سدتری جورجیز

بر روی رودخانه Yangtz در ایالت‌های Sandouping, Yichang, Hubei چین قرار گرفته است. ساخت سد از سال ۱۹۹۳ شروع شده است و این سد بزرگترین سد هیدروالکتریک (برق آبی) در دنیا می‌باشد که اندازه آن ۵ برابر سد Hoover است و در اول ژوئن سال ۲۰۰۳ آبگری (دریاچه پشت سد) آغاز شد: موقعیت آن در منطقه Three Gorges مابین شهرهای Yichang, Hubei و Municipahty, Chongqing, Fuling می‌باشد. کار ساختمانی سد در ۲۰ می سال ۲۰۰۶ (۹ ماه قبل از برنامه پیش‌بینی شده) به اتمام رسید. با این وجود، ژنراتورهای یادی باید هنوز نصب شوند و پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۰۹ به‌طور کامل قابل بهره‌برداری شود.
در حال حاضر، مشکلات متعددی برای ساخت این سد به‌وجود آمده است که از آن جمله می‌توان، مناقشه بر سر هزینه‌ها و منافع حاصل از این پروژه نام برد. طرفداران این پروژه به منافع اقتصادی حاصل از کنترل سیل و تولید نیروی برق آبی اشاره می‌کنند و معتقد هستند می‌توان از درآمد حاصل از تولید برق آبی استفاده کرد.
از طرفی مخالفان ساخت سد بیشتر نگران آینده بیش از یک میلیون نفری می‌باشند که اگر سد سرریز کند به‌وسیله سیلاب‌ها آواره می‌شوند، مدفون شدن آثار فرهنگی و باستان‌شناسی ارزشمند از دیگر مشکلات ساخت سد بود و همچنین اثرات سوئی که بر محیط‌زیست وارد می‌کند.
برای آشنائی بیشتر به تاریخچه، منابع تأمین بودجه، برنامه زمانی ساخت سد، مدل قسمت‌های مختلف آن و چگونگی طرح پیشنهادی و توسعه و تصویب پروژه اشاره می‌کنیم.
مواردی که برای ساخت سد مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار گرفته عبارتند از: هزینه، اختلاف مالی فزاینده، محیط و جغرافیای سد، باحث مربوط به فرهنگ محلی و ارزش‌های زیباشناختی منطقه سد، کشتیرانی در دریاچه سد، کنترل سیل و خطرات موجود (بالقوه) که بر اثر ساخت سد ایجاد می‌شود.
مشخصات سد عبارت است از:
▪ ارتفاع = ۱۸۵ متر، طول محوری = ۴۷/۲۳۰۹ متر
▪ تولید برق = ۸۵ میلیارد کیلووات ساعت در سال
▪ ژنراتورها= ۲۶ ژنراتور (طرح‌ریزی شده) ۷۰۰ مگاوات
▪ ارتفاع سطح آبگیر معمولی = ۱۷۵ متر
▪ گنجایش= ۳/۳۹ میلیارد مترمکعب
مدل سد عبارت است از:
۱) آبریز اصلی که در کنار کارخانه برق و بالابر کشتی در سمت راست قرار گرفته است.
۲) بالابر کشتی در سمت چپ، پله‌های آب بند دوتائی در سمت راست.
۳) منظره در امتداد سد اصلی در سمت راست، سد کمکی در جلو با سد کوچک کشتیرانی بالا رود در پس‌زمینه
منابع تأمین بودجه برای ساخت سد عبارت است از:
- بودجه ساخت سد Three Gorges
- درآمد حاصل از نیروگاه برق Gezhouba
- وام‌های بانک توسعه کشور چین
- وام بانک‌های بازرگانی داخلی و خارجی
- اوراق قرضه سهامی
- ۱۲ میلیارد دلار آمریکا حاصل از مالیات بر برق خانگی (برآورد بانک‌های Bloomberg تا دسامبر سال ۲۰۰۱) نیز از جمله منابع تأمین مالی این پروژه می‌باشد.
● تاریخچه
آقای Sun Yat Sen برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ پیشنهاد ساخت سد را مطرح کرد. - بین سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۳ رودخانه yangtz بعد از ۴ سال در نوامبر سال ۱۹۹۷ به مسیر جدیدی روانه شد.
بین‌ سال‌های ۲۰۰۳-۱۹۹۸ ژنرال‌های برق سد نصب شد و در سال ۲۰۰۲ اولین گروه از ژنراتورها شروع به تولید برق کردند و در همان سال کانال یا رودخانه‌ای که قابل کشتیرانی باشد با یک سد متحرک دائمی برای کشتیرانی گشوده شد.
آخرین قسمت سد در می سال ۲۰۰۶ کامل شد. همزمان با پر شدن دریاچه‌های پشت سد، سیلاب‌ای جاری شروع به جابه‌جا کردن املاح و مواد کردند. این پروژه تا سال ۲۰۰۹ باید کامل شود و زمانی که تمام ژنراتورها (۳۶) (ظرفیت تولید ترکیبی ژنراتورها برابر با ۲/۱۸ گیگاوات است) قادر به تولید ۷/۸۴، TWh برق در سال می‌باشد که این مقدار تولید برق در حدود یک سی‌ام میزان مصرف برق مردم منطقه می‌باشد.
● طرح پیشنهادی و توسعه‌ای پروژه
إٓای Sun Yat-Sen برای اولین بار در سال ۱۹۹۱ پیشنهاد کرد تا سدی بر روی رودخانه Yungtz به‌منظور تولید برق ساخته شود و در سال ۱۹۳۲ کمیسیون برنامه‌ریزی دفاع ملی زیرنظر Kuomintang محل پیشنهاد شده را مورد بررسی قرار داد اما به‌دلیل شرایط اقتصادی و سیاسی نامساعد انجام این پیشنهاد به تعویق افتاد. وجود سیل‌های عظیم در این منطقه جغرافیائی موجب گردید احیاء دوباره ساخت سد در دستور کار دولت PRC قرار گیرد و در سال ۱۹۵۴ به‌منظور کنترل سیل‌ها این طرح پذیرفته شد.
آقای LiRul معاون وزیر نیرو در آغاز طرح گفت که باید سد به‌صورت چندمنظوره ساخته شود. ابتدا باید سدهای کوچکتری ساخته شوند تا کشور چین بتواند از عهده چنین پروژه پرهزینه‌ای برآید و ساخت سد باید در چند مرحله انجام شود تا زمان لازم برای حل مسائل فنی وجود داشته باشد. LiRui به این نتیجه رسید که به‌دلیل هزینه زیاد، فرو رفتن بسیاری از شهرها و زمین‌های کشاورزی حاصلخیز در زیرآب، طغیان فجیع رودخانه در طی ساخت و نداشتن تأثیر زیاد ر کشتیرانی، سد نباید ساخته شود. مقامات رسمی ایالت Sichuan نیز با ساخت سد مخالفت کردند. به‌دلیل اینکه منطقه Sichuan در بالا دست رودخانه قرار گرفته است، باید هزینه بیشتری را تقبل کند حال آنکه ایالت Hubei در پائین‌دست رود سود بیشتری از احداث سد می‌برد.
