ابوعبدالرحمان عبدالله بن مبارک ابن مبارک مروزی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۱۱۸ / ۱۱۹ -۱۸۱) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: عالم ، محدث و عارف
از موالی بنی حنظله و مادرش از خوارزمیان بود. بیشتر زندگیش را در سفرهای بازرگانی ، حج‌گزاری و جهاد با رومیان گذراند. از بیست سالگی به‌دنبال علم رفت و از سلیمان اعمش ، اوزاعی ، شُعبه ، ابن عُیینه ،
ابن جریح ، ابوحنیفه کوفی ، سفیان ثوری و مالک‌بن انس فقه و حدیث آموخت. یحیی‌بن معین ، و اسحاق بن راهویه ، قطٌان ، احمد‌بن مردویه ، ابواسحاق فزاری ، حسین بورانی ، فضیل‌بن عیاض ، عبدالرحمن‌بن مهدی ، و ابن منیع از وی روایت کردند. به گفتهٔ ابن معین ، وی دارای مجموعهٔ احادیثی حدود بیست هزار موضوع بود. خود می‌گفت که چهار هزار حدیث شنیده و از هزار نفر روایت کرده است. ابن مبارک بازرگانی پارسا و بخشنده بود. و گویند هر سال هزار دینار از اموال خود را به تهیدستان
می‌بخشید. وی در بازگشت از جنگ با رومیان در عراق در گذشت. از آثار وی: "السنن" ، درفقه؛ "التفسیر"؛ "التاریخ"؛ "الزهد" ، "البر‌والصلهٔ".

منبع : مطالب ارسالی