهنگساز(موسیقی متن) : انیو موریکونه
هنرپیشگان : کوین کاستنر، شان کانری، چارلز مارتین اسمیت، اندی گارسیا، رابرت دنیرو، ریچارد برادفورد، جک کیهو، براد سالی‌ون، بیلی دراگو و پاتریشا کلارکسن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۰ دقیقه.


شیکاگو، سال 1930. «الیوتت نِس» (کاستنر)، مأمور ویژه خزانه‌داری، مأموریت می‌یابد تا از اعمال غیرقانونی «آل‌کاپون» (دنیرو) جلوگیری کند. اما پس از مدتی در می‌یابد که با فساد موجود در اداره پلیس شیکاگو، قادر به انجام وظیفه‌اش نیست. پس همراه افراد مورد اعتمادش، «جیمز مالون» (کانری)، پلیس ایرلندی الاصل، «اسکار والاس» (اسمیت)، حسابداری که فکر می‌کند می‌توان «کاپون» را به اتهام فراز از پرداخت مالیات به زندان انداخت و «جرج استون» (گارسیا)، پلیسی تک‌تیرانداز، گروهی ویژه تشکیل می‌دهد. در جریان درگیری با عوامل «کاپون»، «والاس» و «مالون» کشته می‌شوند، اما همین درگیری‌ها باعث می‌شود تا «نس» با دست یافتن به دفتر فعالیت‌های اقتصادی «کاپون» و به کمک دفتردارش او را به دادگاه بکشاند و به یازده سال زندان محکوم سازد.
*انتخاب فیلم‌نامه‌نویسی اهل شیکاگو مثل مامت با توجه به زمینه ماجراها (شیکاگوی دوران منع مشروبات الکلی) کاملاً منطقی به‌نظر می‌آید. با این حال در این فیلم‌نامه عاری از خلاقیت همیشگی او، وزن آهنگین گفت‌وگوها بار معنائی فراتری از خود کلمه‌ها را به دوش می‌کشد و تماشاگر آرزو می‌کند که کاش کمی از وقتی که صرف نگارش این گفت‌وگوها شده، به خلق «طرح داستانی» و «ساختار» بهتری اختصاص می‌یافت. نمونه این گفت‌وگوهای شنیدنی، اندرزهای «مالون» به «نس» است: «او به روی تو چاقو می‌کشد و تو به روی او اسلحه، تو یکی از آدم‌های او را می‌فرستی به گورستان و او یکی از آدم‌های تو را می‌فرستد به بیمارستان این راه و رسم شیکاگوست». موفقیت تجای این کار کاملاً غیر شخصی دِ پالما، موقعیت او را در هالیوود، که پس از شکست بدل (1984) روبه وخامت نهاده بود، بهبود بخشید. با این همه او در صحنه درگیری گروه «نس» با افراد «کاپون» در ایستگاه راه‌آهن، گذشته از ادای دین به صحنه پلکان اُدسای رزمناو پوتمکین (سرگئی ایزنشتاین، 1925) بار دیگر سبک خاصش در کار با «حرکت آهسته» را به نمایش می‌گذارد. کاستنر در نقش «نس» فاقد صلابت رابرت استاک در مجموعه تلویزیونی تسخیرناپذیران (1959-1963) است. دنیرو برای ایفای نقش «کاپون» با افزودن پانزده کیلو به وزن خود، بار دیگر گوشه‌ای از توان نامحدود بازیگری‌اش را ارائه می‌دهد، هر چند موفق به از یاد بردن راد استایگر در آل کاپون (ریچارد ویلسن، 1959) نمی‌شود.