سیسیلی - The Sicilian

سال تولید : ۱۹۸۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : مایکل چیمینو و جوآن کارلی
کارگردان : چیمینو
فیلمنامه‌نویس : استیو شیگن، برمبنای رمانی نوشته ماریو پوزو
فیلمبردار : الکس تامسن
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید منسفیلد
هنرپیشگان : کریستوفر کامبر، ترنس استامپ، جاس آکلند، جان تورتورو، باربارا سوکووا و ری مک‌آنالی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۹ دقیقه.


اواخر دهه 1940. «سالواتوره جولیانو» (لامبر)، جوان روستائی و کاتولیک اهل مونته‌لپره سیسیل، به هنگام بردن یک کیسه گندم برای فروش در بازار سیاه همراه بهترین دوستش، «آسپانو» (تورتورو)، با ژاندارم‌ها درگیر و مجروح می‌شود. او مدتی در یک کلیسا پناه می‌گیرد، سپس به کوهستان می‌رود. در آنجا آرام‌آرام گروهی دورش جمع می‌شوند و به این ترتیب جنبش عدالت‌خواهانه‌ای شکل می‌گیرد که در اندک زمانی هواخواهان بسیار می‌یابد. اعمال «جولیانو»، به‌ویژه حمامیت او از اصلاحات ارضی مورد تقاضای کشاورزان بی‌زمین، خشم سران مافیا، اشراف سیسیل و مقامات دولتی را برمی‌انگیزد. «جولیانو» سرانجام با خیانت «آسپانو» به قتل می‌رسد.
* اینکه تصویر ارائه شده از سالواتوره جولیانو در این فیلم، خشم منتقدان چپ‌گرائی که تصویر «واقع‌گرا» فراچسکو رُزی را از این شخصیت در سالواتوره جولیانو (1961) به‌عنوان الگو در نظر داشتند، برانگیخت، کاملاً طبیعی به نظر می‌رسد. زیرا چیمینو بی‌اعتنا به تمامی مستندات تاریخی، او را قهرمانی اسطوه‌ای با خصایل نمادین، به تصویر کشید. یکی از منتقدان کایه دو سینما که آثار چیمینو را از لحاظ ساختار با ایلیاد هومر قابل قیاس می‌داند، مجموعه فیلم‌های او را به منظومه اساطیری بلندی تشبیه می‌کند که هر فیلم، فصلی از آن است. او به درستی اشاره می‌کند که ریشه شخصیت «جولیانو» را در این فیلم نباید در تاریخ معاصر سیسیل جست‌وجو کرد، چرا که او مولود ازدواج آغاز شکارچی گوزن (1979، به‌عنوان معادلی برای ازدواج «تتیس» و «پله» و مولود آن «آشیل» در ایلیاد) است. همچنین با تشبیه «دوستی مردانه» فیلم‌های چیمینو به رابطه «آشیل» و «پاتروکل» در جنگل تروآ، به شکل گیری این رابطه در تندربولت و لایت‌فوت (1974)، رفتن «پاتروکل» / «نیک» (کریستوفر واکن) به میدان نبرد و کشته‌شدنش در شکارچی گوزن، انتقام «آشیل» / «استنلی» (میکی رورک) در سال اژدها (1985)، و سرانجام از پا درآمدن او / «جولیانو» در سیسیلی اشاره می‌کند. قاتل «جولیانو» کسی نیست جز نزدیک‌ترین دوستش، «آسپانو» که تبدیل به یک خائن / دشمن شده. رابطه این دو در واقع شکل کامل‌تری از رابطه «جیمز» (کریس کریستوفرسن) و «بیلی» (جان هرت) در دروازه بهشت (1980) است. البته این فیلم نیز مثل دروازه بهشت با بی‌مهری تماشاگران و منتقدان مواجه می‌شود و نسخه اصلی صد و چهل و شش دقیقه‌ای آن، با تغییر روال داستانی به دست تهیه‌کنندگان، به صورت یک فیلم صد و نوزده دقیقه‌ای بی‌سروته در آمریکا به نمایش درمی‌آید. اگرچه گور ویدال نیز به‌عنوان همکار فیلم‌نامه‌نویس در این اقتباس از رمان پوزو شرکت داشته، ولی در عنوان‌بندی فیلم فقط از شیگن به‌عنوان نویسنده فیلم‌نامه یاد می‌شود. گذشته از فیلم‌های رُزی و چیمینو درباره سالواتوره جولیانو، در سال 1950 نیز آلدو ورگانو فیلم یاغی را با الهام از زندگی این شخصیت ساخت.