واکنش های روان شناختی پرستاران به بافت تصمیم گیری اخلاقی

● زمینه و اهداف:
تصمیم گیری اخلاقی عنصر ضروری در امر پرستاری است. عوامل بافتی متعددی می توانند منجر به تعارض های اختلاقی گردند که نیازمند توانایی پرستاران برای بازشناسی معضل ها و تصمیم گیری اخلاقی مناسب برای بیماران است. هدف این مقاله توصیف واکنش های روان شناختی پرستاران به بافت تصمیم گیری اخلاقی در مراقبت از بیماران می باشد.
● روش بررسی:
این مطالعه با استفاده از روش نظریه پایه انجام گرفت. شرکت کننده های آن ۱۷ پرستار شاغل بودند که گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار،‌ بدون ساختار و عمیق انجام گرفت. داده ها ضبط و کلمه به کلمه دست نویس شدند و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش استرائوس و کوربین در کدگذاری و مقایسه مداوم انجام گرفت.
● یافته ها:
اگرچه استرس شغلی و تنش اخلاقی به عنوان واکنش عمده پرستاران به بافت تصمیم گیری اخلاقی شناسایی شد؛ اما رضایت در مقابل نارضایتی، افزایش انگیزه در مقابل کاهش انگیزه، احساس سرحالی در مقابل خستگی و بی حوصلگی، دلگرمی در مقابل تضعیف روحیه، حس شایستگی در مقابل حس ناشایستگی، سازگاری و حساسیت در مقابل عادی شدن و بی تفاوتی از دیگر واکنش های روان شناختی پرستاران به بافت تصمیم گیری اخلاقی بود.
● نتیجه گیری:
به نظر پرستاران، بافت تصمیم گیری که متشکل از ویژگی های فردی و شغلی پرستار،‌ ویژگی های بیمار و خانواده بیمار، ویژگی های مربوط به پزشک و محدودیت های ساختاری و نظام مدیریت پرستاری می باشد، عوامل موثر در واکنش های روان شناختی پرستاران هستند. ضروری است که پرستاران برای نشان دادن واکنش های روان شناختی مثبت به بافت تصمیم گیری خود توجه کنند و عامل های دیگر در محدودیت های ساختاری و نظام مدیریت در صدد اصلاح ساختار بربیایند.

حسین ابراهیمی
منصوره یادآورنیک روش
سیده فاطمه اسکویی
فضل اله احمدی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی