باز هم دوستان شفیق!؟

رسانه‌ای شدن اختلاف نظر محمود احمدی نژاد با مهم‌ترین عضو اقتصادی کابینه خود، از آنجا آغاز شد که برخی خبرگزاریهای نزدیک به دولت از برکناری دانش جعفری خبر دادند و هم زمان با این خبر، احمدی نژاد در قم به شدت از عملکرد وزارت امور اقتصادی و دارایی انتقاد کرد. انتقادات شدید اللحن احمدی نژاد از دانش جعفری بدلیل پخش کامل اظهارات او از صدا و سیما، به خانه تک تک ایرانیان راه یافت اما دفاع دانش جعفری از خود تنها در چند روزنامه منعکس گردید. در این ماجرا رسانه ملی حاضر نشد با پخش هشدارها و گلا یه‌های وزیر معزول، هم او را از امکان پاسخگویی عادلانه در برابر اظهارات رئیس جمهور برخوردار سازد و هم مردم و صاحب نظران را برای تحلیل دقیق و تشخیص <سره> از <ناسره> یاری نماید.
بر همین اساس به نظر می‌رسید پرونده مـوضـوع بـا یـک گفتگـوی نابرابر – یعنی طرح ادعـاهـای رئیـس جمهـور در فـراگیـرترین رسانه و ارائه پاسخ‌های دانش جعفری در چند روزنامه– بسته شده است. شاید مصلحت کشور هم اقتضا می‌کرد که موضوع بیش از این ادامه پیدا نکند و بقیه بحث‌های فیمابین به محافل کارشناسی کشیده شود. اما ظاهراً افشاگریهای دانش جعفری، عـده‌ای را آنقـدر عصبـانـی و برآشفته کرد که با گذشت یک هفته از موضوع، حتی پاسخگویی نابرابر – و تا حدودی مظلومانه – وزیر برکنار شده را بر نمی‌تابند.از جمله روزنامه رسمی دولت، علاوه بر حملات شدید اللحن اولیه، بار دیگردر مقـالـه‌ای بـه انتقـاد شدید از دانش جعفری پرداخت و او را یک <مجرم> دانست که <آشکارا نسبت به او غمض عین شده است.>‌
البته مشخص نیست که روزنامه صددرصد دولتی، اکنون تریبون برخی مقاله نویسان است که به خود اجازه می‌دهند از هر کس دفاع کنند و به هر کس بتازند و یا براساس رویه همیشه، بازتاب دهنده دیدگاه‌های رسمی دولت است. اما هر کدام از دو فرضیه فوق که درست باشد، آنچه در آن روزنامه منعکس می‌گردد، با مواضع رسمی مقام‌های دولتی، تعارض جدی ندارد . در این صورت چند سوال مهم قابل طرح است:
۱‌ ) ‌روزنامه وابسته به دولت نوشته است: <پیمان شکنی توجیه ناپذیر آقای دانش جعفری در عمل موجب مختل ساختن سیاست‌های اقتصادی دولت و رئیس جمهور طی سه سال گذشته گردید.> این ادعا در واقع قرائت دیگری از سخنان رئیس جمهور است که چند روز قبل در همدان از عدم همراهی برخی دوستان ۲۵ ساله در اجرای عدالت سخن گفت. وی همچنین یکی از نشانه‌های بی عدالتی را نرخ سود بانکی دانسته بود که مخالفان کاهش آن باید از سر راه کنار بروند. اکنون باید پرسید کسی که از نظر روزنامه رسمی دولت، مجرمی‌است که جرم او اخلال در سیاست‌های عدالت‌خواهانه رئیس جمهور مــی‌بـاشد، با کدامین توجیه عقلی و شرعی، به عـنـوان مـشـاور عالی رئیس جمهور در امور اقتصادی تعیین شده است؟
‌ ۲) ‌اگر دانش جعفری نه تنها در اجرای سـیـاسـت‌هـای عدالت خواهانه با دولت نهم همکاری نکرده بلکه طبق ادعای روزنامه دولت، در سه سال گذشته سیاست‌های رئیس جمهور را مختـل کرده است به چه دلیل، حضور او سه ســــال در کـــابـیـنـــه تـحـمـــل شـــده اســـت؟آیا اطلاع رئیس جمهور از کارشکنی وزیران خود، سه سال به طول می‌انجامد؟ آیا کسب اطلاع و تصمیم گیری رئیس جمهور در سایر عرصه‌ها نیز به گذشت نیمی از عمر دولت – و حتی بیش از آن – نـیـاز دارد؟ الـبـتـه مـردم قـبلا ً نشانه هایی از <خـبـرگیری> تاخیری دولت و رئیس جمهور مشاهده کرده بودند که تکذیب قاطع گرانی و تورم توسط رئیس دولت در سال۸۵، بارزترین نشانه آن بود. اما اگر قرار باشد کارشکنی وزیران و اخلالگری آنها در راه اجرای مهم‌ترین ادعا و شعار دولت نهم– یعنی عدالت گستری در حوزه اقتصاد – تا این حد با تاخیر مواجه شود، هر ایرانی حق دارد که نسبت به آینده خود و کشورش با نگرانی بنگرد.
۳‌ ) ‌روزنامه دولت، از <غمض عین> نسبت به جرم بزرگ دانش جعفری سخن گفته است. اما مـشـخــص نـکـرده اسـت بـا کدام مجوز الهییا مـردمی، نسبت به کسی که جرم او <مختل ساختن سیاست‌های اقتصادی دولت> است، غمض عین و گذشت شده است؟ این ادعا، تنها می‌تواند اظهارات ۵/۲ سال قبل احمدی نژاد در مجلس را یادآوری کند که از <در اختیار داشتن لیست مفسدان اقتصادی> خبر داد و در عین حال اعلا م کرد که به <توصیه دوستان شفیق> از مـعـرفـی آنــهـا خـودداری کـرده اسـت. اکنون می‌توان پرسید که آیا غمض عین نسبت به اخلالگر در سـیـاست‌های عدالت‌خواهانه دولت هم به توصیه همان دوستان شفیق انجام شده است یا تعداد دوسـتـان شـفـیـق و حـوزه تـوصـیـه‌هـای آنـهـا در حال افزایش است؟!‌

منبع : روزنامه آفتاب یزد