عمادالدوله میرزا طاهر / محمدطاهر وحید قزوینی

جنسیت: مرد
نام پدر: میرزا حسین‌خان
تخلص: وحید
تولد و وفات: ( ... )س یازدهم و دوازدهم قمری
محل تولد: ایران - قزوین - قزوین
شهرت علمی و فرهنگی: مورخ ، ادیب ، خطاط و شاعر
در عهد صفویه می‌زیست. و از شاعران و منشیان عصر خود بود. وی پس از کسب دانش و مهارت در ادب و خوشنویسی وو ترسل و سیاق ، وارد خدمات دیوانی و از دفتر نویسان دیوان شد. در زمان شاه عباس دوم (۱۰۵۲-۱۰۷۷ق) به منصب واقعه‌نویسی انتخاب شد و در مزان شاه سلیمان منصب وزارت یافت. در حاشیهٔ "آتشکدهٔ‌آذر" آمده که وحید با صائب تبریزی مصاحبت داشته است. در اوایل عهد شاه سلطان حسین (۱۱۰۵-۱۱۳۵ق) از کار کناره گرفت و چندی بعد درگذشت. در مورد تاریخ وفاتش در بین مؤلفان اختلاف است و به تفاوت ۱۱۰۵ ، ۱۱۰۷ ، ۱۱۱۰ ، ۱۱۱۲ ، ۱۱۲۰ق نوشته‌اند. از آثار وی: "خلوت راز" ، در دو هزار و دویست بیت؛ "راز و نیاز" یا "نازو نیاز" ، در دو هزار و دویست بیت؛ "عاشق و معشوق" ، به وزن "لیلی و مجنون" ، در یک هزار و سیصد بیت؛ "فتح‌نامه قندهار" ، در چهارصد و شصت بیت؛ "آلات جنگ" ، در هشتصد بیت؛ "گلزار عباسی" ، در ششصد و شصت بیت؛ "ساقی‌نامه"؛ "عباسنامه" یا "تاریخ شاه عباس ثانی" یا "تاریخ طاهر وحید" ، در تاریخ دوران شاه عباس دوم؛ "منشآت"؛ مثنوی "شهر آشوب"؛ "دیوان" شعر.

منبع : مطالب ارسالی