دوشنبه, ۸ بهمن, ۱۴۰۳ / 27 January, 2025
مجله ویستا
نوشتن شبانه!
بریل در شهر Coupvary در نزدیكی پاریس به دنیا آمد. پدرش «سیمون رنه بریل»، افسار و زین اسب می‌ساخت و از این طریق امرار معاش می‌كردند. در سن سه سالگی، چشم چپ بریل توسط یك درفش در كارگاه پدرش بشدت آسیب دید. او چشم چپ خود را از دست داد و به فاصله كمی به علت عفونت و نبود امكانات بهداشتی چشم راست او نیز دچار آسیب شدید شد. بریل در سن چهار سالگی بطور كامل بینایی‌اش را از دست داد.
با وجود ناتوانی مدرسه را شروع كرد و ادامه داد، تا زمانی كه دیگر نیاز به خواندن و نوشتن داشت. در سن ده سالگی او موفق به كسب كمك هزینه جهت ادامه تحصیل در شهر پاریس شد. این شانس، تنها برگ برنده جهت رهایی او از سرنوشت شومی كه در آن زمان منتظر نابینایان بود می‌شد، كه همان گدایی در كوچه و خیابان‌های پاریس بود. اگر چه شاید شرایط آن موسسه در آن زمان آنچنان بهتر از كوچه‌های پاریس نبود. غذایش در اكثر روزها تنها نان بیات و آب بود، و اكثر دانش‌آموزان نابینا در آنجا تنبیه بدنی می‌شدند و درون اتاق‌هایی زندانی می‌شدند.
آنچه در آن مدرسه به آنها یاد داده می‌شد، صنعتگری و روش كسب و كار ساده بود. علاوه بر آن، به آنها یاد داده می‌شد تا چگونه با لمس حروف فرانسوی برجسته، بتوانند بخوانند. با وجود سختی خواندن به چنین روشی، ایراد بزرگ این بود كه بچه‌های نابینا قادر به نوشتن نبودند.
در سال ۱۸۲۱، یك سرباز سابق ارتش فرانسه به نام «چارلز باربیر» از آن موسسه دیدن كرد. باربیر اختراع خودش را كه «نوشتن شبانه» نام داشت در اختیار بریل و همشاگردی‌هایش قرار داد. در این روش رمزهایی شامل دوازده نقطه برجسته به سربازان آموزش داده می‌شد تا اطلاعات سری را در حین جنگ بدون كوچكترین صحبتی به یكدیگر برسانند.
این سیستم رمزی حتی برای خود سربازان بسیار مشكل بود. با این حال بریل توانست بسیار سریع آن را بیاموزد. همان سال او شروع به ساختن سیستم نقاط برجسته خود كرد و آن را در سن پانزده سالگی به اتمام رساند. بریل در این سیستم فقط از شش نقطه استفاده كرد. بسیار ساده تر بود و هم خواندن و هم نوشتن را شامل می‌شد. بعدها او این سیستم را برای ریاضیات و موسیقی گسترش داد و به سمت استادی همان موسسه درآمد. او در سن ۴۳ سالگی در اثر بیماری سل جان باخت.
برای مدتی بعد از مرگش، اختراع او كنار گذاشته شد و كسی به آن توجه نكرد و اهمیت آن تا سال ۱۸۶۸ شناخته نشد. تا اینكه در آن زمان دكتر توماس آرمیتاژ به همراه یك گروه چهار نفره نابینایان، انجمنی را جهت شناساندن ادبیات برجسته تشكیل داده و اولین كتاب خود را با زبان بریل به نشر رساندند.
در سال ۱۹۵۲ دولت فرانسه موفقیت‌ها و اختراع او را اجر نهاد و اشیا و كارهای باز مانده از او را به بنای یاد بود پانتئون در پاریس منتقل كرد. امروزه خط بریل به اكثر زبان‌های ملی در جهان برگردانده شده است و به عنوان مهمترین سیستم ارتباطی نوشتاری برای افراد دچار ناتوانی بینایی در سراسر دنیا درآمده است.
ترجمه و گردآوری: حسن جعفری
منبع : روزنامه اعتماد
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست