پیشینه تاریخی

با توجه به اسناد و مدارك تاریخی، سابقه حضور عشایر كوچنده در این منطقه به دوره ساسانی می‌رسد. با توجه به استقرار بخش قشلاقی این منطقه در مجاورت پایتخت‌های فصلی هخامنشی، اشكانی و ساسانی، منشاء نژادی و قومی عشایر منطقه در دوره‌های تاریخی یاد شده، به اقوام شناخته شده سلسله‌های پادشاهی مذكور مربوط شده است. بعد از اسلام، حكومت اتابكان، غزنویان، خوارزمشاهیان و ... و بویژه در دوره‌های صفویه، افشاریه و زندیه نیز وجود عشایر كوچنده در این زیست بوم در كتب تاریخی تائید شده است.
امروزه لرهای بویراحمد و ترك‌های قشقایی در این زیست بوم استقرار دارند. برخی از اقوام منطقه بومی و برخی دیگر از مهاجرین (عرب) هستند كه از آغاز تسلط اعراب بر ایران تا اواخر قرن ششم هجری قمری به تناوب و به مرور زمان وارد این منطقه شده‌اند. تركان قشقایی در اوایل قرن هفتم هجری قمری در این ناحیه زندگی می‌كرده‌اند. گروهی از آنان در دوره تسلط اتابكان فارس به حوالی شیراز و سپس به كهگیلویه و بویراحمد كوچ كرده‌اند.