عروسان خردسال هندی اسیر سنت

شهرها و روستاهای خاک‌آلود راجاستان هند هنگام ازدواج هزاران زوج هندو که در طلب تبرک ویشنو (از خدایان هندو)، گره می‌زنند، هر ساله به آشوبی از رنگ‌ها تبدیل می‌شوند.
در حالی که دامادها با عمامه‌های رنگین و عروس‌ها مزین به جواهرات و ملبس به ساری قرمز دور آتش مقدس می‌چرخند و با یکدیگر پیمان زناشویی و حمایت متقابل می‌بندند، میهمان گرد هم می‌آیند.
جشن "آخا تیج"، جشن پیمان زناشویی و پایان تراژیک دوران کودکی است.
فعالان اجتماعی می‌گویند بسیاری از این زوج‌ها، کودکان هستند، حتا گاهی کودکان ۱۰ ساله‌ای که بدون آمادگی جسمی و روانی مجبور به ازدواج می‌شوند.
در آلسیسار، به فاصله چهار ساعت رانندگی در شمال جایپور، مرکز استان، لالیتا ساینی ۱۴ ساله به زودی زندگی مشترک با پسر ۱۹ ساله‌ ساکن روستای مجاور را آغاز خواهد کرد.
این دخترک مطیع گیس بافته با سرپوشی آبی رنگ، می‌گوید: «پارسال در آخا تیج ازدواج کردم. من شوهرم را نمی‌شناختم و تازه در جشن عروسی او را دیدم. نمی‌خواستم عروسی کنم، اما چاره‌ای نداشتم.»
در این جشن که بیرون از راجاستان به "آکشایا تریتیا" معروف است، ششمین حلول ویشنو، حافظ زندگی در معابد هندو، جشن گرفته می‌شود.
با اینکه از سال ۱۹۲۹ ازدواج کودکان در هند ممنوع است، اما هنوز در بخش‌هایی از هند عمدتاً به دلیل دیدگاه‌های سنتی و محافظه‌کاری در اجرای قانون در جامعه‌ای مردسالار، رواج بسیار دارد.
طبق یک تحقیق دولتی در سال ۲۰۰۶، حدود ۴۵ درصد دختران هند زیر سن ۱۸ سالگی ازدواج می‌کنند و تقریباً ۳۰ درصد پسران پیش از ۲۱ سالگی.
مدافعان حقوق کودک می‌گویند تأثیر ازدواج زودرس بر دختران – و تا حدی کمتر بر پسران – تباه‌کننده است.
راجات چودهاری، عضویکی از سازمان‌های مخالف ازدواج کودکان در ناحیه جونجونوی راجاستان، می‌گوید: «دختران، کودکی و امکان آموزش را از دست می‌دهند و حتا به خاطر بارداری زودرس، سلامتی‌شان به خطر می‌افتد.»
● کار شاق خانگی
راجاستان، جایی که شترها در زمین‌های پر از ویرانه‌های قلعه‌های باستانی پرسه می‌زنند، با ۵۷ درصد، بالاترین نرخ ازدواج دختران زیر ۱۸ سال را دارد.
دختران روستا از مدرسه رفتن بازداشته می‌شوند تا دوره کارآموزی شوهرداری خود را بگذرانند: سابیدن زمین، درست کردن پهن برای سوخت، نگهداری از رمه یا کیلومترها حمل آب در گرمای سوزان.
دختران در این جامعه مردسالار – که نوزاد دخترکشی نیز رایج است – به علت رسم ممنوع اما رایج جهیزیه، بار اضافی تلقی می‌شوند.
والدین نیز ترجیح می‌دهند دختران در سنین پایین ازدواج کنند زیرا اگر بزرگ شوند، شاید توجه مردان را به خود جلب کنند و مایه آبروریزی شوند.
سوموند، مادر لالیتا، می‌گوید: «پس از ۱۳ سالگی، دیگر نگذاشتم از خانه بیرون برود، کسی چه می‌داند چه پیش می‌آمد. حالا او یک زن شده و توجه مردان را به خود جلب می‌کند و شاید با یک نفر فرار کند و برای خانواده آبروریزی به بار آورد.»
ازدواج دختران کوچک‌تر همزمان با ازدواج دختران بزرگتر برای خانواده‌های فقیر، موجب صرفه‌جویی هم می‌شود.
● کودکی بر باد رفته
فعالان اجتماعی می‌گویند دخترانی که در سنین پایین ازدواج می‌کنند، در معرض خشونت خانگی و سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرند و امکان ناچیزی وجود دارد که دوران دبستان را به پایان برسانند.
ازدواج زودرس منجر به نرخ بالای مرگ و میر مادران جوانی می‌شود که بدنشان تحمل رابطه جنسی یا حاملگی را ندارد. در هند در هر هفت دقیقه یک نفر بر اثر بارداری می‌میرد.
طبق گزارش اخیر بنیاد کودکان سازمان ملل، دختران زیر ۱۵ سال، پنج بار بیش از دختران در سنین بیست سالگی در معرض مرگ میر ناشی از بارداری و زایمان هستند.
مانی کاریا، ۳۰ ساله و از اعضای سازمان حمایت از کودکان در آلسیسار، می‌گوید: «من در ۱۳ سالگی ازدواج کردم و نمی‌دانستم چرا باید در خانه‌ای دیگر زندگی کنم و با مردی غریبه بخوابم.»
او با افزودن این که در ۱۸ سالگی سه بچه داشت، می‌افزاید: «می‌ترسیدم. چندین روز خونریزی داشتم، اما شانس آوردم و زنده ماندم... خیلی‌ها این قدر خوش شانس نبودند.»
برای نجات میلیون کودک، دولت از سال پیش قوانین سخت‌گیرانه‌تری وضع کرده، و روحانیون، پلیس، میهمانان عروسی و مقامات محلی درگیر در ازدواج کودکان را تحت تعقیب قرار می‌دهد.
اکنون مردان بالغی که با کودکان ازدواج کنند، و افرادی که در اجرای مراسم نقش دارند یا آن را تشویق یا در آن شرکت می‌کنند، به تا دو سال زندان و ۱۰۰ هزار روپیه (معادل ۲۵۰۰ دلار) جریمه محکوم خواهند شد.
اما مقامات می‌گویند که مبارزه با سنت‌های عمیقاً ریشه‌دار، مبارزه‌ای دشوار است.
رنوکا چاودهوری، وزیر توسعه زنان و کودکان، اخیراً به رویتر گفته است: «این کار زمان خواهد برد... تغییر طرز تفکر چالشی عظیم است، اما برای حمایت و نجات کودکان و تضمین آینده‌ای سالم و شاد برای آن‌ها، باید این کار را بکنیم.»

رویترز