سوگنامه‌ای برای غزه و حقوق بشر

«غزه» صرف‌نظر از مناسبات خصمانه میان حماس و اسراییل، اینک به جغرافیایی برای مرثیه‌سرایی مبدل شده است؛ مکانی و بهانه‌ای برای سرودن سوگنامه در رثای حقوق بشر.
«غزه» صرف‌نظر از مناسبات خصمانه میان حماس و اسراییل، اینک به جغرافیایی برای مرثیه‌سرایی مبدل شده است؛ مکانی و بهانه‌ای برای سرودن سوگنامه در رثای حقوق بشر.
این «نوار» ۴۱ کیلومتری در کنار دریای مدیترانه _که از جنوب غربی با مصر و از شمال و شرق با اسرائیل هم‌مرز است _ اگرچه بیش از ۳۶۰ کیلومتر مربع مساحت ندارد، اما بیش از یک و نیم میلیون انسان را در خود جای داده است. صدها هزار انسان ساکن در این منطقه، هفته‌ها و بلکه ماه‌هاست جهان را به بازخوانی اعلامیه جهانی حقوق بشر فرا می‌خواند.
سایه‌ی گرسنگی و تشنگی وبیماری و مرگ بر مردم غزه سایه فکنده، و جهان متمدن جز صدور بیانیه و ابراز همدردی، گامی برای نجات «انسان» برنمی‌دارد.
در آخرین نقل‌قول، یک مقام مسئول بین‌المللی (مکسویل گلارد، هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسانی سازمان ملل متحد در سرزمین‌های اشغالی فلسطین) گفته است: «وضعیت نوار غزه، تعدی به کرامت انسانی است و ابعاد انسانی ناگواری بر جای می‌گذارد. بسیاری ازمردم هزینه بسیار گزافی را پرداخت می‌نمایند، زیرا روزانه برای دستیابی به غذا و آب کافی برای اطعام کودکان خود مبارزه می‌کنند.»
بیش از سه هفته است که مرزهای غزه حتی برای ورود خبرنگاران خارجی و تهیه‌ی گزارش، مسدود شده است. سوء تغذیه‌ی مزمن زنان و کودکان و کم خونی آنان، با تشدید محدودیت‌های تحمیلی توسط تل‌آویو، زیر تاریکی گسترده و طولانی شده، با ترس و ناامنی و گرسنگی مضاعف، و محدودیت‌های درمانی، درهم آمیخته است.
شورای امنیت سازمان ملل، ناتوان از هرگونه اقدام عملی و اعمال فشار موثر بر اسراییل، مهر تاییدی بر تحلیل سفیر تل‌آویو در سازمان ملل می‌زند؛ دن گیلرمن، پس از آنکه شورای امنیت به‌خاطر رای منفی آمریکا نتوانست ‌بیانیه‌ای را در اعتراض به اقدامات ضدانسانی اسراییل در غزه تصویب کند، گفت:«شورای امنیت وقت خود را تلف می‌کند؛ اسراییل نیازیبه صدور بیانیه از طرف شورای امنیت ندارد.»
خسارت های مستقیم ناشی از محاصره‌ی غزه که از دو سال پیش آغاز شده بالغ بر ۷۵۰ میلیون دلار برآورد شده است. بر اثر محاصره همچنین ۱۴۰ هزار نفر کار خود را از دست داده‌اند. در این مدت میانگین بیکاری به ۶۵ درصد رسیده است. حدود ۸۰ درصد فلسطینی‌ها در نوار غزه زیر خط فقر قرار دارند و درآمد سرانه‌ی شهروندان فلسطینی در این منطقه، از ۶۵۰ دلار در سال فراتر نمی‌رود. بنا بر گزارش‌ آژانس‌ توسعه‌ بین‌ المللی‌ کانادا، ‌ بیش از دو سوم‌ ساکنان منطقه غزه‌ با درآمدی‌ زیر دو دلار در روز، روزگار می‌گذرانند.
تراژدی انسانی در غزه به‌ آنجا رسیده است که لرد مالوک براون، معاون وزیر خارجه انگلیس در پاسخ به پرسشی مکتوب خطاب به نماینده پارلمان این کشور، تصریح کرده است:« بر اساس کنوانسیون چهارم ژنو، یک نیروی اشغالگر باید اجازه دهد کمک های اولیه و امدادی وارد مناطق اشغالی شود؛ اما اسراییل این کار را انجام نمی‌دهد.» او اذعان می‌دارد:«فشارها و محدودیت‌های اسراییل بر غزه جای نگرانی شدید دارد.»
در اظهارنظری مشابه، اتحادیه اروپا نیز هشدار داده که محدودیت‌های اسراییل در غزه باعث مجازات دسته‌جمعی تمام جمعیت غزه می‌شود. سخنگوی اتحادیه اروپا، «وضعیت انسانی» را درغزه «بسیار نگران‌کننده » توصیف کرده است.
با وجود این‌ها، تل‌آویو همچنان اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و زندگی در یک کره را به مسخره می‌گیرد.
ساکنان غزه _مستقل از مناقشه‌ی حماس و تل‌آویو_ سنگین‌ترین هزینه‌های ممکن را پرداخت می‌کنند؛ هزینه‌هایی که برخلاف تصریحات اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر، و به‌خاطر اقدامات سبوعانه‌ی تل‌آویو، صورت می‌گیرد.
۶۰ سال از عمر اعلامیه جهانی حقوق بشر سپری می‌شود؛ اما این میثاق جهانی به بدترین شکل مورد خدشه واقع شده است:
ـ هیچ‌کس نباید تحت رفتاری ظالمانه، ضدانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد (ماده ۵)؛
ـ هیچ‌کس را نباید خودسرانه توقیف یا حبس کرد (ماده ۹)؛
ـ هیچ‌کس برای انجام‌ دادن یا انجام ندادن عملی که در موقع ارتکاب آن، به موجب حقوق ملی یا بین‌المللی، جرم شناخته نمی‌شده است، محکوم نخواهد شد (ماده ۱۱)؛
ـ هر شخصی حق دارد هر کشوری _از جمله کشور خود_ را ترک کند یا به کشور خویش بازگردد (ماده ۱۳)
ـ مادران و کودکان حق دارند از کمک و مراقبت ویژه برخوردار شوند (ماده ۲۵)؛
ـ این حقوق و آزادی‌ها در هیچ موردی نباید برخلاف هدف‌ها و اصول ملل متحد، اعمال شوند (ماده ۲۹)
و...
ـ دولت تل‌آویو اما، بی‌توجه به این تاکیدات، تحقق فاجعه‌‌ای انسانی را پی گرفته است...
«غزه» اینک، کلیدواژه‌ی سوگنامه برای حقوق بشر است.

نویسنده : مرتضی کاظمیان

منبع : دیپلماسی ایرانی