سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا

گاهی خوشی، گاهی غم - SOMETIMES HAPPINESS, SOMETIMES SORROW


گاهی خوشی، گاهی غم - SOMETIMES HAPPINESS, SOMETIMES SORROW
سال تولید : ۲۰۰۱
کشور تولیدکننده : انگلستان و هند
محصول : یاش جوهر
کارگردان : کارن جوهر
فیلمنامه‌نویس : شینا پاریک و جوهر
فیلمبردار : کیران دئوهانس
آهنگساز(موسیقی متن) : ساندش شاندیلیا
هنرپیشگان : آمیتاب باچان، جایا بهادری، شاهرخ خان، کاجول، هریتیک روشن، کارینا کاپور، رانی موکرجی و فریده جلال
نوع فیلم : رنگی، ۲۱۰ دقیقه


̎راهول̎ (شاهرخ خان) و ̎روهان̎ (روشن) دو پسر خانواده‌ای ثروتمند هستند که ̎یاش̎ (آمیتاب باچان) و ̎ناندینی̎ (بهادری) اداره‌اش می‌کنند؛ خانواده‌ای مقید به جایگاه اجتماعی‌شان. برای همین ̎یاش̎ در تمام این سال‌ها سعی کرده پسرانش در عین داشتن یک زندگی راحت از تربیت طبقهٔ اجتماعی‌شان هم غافل نمانند. با این حال ̎راهول̎ یک‌بار وقتی جوان‌تر بوده دل به ̎آنجالی̎ (کاجول) باخته و حال پدر سعی دارد او را متقاعد کند که با ̎نانیا̎ (موکرجی) ازدواج کند. دختری که ̎یاش̎ اعتقاد دارد از طبقهٔ خودشان است و به لحاظ فرهنگی با هم هم‌خوان هستند. با این حال وقتی ̎روهان̎ یک‌شبه به ̎پوجا̎ (کاپور) خواهر ̎آنجالی̎ دل می‌بازد، همهٔ برنامه‌ریزی‌های ̎یاش̎ و ̎ناندینی̎ برای دو پسرشان به‌هم می‌ریزد. بنیان خانواده و طبقهٔ اجتماعی در مقابل عشق قرار می‌گیرد و حاصل، پیروزی عشق و عقب‌نشینی ̎یاش̎ از مواضعش است.
● دومین فیلم بلند جوهر سه سال پس از موفقیت همه‌جانبهٔ چیزی دارد روی می‌دهد (۱۹۹۸) با استفاده از سه بازیگر محوری همان فیلم و اضافه شدن یک گروه بازیگر هم‌ردیفش تبدیل به بزرگ‌ترین ملودرام هندی در شروع هزاره می‌شود. فیلم هم در میان بازیگران مرد و هم در میان بازیگران زن، ستاره‌های سه نسل را در کنار یک‌دیگر قرار می‌دهد و حاصل، فروش خیره‌کنندهٔ فیلم در بازار هند و هم‌چنین بازارهای بین‌المللی و درو کردن همهٔ جوایز معتبر بالیوود است. با این همه فیلم همانند اثر قبلی جوهر چیزی بیش‌تر از یک مُدل گنج قارون‌ی برای سینمای هند ندارد. خوش‌بینی ذاتی فیلم قبلی جوهر این‌جا حتی به شکلی پُررنگ‌تر تماشاگر حرفه‌ای را آزار می‌دهد و قاعدتاً سینماروی عادی خواستار ̎پایان خوبش̎ را اراضا می‌کند. فیلم از آشتی طبقاتی می‌گوید و از حل شدن مسائل به وسیلهٔ عشق و همان‌قدر با این مسائل به وسیلهٔ عشق و همان‌قدر با این مسائل ساده‌انگارانه برخورد می‌کند که در نام فیلم هم مشخص است: گاهی خوشی، گاهی غم. به‌رغم این ضعف داستانی و تفکر پشت فیلم، ساختهٔ جوهر به لحاظ فنی اثری خوش‌ساخت است و ترانه‌های فیلم خیلی زود تبدیل به تصنیف‌هائی کلاسیک برای دوستداران سینمای هند می‌شود. زوج‌ شاهرخ خان/ کاجول که از محبوب‌ترین‌های هند است پس از مدت‌ها در کنار هم قرار می‌گیرند و زوج روشن/ کاپور با این فیلم تثبیت می‌شود.


همچنین مشاهده کنید