آقای Li Yishan رئیس دفتر برنامه‌ریزی دره Yangtz مسئول پروژه، از طرفداران ساخت سد بود. خوش‌بین بودن او درباره حل مسائل فنی در سال ۱۹۵۸ در کنار اوضاع مساعد سیاسی و حمایت از مرحوم Mao Zedng- رئیس قبل طرح، کسی که می‌خواست چین دارای بزرگترین سد هیدروالکتریک در دنیا باشد او را بیشتر به ساخت سد ترغیب می‌کرد. انتقادها سرکوب شدند اما بحران اقتصادی (رکود) ناشی از جهش بزرگ به جلو در سال ۱۹۶۰ به آماده‌سازی کار خاتمه داد. در سال ۱۹۶۳ بار دیگر، فکر ساخت سد به‌عنوان بخشی از خط‌مشی‌های جدید برای ساختن جبهه سوم صنعتی در جنوب‌غرب چین، پدیدار شد اما در سال ۱۹۶۶ انقلاب فرهنگی شد و در سال ۱۹۶۹ از ترس خرابکاری سد به‌وسیله اتحاد جماهیر شوروی کار ساخت سد را به تعویق انداخت. در سال ۱۹۷۰ ساخت یک سد کوچکتر پائین رود روی Gezhouba از سر گرفته شد اما به زودی با شدت یافتن مسائل فنی و زیادتر شدن هزینه از میزان پیش‌بینی شده مواجه شد که به‌نظر می‌رسید به سد اسیب بیشتری برسد.
اصلاحات اقتصادی ارائه شده در سال ۱۹۷۸ نیاز به برق بیشتر برای تأمین یک پایگاه صنعتی در حال رشد را مورد تأکید قرار داد و باعث شد شورای ایالتی در سال ۱۹۷۹ ساخت سد را تصویب کرد. از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۳ به‌منظور فرو نشاندن تعداد در حال افزایش انتقادکنندگان، بررسی امکانات (مطالعاتی) انجام شد و شکایت انتقادکنندگان در این خصوص بود که در پروژه به مسائل فنی، اجتماعی یا محیطی توجه کمتری شده است.
سپس از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۸۸ مدیران کانادائی پروژه بین‌المللی Yangtz کنسرسیومی (تشکلی) از پنج شرکت مهندسی کانادائی، برای امکانات بررسی‌های بیشتری را انجام دادند. رهبران Chongqing نیز ناگهان خواستار زیاد شدن ارتفاع سد شدند تا باعث از کار افتادن پروژه شود و آنها را از تحمل بار هزینه ساخت سد رها کند. ارتفاع جدید و درخواست یک بررسی موثق‌تر با استفاده از استانداردهای بین‌المللی منجر به انجام یک بررسی امکانات جدید در سال ۱۹۸۶ شد. Xueyu Hou اکولوژیست از معدود افرادی بود که از امضاء گزارش مربوط به محیط‌زیست خودداری کرد.
او مدعی بود که در گزارش نسبت به منافع زیست‌محیطی حاصل از سد اغراق شده است. طرفداران حفاظت از محیط‌زیست به‌طور بین‌المللی (از هر کشوری) با داد و بیداد شروع به اعتراض کردند. تعداد زیادی از مردم به‌دلیل از دست رفتن برخی از چشم‌اندازهای زیبای موجود در دنیا افسوس خوردند. تعداد مهندسانی که دچار تردید شده بودند نسبت به رسیدن اهداف تعیین شده، روز به روز در حال افزایش بود. Dal Qing روزنامه‌نگار و مهندس چینی با بی‌رحمی کتابی را در خصوص انتقاد از پروژه به‌وسیله دانشمندان چینی منتشر کرد اما هنوز شرکت‌های ساختمانی خارجی زیادی به دولت‌هایشان فشار می‌آورند تا از نظر مالی از ساخت حمایت کنند به امید پیروز شدن در مناقصه‌ها.
● تصویب پروژه
در برابر فشارهای داخلی و بین‌المللی، شورای ایالتی در مارچ سال ۱۹۸۹ موافقت کرد که دببرنامه‌ها ساخت را به مدت ۵ سال به تعویق بیاندازد. بعد از اعتراضات مردم در میدان Tiananmen در سال ۱۹۸۹ گرچه دولت بحث عمومی در مورد سد را قدغن کرد، منتقدان خارجی را به نادانی و یا به قصد آسیب رساندن به رژیم متهم کرد و Dai Qing و سایر منتقدان معروف را نادانی کرد.
