شنبه, ۲۴ آذر, ۱۴۰۳ / 14 December, 2024
مجله ویستا

شیلت ششمین پیروزی خود را جشن گرفت


شیلت ششمین پیروزی خود را جشن گرفت
در مبارزات اصلی این شب، یوشی هیرو آکیاما، کازوشی ساکورابا را شکست داد. هیدئوتوکورو، افسانه هنرهای رزمی ترکیبی رویلر کریسی را از پیش رو برداشت و مدافع عنوان قهرمانی جایزه بزرگ جهانی K - ۱ سمی شیلت، در برابر پیتر گراهام به پیروزی رسید تا در این شب و در مسابقات دینامیت K - ۱ در کیوسرا دام اوزاکا، به ششمین پیروزی متوالی خود دست یافته باشد.
مسابقات دینامیت که شامل مبارزاتی میان مبارزان با توانائی‌ها و وزن و اندازه‌های مختلف است. بخش جذاب و محبوبی از برنامه‌های شب سال نو در ژاپن شده است، هم برای طرفداران افراطی هنرهای رزمی و هم برای کسانی‌که به‌صورت تفریحی به تماشای این ورزش می‌پردازند و هم حتی برای مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها، در این شب که مسابقات این به‌صورت زنده از تلویزیون پخش می‌شد و ده‌ها میلیون بیننده داشت. ۱۴ مبارزه طبق قوانین هنرهای رزمی ترکیبی هیروز (Heroz) و چهار مبارزه تحت قوانین K - ۱ برگزار گردید.
حادثه اصلی نمایشی بود در وزن ۸۵ کیلو، میان مبارزان ژاپنی، یوشی هیرو آکیاما که برای کسب عنوان قهرمانی نیمه سنگین وزن هیروز امسال، پیش زمینه‌ای از جودو را به هنرهای رزمی ترکیبی آورده بود، و کازوشی ساکورابا که پیروزی‌های قاطعش در هنرهای رزمی ترکیبی، از جمه موفقیت در برابر گریسی مشهور، او را به سان یک افسانه زنده درآورده است.
دو مبارز با به صدا درآمدن زنگ آغاز مبارزه به محک زدن لگدهایشان پرداختند. ساکورابا در تلاش برای به زمین کشاندن حریف، چندین بار به پای او حمله کرد. آکیاما برای ناکام گذاشتن او به عقب گام بر می‌داشت. دو مبارز تقریباً تمامی راند اول را بر روی پاهایشان کار کردند و در اواسط کار به تبادل انبوهی از ضربات مشت پرداختند. اما پس از گذشت ۱۰ دقیقه از مبارزه کار به روی تشک کشیده شد. در اینجا، این آکیاما بود که موقعیت برتر را داشت و بالای سر حریف قرار گرفت و سر او را هدف مشت‌های خود قرار داد.
آگیاما به زدن ضربات خود ادامه داد و ساکورابا تنها معدودی از حملات فراوانی که به او شد را توانست بلوک کند و هچ موقعیتی برای ضد حمله پیدا نکرد. سرانجام زنگ پایان مبارزه به صدا درآمد تا پایان مبارزه به سود کیاما اعلام گردد.
آگیاماً پس از طی کردن دور قهرمانی گفت: ”البته که از کسب این پیروزی خوشحال هستم. اما فکر می‌کنم باید زودتر کار را تمام می‌کردم. این یک مبارزه است اما یک ورزش هم می‌باشد. درک می‌کنم از زمانی‌ که اوایل امسال عنوان قهرمانی مسابقات قهرمان را کسب کرده‌ام مبارزان تلاش دارند که با تمام توان خود در برابر من ظاهر شوند. باید این مسئله را به یاد داشته باشم و در داخل رینگ بیش از حد صبور و از خود راضی نباشم. در آخر سال افتخار خوبی نصیبم شد و به آینده نگاه می‌کنم تا سال ۲۰۰۷ هم دائماً قهرمان باشم“.
در میان مبارزاتی که تحت قوانین K - ۱ (اینچ راند سه دقیقه‌ای) برگزار شد، مسابقه‌ای بود که در آن شاهد به میدان رفتن مدافع عنوان قهرمانی WGP سال ۲۰۰۶، سمی شلیت از هلند در برابر قهرمان مسابقات GP جهانی ملبورن در سال ۲۰۰۳، پیتر گراهام، ”تندر غلتان“ از استرالیا بودیم. زانوهای شیلت مخوف‌ترین اسلحه در K - ۱ هستند، اما گراهام به‌خوبی جاگیری کرد و ضربات او را بلوک نمود تا خود را در امان نگاه دارد. او در راند اول یکی از لگدهای پرشی تماشائی چون تندر غلتان خود را هم زد که به هدف اصابت نکرد.
در راند دوم مجدداً گراهام تهاجمی نشان داد و به‌خوبی دست به حمله زد و چند ضربه به بدن خوب و پس از آن یک مشت چرخشی از عقب هم زد. اما یک ضربه چپ محکم هم دریافت نمود. هیکل و قدرت شیلت، طبق معمول او را در شرایط خوبی قرار داده بود و گراهام برای نزدیک شدن به او باید تلاش زیادی می‌کرد.
در اواخر راند سوم گراهام خسته نشان داد و گارد خودش را انداخت تا شیلت را به حمله دعوت نماید. دعوتی که مبارز هلندی آن را نپذیرفت. در راند چهارم، شیلت به مبارزه محتاطانه اما در عین حال محم خود ادامه داد و منتظر حمله حریف ماند. او در اینجا هم یکی دیگر از حملات تندر غلتان را از مسیر خود منحرف کرد. در راند پایانی شیلت به‌خوبی از ضربات مشت خود بهره گرفت و هنگامی‌که فاصله کم می‌شد به زدن ضربات زانو پرداخت.
در اواخر کار یک کوشش دیگر تندر غلتان به هدف نرسید و گراهام با زدن ضربات مشت به بدن حریف به جمع‌آوری امتیاز پرداخت. در اینجا شیلت بهتر نشان داد و یک لگد بلند محکم به حریف زد.
کار گراهام از این جهت که توانست خود را تا پایان کار سر پا نگاه دارد شأن تقدیر است. اما در پایان این شیلت بود که با رای داوران به پیروزی رسید.
پس از مسابقه شیلت گفت: ”مبارزه نزدیکی بود اما از نتیجه راضی هستم. یتر مبارز نیرومندی است و همیشه خطرناک می‌باشد. اینک به سال ۲۰۰۷ و کسب سومین عنوان قهرمانی جایزه بزرگ جهانی نظر دارم“. نیکلاس پتاس، کاراته کار بزرگ دانمارکی که زمان شکستگی پایش در یک مبارزه برابر سرگئی‌گور در سال ۲۰۰۲، دیگر در مسابقات K -۱ شرکت نکرده بود، با حضور در مبارزه هلندی، پدر هری ”طلائی“ به مبارزات K - ۱ بازگشت.
راند اول بسیار سریع بود و تماماً راند کار با پا بود. هری لگدهای متوسط و بلند می‌زد و پتاس با لگدهای کوتاه، چرخشی و تبری خود کار می‌کرد. هری از اندام‌های بلند خود برای عقب نگاه داشتن پتاس استفاده می‌کرد و با ضربات مشت و لگدهای رو به جلو خودکار می‌کرد. پتاس به تلاش خود برای جلو آمدن ادامه داد اما به‌نظر می‌رسید که با پای چپش مشکل داشته باشد.
در راند دوم اولین ضربه هری که به آرنج پتاس نشانه رفته بود به هدف اصابت کرد و مبارز دانمارکی از درد به خود پیچید. داور جلو آمد و شمارش را در حالتت سر یا آغاز کرد. بلافاصله پس از آن وقتی پتاس یک لگد حریف را با همان دستش بلوک نمود، دوباره از درد به خود پیچید و مربی‌اش حوله را به وسط رینگ پرتاب کرد. به این ترتیب پیروزی به هری رسید.
در مبارزه‌ای در وزن ۷۳ کیلو، قهرمان مکس جهانی ۳۰۰۲، ماساتو از ژاپن به مصاف قهرمان سابق بوکس میان وزن، ساتورو سوزوکی از ژاپن رفت. یک مبارزه سریع و پرکش و قوس بود.
