آموزش در خانواده، راهبرد اصلی توانبخشی مبتنی بر جامعه در ایران

● هدف:
هدف این مطالعه بررسی اثربخشی برنامه آموزش در خانواده از طرح توانبخشی مبتنی بر جامعه بر معلولین تحت پوشش شبکه های بهداشتی درمانی ۲۱ شهرستان پایلوت که تحت آموزش قرار گرفته و پس از اتمام دوره ارزشیابی شده اند می باشد.
● روش بررسی:
در این مطالعه مقطعی ۶۱۴ معلولی که از زمان آغاز طرح، برنامه «آموزش در خانواده» را دریافت کرده بودند و از نظر متغیر وضعیت پیشرفت توانایی ها، توسط کارشناسان طرح توانبخشی مبتنی بر جامعه ارزشیابی شده بودند به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند. داده های متغیرهای سن، جنس، نوع معلولیت، وضعیت اشتغال و نسبت آموزش دهنده به آموزش گیرنده از پرونده های این معلولین استخراج گردید. آنالیز آماری با استفاده از آزمون ک ای اسکوئر انجام گرفت.
● یافته ها:
بین وضعیت پیشرفت توانایی های افراد تحت پوشش با گروه سنی و گروه معلولیت رابطه معنادار مشاهده شد (P=۰.۰۱۴ و P<۰.۰۰۱). بهترین نتایج در گروه های سنی پایین تر، معلولین گروه بینایی، بیماران مصروع و معلولین گروه یادگیری و کمترین نتایج در گروه های سنی افراد کهنسال، معلولین گروه ترکیبی و معلولین شنوایی و گویایی مشاهده شد. بین وضعیت پیشرفت یا عدم پیشرفت توانایی های افراد تحت پوشش با نسبت آموزش دهنده رابطه مشاهده شد (P=۰.۰۳۸). معلولینی که خود مربی خود باشند بیشترین میزان پیشرفت و مربیانی که از بستگان درجه اول، دوم و یا گروه بهورزان نباشند کمترین میزان پیشرفت را دارا بودند.
● نتیجه گیری:
«آموزش در خانواده» در برنامه توانبخشی مبتنی بر جامعه روشی موثر جهت ارتقا عملکرد معلولین در برخی گروه های انتخابی است.

پیمان سلامتی
فرید ابوالحسنی
بتول شریعتی
محمد کمالی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی