ترش دوست‌داشتنی

مدارکی وجود دارد که نشان می‌دهد در حدود ۴ هزار سال قبل، ترشی به وجود آمده البته از ۲هزار سال قبل از میلاد مسیح، در هند خیار شور و ترشی وجود داشته است.
در مورد تاریخچه ترشی در ایران هم باید گفت که قدمت ترشی در ایران به زمان قوم ماد
بر می گردد و این در حالی است که از عمر ترشی صنعتی در ایران ۷۰ سال می گذرد.
ترشی انداختن یکی از روش‌های نگهداری غذاست که طی آن PH محیط برای میکروب‌ها نا‌مساعد می‌شود و در این محیط دسترسی ماده غذایی به اکسیژن نیز از بین می رود و در نتیجه بسیاری از واکنش‌های شیمیایی رخ نخواهد داد.
در مورد ارزش غذایی ترشی هم باید گفت که ترشی ارزش غذایی پایینی دارد زیرا در فرایند ترشی انداختن، مقدار قابل توجهی از ویتامین‌های موجود در مواد اولیه از دست می‌رود و تنها مقداری آهن و منیزیم و املاحی از این دست در آنها باقی می ماند.
پس، از ترشی نباید انتظار داشت که تامین کننده انرژی و ویتامین ها باشد، بلکه باید از ترشی به عنوان تنوع غذایی استفاده کرد. اما همیشه این سئوال مطرح است که آیا ترشی مضر است؟
باید گفت برای افرادی که معده حساس نسبت به اسید دارند، ترشی مضر است. ترشی بر خلاف باور عمومی تاثیری در لاغری فرد ندارد، چه بسا در بعضی افراد ممکن است با تحریک اشتها موجب افزایش وزن هم بشود.
از سوی دیگر، باید به این نکته توجه داشت که بر خلاف باور عمومی که سرکه ترشی مانع از فساد آن می‌شود، ترشی هم یک ماده غذایی و فاسد شدنی است.
قرار گرفتن ترشی در مجاورت هوا می‌تواند موجب ایجاد قارچ در آن شود. پس نمی توان ترشی را چندین سال نگه داشت.
البته در مورد ترشی سیر اوضاع متفاوت است و هرچه عمر این ترشی بیشتر باشد، خواص و قیمت آن هم افزایش می‌یابد. از نکات مهم در مصرف ترشی این است که می تواند به طور غیر مستقیم مصرف سس را کاهش دهد.

منبع : همشهری آنلاین