اسرائیل ، مظهر تروریسم دولتی

یکی از انواع ترور و تروریسم ، تروریسم دولتی است. تروریسم می تواند همچون یک روش مورد استفاده حکومتی قرار گیرد که در آن اقتدار دولت با اعمال خشونت و از طریق قرار دادن ملت در حالت هراس جمعی و ترس دائم (رژیم وحشت) تحمیل می شود.
اصطلاح تروریسم دولتی ، غالبا برای توصیف عمل حکومت های گوناگون در سازماندهی مستقیم یا کمک غیرمستقیم به مرتکبان اقدامات خشونت بار در سایر کشورها به کار می رود. به عبارت دیگر ، کارهای خشونت آمیز و غیرقانونی حکومت ها برای سرکوبی مخالفان خود و ترساندن آنان نیز در ردیف تروریسم قرار دارد که از آن به عنوان تروریسم دولتی یاد می شود.
در تعریفی دیگر ، سیاست تهدید و مداخله خشن و قهرآمیز یک دولت در امور دولتهای دیگر و تخلف از قوانین بین المللی و منشور ملل متحد را تروریسم دولتی می دانند.
امروزه ، رژیم صهیونیستی به عنوان مظهر تروریسم دولتی در جهان شناخته می شود. شیوه های تروریستی این رژیم ، بارها از سوی محاکم حقوق بشر بین المللی محکوم شده است ولی این رژیم با اتکا به کمکهای نظامی ، سیاسی ، اقتصادی و دیپلماتیک قدرتهای بزرگ و بویژه امریکا ، همچنان به استفاده از تروریسم دولتی ادامه می دهد. اساسا رژیم اسرائیل ، برپایه تروریسم تاسیس شده است.
صهیونیست ها زمانی که در پی تاسیس اسرائیل بودند، مکررا به تروریسم متوسل شدند. بین سالهای ۱۹۴۴ - ۴۷ ، چندین سازمان تروریستی اسرائیلی ، از بمبگذاری های تروریستی برای بیرون راندن انگلیس از فلسطین استفاده کردند و دراین راه ، شهروندان بی گناه زیادی بویژه از فلسطینیان رابه قتل رساندند. تروریست های اسرائیلی ، همچنین کنت فلک برنادت ، میانجی سازمان ملل را در سال ۱۹۴۸، به قتل رساندند ، چرا که مخالف طرح وی برای بین المللی کردن بیت المقدس بودند. مساله جالب اینجاست که نه تنها مرتکبین این جنایت محاکمه نشدند بلکه رهبران توطئه قتل ، در نهایت با عفو عمومی دولت اسرائیل بخشیده شدند و یکی از آنها بعدها به عضویت پارلمان اسرائیل درآمد. همچنین در همان سالها ، اسحاق شامیر که از رهبران و طراحان نقشه قتل عام بود و بعدها نخست وزیر اسرائیل شد ، به صراحت اعلام کرد که اخلاقیات و سنت یهودی ، کاربرد تروریسم به عنوان وسیله ای در منازعه را رد نمی کند. اسرائیل همچنین بارها به کشورهای عربی همسایه خود و بویژه لبنان و جنوب آن حمله کرده و آن را به اشغال در آورده است.
در این اثنا نیز کماندوهای اسرائیلی به شهرهای بیروت و صیداوصور در جنوب لبنان یورش برده و گروهی از فلسطینی ها و مردم بیگناه را قتل عام کرده اند. سرنگون کردن یک هواپیمای مسافربری لیبیایی و قتل عام ۱۰۹ نفر از مسافران آن ، نمونه دیگری از روح تروریستی اسرائیل است.
در این میان نه تقبیح جهانی ، نه قطعنامه های سازمان ملل و شورای امنیت و نه طرحهای به اصطلاح صلح ، تاکنون نتوانسته است از اجرای برنامه کلی تجاوز و توسعه طلبی اسرائیل جلوگیری به عمل آورد. این امور نشان دهنده روح خشونت طلب و تجاوزکارانه این رژیم است ، چرا که اسرائیل و صهیونیست های جهان ، پیوسته معتقد بوده اند که به خاطر آرمانی که اسرائیل پیروی می کند ، می تواند از هر وسیله ای استفاده کند و به هر عملی دست بزند. اسرائیل با اعمال شیوه های تروریستی و ارعاب ، وحشت و قتل عام و کشتار، صدها هزار نفر از مردم فلسطین را از سرزمین شان آواره کرد و از این رو می توان گفت که اسرائیلی ها و گروههای وابسته به نهضت صهیونیسم بین الملل ، بانی تروریسم در خاورمیانه بوده اند!
اعتقاد بسیاری از اندیشمندان آزادیخواه و برجسته جهانی بر این است که اسرائیل ، برای استقرار در جایی که قرار گرفته ، هیچ گونه مشروعیتی ندارد و خط مشی داخلی و خارجی آن نیز بر نژادپرستی ، توسعه طلبی و تروریسم دولتی ، بنا شده است.
همچنین این رژیم زاده شده از ایدئولوژی های خرافی و یک سلسله اعمال قهرآمیز و تروریسم ، فقط از طریق یک رای غیرقانونی سازمان ملل متحد و فشارها و رشوه های بی شرمانه ایجاد شده است.
از سوی دیگر ، حکام اسرائیل به طور مداوم و منظم تصمیمات جامعه بین الملل و افکار عمومی جهانی را زیر پا گذاشته و به سخره گرفته اند. این رژیم ، نه تنها فلسطینیان بی گناه و بی پناه را زیر شدیدترین آزارها و شکنجه ها قرار می دهد، بلکه حتی صلح طلبان خارجی را نیز به قتل می رساند. به عنوان مثال ، یک بانوی ۲۳ ساله امریکایی و از فعالان صلح ، در مارس ۲۰۰۳ ، زیر چرخهای بولدوزر اسرائیلی له شد.از سوی دیگر ، یکی از بارزترین خصوصیات این رژیم ، تبعیض نژادی و آپارتاید است.
آپارتاید ، حاصل تلفیق سلطه سیاسی قومی نژادی و جداسازی نابرابر و قهری گروههای قومی نژادی به محیطهای مختلف و یک نظام بهره کشی فراگیر نژادی بوده است.
رژیم اسرائیل نیز از لحاظ عملی ، شباهت های زیادی با جمهوری آفریقای جنوبی مابین ۱۹۴۸ - ۱۹۹۴ دارد. در چارچوب این رژیم ، اولویت یهودیان کاملا ملموس و انکارناپذیر است و هنوز شهرها و روستاهای عرب نشین از خدمات زیربنایی ، آموزشی و مسکونی بسیار نازل تری در مقایسه با یهودیان بهره مند می شوند. اعراب فلسطین تحت سلطه یک رژیم یهودی تمرکزگرا قرار دارند و در مراکز تصمیم گیری سیاسی و اقتصادی هیچ توجهی به آنان نمی شود. دادگاه ها نیز اغلب در مورد اعراب ، مغرضانه عمل می کنند. در این مورد ، به طور خلاصه می توان گفت که صهیونیسم اسرائیلی و آپارتاید آفریقای جنوبی ، از طریق جداسازی قهری سرزمینی ، سلطه سیاسی یک گروه قومی نژادی بر یک گروه دیگر را موجب شده اند و از نظر اخلاقی ، سلطه اسرائیل بر اعراب فلسطینی ، همانند استیلای آپارتاید آفریقای جنوبی بر سیاهپوستان است.
همان گونه که ذکر شد، رژیم اسرائیل از طریق اعمال سیاست های نژادپرستانه و نیز کاربرد شیوه های تروریستی ، مانند ترور مخالفان سیاسی ، ارعاب و ایجاد جو وحشت و هراس ، بازداشت و شکنجه های فیزیکی و روانی و قتل عام مردم بیگناه ، در پی ادامه سلطه و حفظ قدرت نامشروع خویش است.
این رژیم ، بارها به خاک کشورهای مجاور ، تجاوز کرده است و در عرصه داخلی نیز با ایجاد یک رژیم وحشت ، سلطه خود بر فلسطینیان را تداوم بخشیده است و از این رو کاملا بجا و رواست که رژیم اسرائیل را سمبل و مظهر تروریسم دولتی در جهان امروز معرفی کنیم.

یعقوب نعمتی وروجنی
politicalthought.blogfa.com