LiPeng نخست‌وزیر برای سد بیکار کرد و علی‌رغم مخالفت یا امتناع یک‌سوم نمایندگان از طریق کنگره ملی مردم در آوریل سال ۱۹۹۲ باعث پیشبرد این پروژه شد. چنین اعمالی از گروهی که معمولاً همه پیشنهادات دولت را بی‌چون و چرا می‌پذیرفتند بی‌سابقه بود. به زودی حل و فصل دوباره (قرار مجدد) شروع و تدارکات فیزیکی در سال ۱۹۹۴ آغاز شد. در حالی‌که دولت درخواست تکنولوژی، خدمات، سخت‌افزار و تدارکات مالی از خارج کرده بود رهبران، مناقصه‌های مهندسی و ساختمانی را برای شرکت‌های چینی اختصاص داده بودند.
فساد گمراهی به پروژه آسیب زده است و اعتقاد بر این است که پیمانکاران از طریق دادن رشوه در مزایده‌ها برنده می‌شوند و سپس در مورد تجهیزات و مواد لازم هزینه کمری خرج می‌کند تا از این طریق بودجه ساخت را تأمین کنند.
سرپرست بنگاه (شرکت) توسعه اقتصادی Three Gorges در ظاهر کارهای کنتراتی را می‌فروخت و با گرفتن وام‌های مربوط به پروژه، در می سال ۲۰۰۰ با پول‌ها ناپدید شد، مقامات رسمی اداره حل و فصل دوباره با اختلاس وجوه حاصل از برنامه‌های حل و فصل دوباره در ژانویه سال ۲۰۰۰ دستگیر شدند.
به‌دلیل بد ساخته شدن زیرسازی‌های پروژه Zhu Rongji نخست‌وزیر بعد از فرو ریختن یک پل دستور داد تا برخی از زیرسازی‌ها در سال ۱۹۹۹ تخریب شوند.
Zhu Rongji که منتقد شدید پروژه بود اعلام کرد که مقامات رسمی، کوهی از مسئولیت بر دوششان است.تقریباً در همان زمان شکاف قابل توجهی در سد ایجاد شده بود. برای جبران هزینه‌های ساخت، مقامات رسمی پروژه بدون هیچگونه سروصدائی زمان برنامه عملیاتی تصویب شده به‌وسیله NPC برای پر کردن مخزن آب از ۶ سال را به بیشتر از ۱۰ سال تغییر دادند. ۵۳ نفر از مهندسان و افراد دانشگاهی دو بار از رئیس‌جمهور Jiang Zein در نیمه اول سال ۲۰۰۰ درباره تأخیر در پر کردن کامل مخزن آب و جابه‌جا کردن جمعیت محلی دادخواهی کردند تا اینکه دانشمندان بتوانند تعیین کنند که آیا یک مخزن آبی بلندتر دارای مسائل رسوب‌سازی زیست‌پذیر بوده است.
● مباحثه بر سر سد
▪ هزینه
مقامات رسمی گزارش می‌دهند که به این طرح ۲۵ میلیارد دلار آمریکا اختصاص داده شده است و در اوایل اصرار می‌کردند که پروژه می‌تواند این مبلغ را از طریق تولید برق پرداخت کند. به‌نظر می‌رسد هزینه پروژه بیشتر از ساخت هر یک از پروژه‌های دیگر در تاریخ باشد و مقامات غیررسمی هزینه پروژه را ۱۰۰ میلیارد دلار آمریکا و یا بیشتر برآورد می‌کنند.
منتقدان مشاهده نمودند که سد عمدتاً در جهت منافع صاحبان صنعت ساحل شرقی به‌دلیل نیاز بیشتر آنها به نیروی هیدروالکتریک (برقی که به واسطه آب تولید می‌شود) می‌باشد. متأسفانه این نیرو به هزینه میلیون‌ها نفری که از زمین‌های قابل کشت خود آورده شده‌اند، می‌باشد. به‌دلیل فساد مالی مقامات رسمی با دزدیدن از بودجه، اهمیتی به مردم آواره شده نمی‌دهند و زمین جدید آنها از ویژگی خوبی برای کشت برخوردار نیست.
