آشپز، دزد، همسرش و عاشق وی - The Cook, The Thief, His Wife & Her Lover

سال تولید : ۱۹۸۹
کشور تولیدکننده : انگلستان و فرانسه
محصول : کیس کاساندر
کارگردان : پیتر گرین‌اوی
فیلمنامه‌نویس : پیتر گرین‌اوی
فیلمبردار : ساشا ویرنی
آهنگساز(موسیقی متن) : مایکل نایمن
هنرپیشگان : ریشار بورینژه، مایکل گامبن، هلن میرن، آلن هوارد، تیم رات، سیارن هیندز، گاری یوان استوارت، امر گیلسپی، ایان دوری، راجر اشتن گریفیشس و ران کوک.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۴ دقیقه.


پنج‌شنبه: «آلبرت اسپیکا» (گامبن)، گنگستر و صاحب رستوران «هلندی»، به آنجا می‌رود و بر همسرش، «جرجینا» (میرن) داد و هوار می‌کشد و با «ریشار» (بورینژه)، سرآشپز فرانسوی، نیز دعوا می‌کند. وقتی «آلبرت» همچنان مشغول ناسزاگوئی است، «جرجینا» با یکی از مشتریان رستوران که در گوشه‌ای نشسته، به دست‌شوئی می‌رود. حالا «آلبرت» سراغ آن دو را می‌گیرد. جمعه: «جرجینا» با تبانی «ریشار» جائی می‌یابد تا دمی را با عاشق خود سرکند. بعدتر، «آلبرت» که از بچه‌دار نشدن‌شان دلخور است، با «جرجینا» دعوا می‌کند. شنبه: «آلبرت» که حضور دوباره همان مشتری تنها، ناخرسند است، او را سر میز خود می‌کشد و دست آخر او را که «مایکل» (هوارد) نام دارد به «جرجینا» معرفی می‌کند. یکشنبه: تبهکاری به نام «تری‌فیچ» (دوری) با «آلبرت» شام می‌خورد. وقتی او بیرون می‌رود تا چند لحظه‌ای را با «پاتریشا» (گیلسپی) سر کند، «پاتریشا»، «مایکل» و «جرجینا» را با هم می‌بیند. دوشنبه: «پاتریشا» و «آلبرت» با هم دعوا می‌کنند و دخترک به او می‌گوید که چه دیده است. «آلبرت» عصبانی فریاد می‌کشد که «مایکل» را خواهد کشت و خواهد خورد، اما «ریشار»، «مایکل» و «جرجینا» را فراری می‌دهد. «مایکل»، «جرجینا» را به محل کارش - که در آنجا کتاب‌های مربوط به انقلاب فرانسه را فهرست‌نویسی می‌کند - می‌برد. «آلبرت» از محل اختفای آنان باخبر می‌شود و «مایکل» را می‌کشد. شب، وقتی «جرجینا» باز می‌گردد، و پس از یافتن جسد «مایکل»، شب را کنار او می‌گذراند و صبح از بی‌رحمی‌های «آلبرت» برایش می‌گوید. سپس، از «ریشار» می‌خواهد با پختن «مایکل» ضیافتی ترتیب دهد. جمعه: «آلبرت» تنها مهمان این ضیافت است. حالا سر و کله «جرجینا» پیدا می‌شود که با تهدید می‌خواهد تا «آلبرت»، «مایکل» را بخورد. او با نخستین لقمه «آلبرت» را می‌کشد.
* «سینما بیش از حد به داستان‌سرائی متکی شده است». این گفته گراین‌اوی، کلیدی برای درک سینمای به غایت نامتعارف او است. آشپز، دزد... آشکارا فیلمی ضد روایت است و مثل دیگر فیلم‌های سازنده‌اش مملو از قواعد فرمالیستی و تقارن و تناسب ساختاری و نمادها و استعاره‌ها و رویکرد اسطوره‌ای است. فیلم همان‌گونه که از نامش هم پیداست، حول چهار شخصیت و در یک رستوران بنا شده است و تلاش می‌کند تا حکایت کهن عشق، حسادت و انتقام را در چهار اتاق مجزای رستوران و با ترکیبی از زیباشناسی تآتری و صناعت گرافیکی بیان کند. از سوی دیگر فیلم، بیانیه‌ای «گرین‌اوی‌وار» در نکوهش مصرف‌گرائی جامعه معاصر نیز هست. سبک کمینه گرای گرین‌اوی که مبتنی بر الگوی تکرار است البته پس از یک ساعت ملال‌آور می‌شود؛ هرچند که طرفداران گرین‌اوی معتقدند سبک «کمیته گرائی» همان زیبائی‌شناختی «ملال» است. موسیقی نایمن که خود از بزرگان موسیقی «کمیته‌گرائی» دو دهه اخیر است، درخشان و شنیدنی است.