سوزوکی یا مشت‌های مستقیم خود کار می‌کرد و لگدهای ماسوتو را به‌خوبی بلوک می‌نمود. اما در راند دوم ماساتو تهاجمی‌تر عمل کرد و با لگدهای کوتاهش خستگی‌ناپذیر نشان داد. او در مدت کوتاهی به‌صورت بدی به پای چپ سوزوکی آسیب زد. چند لگد پیاپی این بوکسور را به زمین انداخت. سوزوکی شمارش را قطع کرد اما حرکاتش با مشکل مواجه شده بود و دیگر توانائی حمله با مشت‌هایش را نداشت. ماساتو نقطه ضعف حریف را پیدا کرده بود و با هدف قرار دادن پای آسیب دیده او، دو بار او را به زمین انداخت و به پیروزی رسید.
در چهارمین مسابقه تحت قوانی K -۱، قویترین مبارز سنگین وزن K - ۱ ژاپن، موساشی در برار رندی کیم از کره جنوبی قرار گرفت. موساشی که در چهار مبارزه K - ۱ خود در این سال به پیروزی نرسیده بود. قصد داشت تا سال ۲۰۰۶ را در مقابل هموطنانش با خاطره خوشی به پایان رساند. اما کیم در اوایل کار ابتکار عمل را در دست گرفت و با یک ضربه ترکیبی مشت یک ـ دو جلو آمد و سپس یک ضربه مستقیم چپ به مبارز ژاپنی زد. در راند دوم موساشی شروع به کار با لگدهای کوتاه کرد اما نتوانست به فشار خود ادامه دهد.
گارد کیم خیلی پائین بود و در طول مبارزه باز می‌شد. در راند سوم موساشی سرانجام از این مسئله استفاده کرد و یک هوک راست و در ادامه یک چپ کیم زد و او را محکم به زمین انداخت تا با نتیجه تاک اوت به پیروزی برسد.
مبارزتی که طبق قوانین هنرهای رزمی ترکیبی مسابقات هیروز برگزار می‌شدند، در واقع مسابقات اصلی این شب بودند. این مسابقات بر برادران اولوگون که از نیجریه می‌آمدند و در برنامه‌های تلویزیون و ژاپن جائی را برای خود دست و پا کرده بودند متمرکز شده بود. برادر بزرگتر ”بابی“ که در دو مسابقه آخر دینامیت به موفقیت‌های چشمگیری دست پیدا کرده بود ـ شکست دادن سیریل ابیدی و قهرمان سابق سومو، اگبونو ـ به مصاف یک مبارز بزرگ جثه دیگر k-۱، هونگ من چوی از گره می‌رفت که اولین مبارزه خود در هنرهای رزمی ترکیبی را انجام می‌داد.
چوی در طول مسیر رسیدن به رینگ دائماً لبخند بر لب داشت و بسیار خوشرو نشان می‌داد. پشت سر او اولوگون آمد که یک لباس بلند نیجریه‌ای پوشیده بود و یک سربند محلی به سر بسته بود.
یا به صدا درآمدن زنگ آغاز مبارزه، اولوگون به قصد غالگیر کردن چوی، با پاهای پرنده خود حمله کرد، با یک زانو یا شاید یک لگدپرشی ـ مشخص نبود حمله بی‌رحمانه اولوگون او را به‌صورت اسفناکی به زمین انداخت و او از پهلو روی تشک افتاد. چوی با تأخیر بالای سر او آمد، یک پایش را گرف تو اولوگون را به مرکز رنگ کشاند و شروع به زدن ضربات مشت کرد. او چندین ضربه به صورت حریف وارد آورد. بعد داور برای متوقف کردن مبارزه به میان دو مبارز پرید و دستش را بالا برد. در شرایطی که اولوگون بیهوده اعتاض می‌کرد که کار تمام نشده است. داور در حالی ‌که ۱۶ ثانیه از آغاز مبارزه گذشته بود پایان آن را اعلام کرد. این سریع‌ترین پیروزی بود که چوی به‌دست آورده است.
منبع : مجله‌رزم‌آور