▪ محیط زیست
گرچه نیروی هیدروالکتریک یک انرژی قابل تجدید است اما ایجاد منابع آبی بزرگ می‌تواند سبب تولید مقادیر زیادی از گازهای گلخانه‌ای نظیر مقادیر زیادی گاز متان به‌دلیل فعالیت میکروبی Micro-biotic شوند. در مقایسه با انتشارات گاز گلخانه‌ای حاصل از نیروگاه‌های گاز طبیعی متداول، انتشارات حصال از منابع آبی در مناطق شمالی کره زمین در حدود ۵% از نیروگاه‌های متداول است در حالی‌که انتشارات حاصل از منابع آبی در منطقه استوائی در حدود ۲۵% می‌باشد.
در ابتدای طرح پیش‌بینی گردید مقدار برقی که به‌وسیله این سد در سال ۲۰۰۹ باید تولید شود ۱۰% از نیاز برق کشور چین را فراهم کند اما با بررسی اقتصاد چین که به سرعت در حال رشد است پروژه را طوری طرح‌ریزی کرده‌اند که تقریباً بتوانند در پایان سال ۲۰۰۶، ۳% از نیاز را برآورده کنند.
بیشتر از ۸۰% از برق کشور چین در حال حاضر به‌وسیله زغال‌سنگ تولید می‌وشد. منابع آبی بزرگ بسته به نوع و ماهیتشان سبب تغییر اکوسیستم می‌شوند و باعث تهدید و آسیب دیدن تعدادی از زیستگاه‌ها می‌شوند. در حالی‌که به زیستگاه‌هی دیگر کمک می‌کنند به‌طور مثال رودخانه چینی Dolphin و Paddlehish در معرض نابودی هستند و دیگر زیستگاه نیستند و جمعیتی که در کنار این رودخانه‌ها هستند از هم جدا شده در رنج و سختی می‌باشند.
از ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ درنای Siberian باقیمانده در معرض نابودی تقریباً ۹۵% از آنها به مرداب‌هائی که به‌وسیله سد از بین می‌روند، رفته‌اند.
در حالی‌که بهره‌برداری در منطقه مستلزم ساخت است که باعث افزایش فرسایش می‌شود و در درازمدت با مانع شدن از طغیان رودخانه کنترل نشده دوره‌ای باعث کاهش فرسایش می‌شود.
افزایش تدریجی گل و لای در مخزن آب باعث کاهش حمل گل و لای به‌وسیله رودخانه به دلتای Yangtz می‌شود و می‌تواند باعث تقلیل تأثیر سد در تولید برق شود و مهمتر اینکه عدم وجود گل و لای رسوب کرده در دلتای رودخانه می‌تواند منجر به فرسایش و فرو رفتن مناطق ساحلی شود.
شهرهائی نظیر Shanghai برای به حرکت درآوردن به چهره جدید و مدرن شهر نیاز به برق بیشتری دارند.
به‌وسیله ۲۶ توربین آبی تا ۱۸ گیگاوات برق تولید می‌شود که تقریباً معادل ۱۸ کارخانه برق زغال‌سنگ یا ۱۱۰۰۰ بشکه نفت در ساعت می‌باشد. که سد این کمبود برق را کاهش می‌دهد. تأمین برق موردنیاز به‌وسیله نیروی هیدروالکتریک مورد استقبال طرفداران حفاظت از محیط زیست قرار خواهد گرفت همچنانکه از چین برای تکیه کردن بر سوخت‌های فسیلی در دهه‌های اخیر انتقاد شده است. در حالی که سد در مدت کوتاهی سبب تولید آلودگی بیشتری خواهد شد، می‌تواند به‌طور بالقوه میزان مصرف زغال‌سنگ سالیانه کشور را در حدود ۴۰ تا ۵۰ میلیون تن کاهش دهد، در نتیجه باعث کاهش تخلیه دو میلیون تن دی‌اکسید سولفورو ۱۰۰۰۰ تن مونوکسیدکربن در سال می‌شود.
▪ فرهنگ محلی و ارزش‌های زیباشناختی
وجود یک منبع آبی به طول ۶۰۰ کیلومتر معادل ۳۷۰ مایل باعث زیر آب رفتن ۱۳۰۰ مکان باستانی و از بین بردن زیبائی افسانه‌ای Three Gorges می‌شود. آثار فرهنگی و تاریخی کشف شده به سطوح بالاتری منتقل می‌شوند اما طغیان Gorges بدون شک بسیاری از آثار کشف شده را می‌پوشاند و بیشتر مکمل‌های تاریخی را نمی‌توان به‌جای دیگری منتقل کرد و از بین می‌روند.

● کشتیرانی
نصب و راه‌اندازی سدهای متحرک (کانال با رودخانه قابل کشتیرانی) باعث افزایش حمل بار از ۱۰ میلیون تن در سال به ۵۰ میلیون تن توسط کشتی می‌شوند و هزینه‌های حمل را در حدود ۳۰ تا ۳۷ درصد کاهش می‌دهند. هر سد متحرک از ۵ اسکله تشکیل می‌شود که کالم کردن آنها ۴ ساعت طول می‌کشد. منتقدان معتقدند که رسوبات گل و لای سنگین باعث مسدود شدن لنگرگاه‌هائی نظیر Chongqing در طی چند سال می‌شود.
سدهای متحرک به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که دارای ۳۸۰ متر طول، ۳۵ متر عرض (پهنا) و ۵ متر عمق (فوت ۹۱۸٭ ۱۱۴ ٭ ۱۴/۱۶) هستند که این سدها نسبت به سدهای روی رودخانه‌هائی که نزدیک دریا هستند Lawrence ۳۰ St متر بلندتر اما نصف عمق آنها می‌باشند. این سدها را به‌گونه‌ای طراحی کرده‌اند که می‌توانند کشتی (کلک) ۱۰۰۰۰ تن از آن عبور حمل کند. پروژه همچنین دارای یک Ship liht (یک نوع بالابری که قادر است کشتی‌ها تا ۳۰۰۰ تن را بلند کند) است در طرح اصلی بالابر قادر است کشتی‌های ۱۰۰۰تنی را حمل کند.
▪ کنترل سیل
گنجایش ذخیره منبع آب ۰۶۷/۶۷۳/۲۰۲/۲۲ مترمکعب با ۱۸ میلیون acre-feet یا ۲۸۳/۴۵۲/۲۴ تن آمریکا (سیلاب) که برابر با یک مکعبی به طول ۸/۳ کیلومتر می‌باشد. این گنجایش کثرت سیل‌های بزرگ پائین رود را از هر ۱۰ سال به ۱۰۰ سال یکبار کاهش می‌دهد. اما منتقدان معتقدند که Yangtz به‌طور متوسط در هر سال ۵۳۰ میلیون تن گل و لای به منبع آب اضافه می‌کند و نمی‌تواند مانع از طغیان‌ها شود.
علاوه بر این، سیستم به‌گونه‌ای طراحی شده است که باعث بیرون کشیدن بقایای گل و لای روی دریچه سد می‌باشد. پیامد رسوب‌سازی زیاد این است که سد می‌تواند سطح سیلاب در Chongqing را افزایش دهد.
