عروس فرنکنستاین - THE BRIDE OF FRANKENSREIN

سال تولید : ۱۹۳۵
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : یونیورسال
کارگردان : جیمز ویل
فیلمنامه‌نویس : ویلیام هرل‌بات و جان بالدرستن، بر مبنای رمانی نوشتهٔ مری شلی
فیلمبردار : جان مسکال
آهنگساز(موسیقی متن) : فرانتس واکسمن
هنرپیشگان : بوریس کارلوف، کالین کلایو، والری هابسن، السا لنچستر، ارنست تسیگر، ا.پ. هگی، یونا اوکانر، گاوین گوردون، رجینالد بارلو و داگلاس والتن
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۷۵ دقیقه


ـ شبی توفانی در ژنو، ̎مری شلی̎ (لنچستر) ادامهٔ داستان ̎فرانکنستاین̎ را برای ̎پرسلی شلی̎ (والتن) و ̎لرد بایرون̎ (گوردون)، تعریف می‌کند: مخلوق (کارلوف) موفق به گریز از دست گروه تعقیب‌کنندگان خشمگین می‌شود. در جنگل با پیرمردی نابینا (هگی) آشنا می‌شود که به او اصول اولیهٔ زندگی را می‌آموزد. اما وقتی نزدیکان پیرمرد به دیدن او می‌آیند، مخلوق باز مجبور به فرار می‌شود. تا اینکه به دکتر ̎پرتوریوس̎ (تسیگر)، دانشمند خبیث، بر می‌خورد. ̎پرتوریس̎ هم مثل دکتر ̎هنری فرانکنستاین̎ (کلایو) روی موضوع حیات بخشیدن به مردگان کار می‌کرده اما در این کار توفیقی نیافته است. ̎پرتوریوس̎ از ̎فرانکنستاین̎ می‌خواهد که با او برای خلق مخلوقی مؤنث همکاری کند و همدمی برای مخلوق قبلی بیافریند. ̎فرانکنستاین̎ پیشنهاد او را نمی‌پذیرد و ̎پرتوریوس̎ مخلوق را وا می‌دارد تا نامزد ̎فرانکنستاین̎، ̎الیزابت̎ (هابسن) را برباید. حالا، ̎فرانکنستاین̎ به اجبار، آفرینش مخلوقی مؤنث (لنچستر) را می‌پذیرد. در پایان، مخلوق که از جلب محبت همتای مؤنثش ناامید شده، با منهدم کردن برج آزمایشگاه ̎فرانکنستاین̎، خود، ̎عروس̎اش و ̎پرتوریوس̎ را مدفون می‌کند.
ـ از بهترین نمونه‌های دنباله‌سازی در تاریخ سینما. بسیاری از منتقدان آن را برتر از فرانکنستاین (۱۹۳۱) ارزیابی می‌کنند. فیلم به لحاظ لحن و روح طنز سیاه حاکم بر آن به خانه تاریک قدیمی (جیمز ویل، ۱۹۳۲) نزدیک‌تر است تا فرانکنستاین و در واقع بیشتر هجوی هوشمندانه بر فیلم اصلی به شمار می‌اید تا دنباله‌ای بر آن. موسیقی هیجان‌انگیز واکسمن، و صحنهٔ درخشان ̎ آفرینش̎ نیز معادلی در نسخهٔ نخست ندارند. درون مایهٔ مرکزی هراس‌آور، همان ایدهٔ اثر قبلی و رمان مری شلی، تلاش برای به عهده گرفتن نقش خالق است. در واقع عامل هراس فیلم نه مخلوق، بلکه جاه‌طلبی و ایده‌های شیطانی خود ̎دکتر فرانکنستاین̎ است. لنچستر در نقش‌های ̎مری شلی̎ و ̎عروس فرانکنستاین̎ می‌درخشد؛ جک پیرس، چهره‌پرداز نامدار کمپانی یونیورسال، برای چهره‌پردازی او در نقش مخلوق مؤنث، تصاویر منسوب به ملکهٔ مصر باستان، نفره‌تی تی را الگو قرار می‌دهد. بازسازی فیلم، عروس (فرانک رودم، ۱۹۸۵) قابل توجه نبود.