تناقضی میان وظایف سد، کنترل سیل و تولید جریان برق به‌وسیله آب وجود دارد. برای کنترل سیل باید ارتفاع سطح سد پائین نگهداشته شود تا جریان اضافی در زمان سیل بتواند عبور کند در حالی که برای تولید برق از آب، ارتفاع سطح سد باید بالا باشد تا با خروج دائمی آب جریان برق تولید شود. کاوشگران بین‌المللی ادعا می‌کنند که سد عامل اصلی طغیان نیست بلکه عامل اصلی کمبود پوشش جنگلی در آبگیر رودخانه Yangtz و از دست رفتن ۱۳۰۰۰ کیلومتر مربع دریاچه (که عامل مؤثری در کم کردن سیل‌ها بوده‌اند) به‌دلیل تشکیل گل و لای، احیاء زمین و گسترش کنترل‌نشده می‌شود.
▪ خطرهای بالقوه
وجود موضوعات نگران‌کننده درباره کیفیت مواد ساختمانی که برای سد استفاده می‌شود و ظاهر شدن شکافی در سد در سال ۳۰۰۰ سبب شده که منتقدان نگران، وقوع فاجعه‌ای مشابه خرابی سد Banqiao در سال ۱۹۷۵ شده‌اند. در گزارش سالیانه به کنگره آمریکا، وزارت دفاع بیان کرد که ROC طرفداران اعتصاب در برابر سرزمین اصلی ظاهراً امیدوارند که بتوانند صراً با نشان دادن تهدیدهائی به جمعیت شهری چین با اهداف ارزشمندی نظیر سد Three Gorges مانع از زورگوئی‌های ارتش چین شوند.
چنین تصور می‌وشد که ارتش ROC خواستار از بین بردن سد است باعث برانگیختن خشم رسانه‌های ایالتی سرزمین اصلی شود. به نقل از ژنرال (Liu Yuan (PLA در روزنامه چینی Youth آمده است که: PRC شدیداً مواظب تهدیدهای تروریست‌های استقلال Tai wanese می‌باشد.
به رغم ادعای Tasi Ming Hsian نماینده وزیر دفاع ROC بیشتر تحلیلگران معتقدند که جمهوری چین نه تنها مخالف نیست بلکه خواستار تکنولوژی برای بمباران کردن سد Three Gorges نمی‌باشد.
گروهی از مهندسان چینی (۵۳ نفر) از دولت خواستند تا دوباره فکری درباره برنامه‌های سد بکنند. اگر منبع آب تا ارتفاع ۱۵۶ متر پر شود در نتیجه جمعیت کمتری (۰۰۰/۵۳۰) آواره خواهند شد و از دولت درخواست کمتری می‌شود. برنامه اولیه سد Three Gorges به‌وسیله کنگره‌ ملی مردم در سال ۱۹۹۲ تصویب شده است. با این هدف که ارتفاع سطح دریاچه پشت سد، در ده سال اول ۱۵۶ متر باشد.
در سال ۱۹۹۷ مقامات رسمی سد برنامه‌هائی ترتیب دادند تا بازده سد برای تولید برق به حداکثر برسد. در سپتامبر سال ۲۰۰۴ China Times گزارش داد که: نگهبانان کاملاً مسلح مستقر در منطقه حمله احتمالی یک تروریست را دفع کردند اما در گزارش نام شخصی که قصد حمله به سد را داشته بیان نشده است.
رسوب‌سازی و قرار گرفتن سد در روز گسل از جمله عوامل خطری هستند که باعث خرابی سد می‌شوند. رسوب‌سازی بیش از حد باعث مسدود شدن دریچه سد می‌شود که در چینن شرایطی سد خراب می‌شود که این مسئله در خرابی سد Banqiao در سال ۱۹۷۵ تأثیر داشته است و باعث خراب شدن سریعتر ۶۱ سد دیگر و از بین رفتن ۰۰۰/۳۰ نفر شده است. همچنین وزن سد و مخزن آب از نظر تئوری می‌تواند سبب مرتعش شدن شود مانند اتفاقی که برای سد Katse در Lesotho افتاد.

منبع:
http://en.wikipedia.org/ wiki/ Tree Gorges Dam
مترجم: آرزو صباحی

منبع : ماهنامه مهرآب