فانوس سرخ را بلند کن - RAISE THE RED LANTERN

سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : چین و هنگ کنگ
محصول : چپو فو شنگ
کارگردان : ژانگ ییمو
فیلمنامه‌نویس : نی ژن، بر مبنای رمانی نوشتهٔ سو تونگ
فیلمبردار : ژائو فئی
آهنگساز(موسیقی متن) : ژائو جیپینگ و نائوکی تاچیکاوا
هنرپیشگان : گونگ لی، هه کایفئی، ما جینگوو، کائو کویفنگ، ژائو کی و کونگ لین
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۲ دقیقه


ـ ̎سونگلیان̎ (لی) به دنبال مرگ پدر و فقر خانواده از دانشگاه بیرون می‌آید و همسر چهارم مردی ثروتمندی به نام ̎چن زوئوکیان̎ (جینگوو) می‌شود. او با رابطه‌های پیچده و حسادت‌آمیزی که میان همسران با شوهرشان وجود دارد، عشق‌های ممنوع، توطئه‌های ̎یانر̎ (لین)، مستخدمه‌ای که رویای همسری ارباب را دارد، روبه‌رو می‌شود و ناخواسته با افشای رابطهٔ مخفیانهٔ همسر سوم (کایفئی)، باعث مجازات و مرگ او می‌شود. تابستان بعد همسر پنجمی از راه می‌رسد و در حیاط عمارت متوجه حضور ̎سونگلیان̎ می‌شود که اینک دیوانه شده است.
ـ ییمو در فیلم‌های قبلی‌اش ـ ذرت سرخ (۱۹۸۸) و جو دو (۱۹۹۰) ـ مایه‌های ملودرام بومی را از طریق سبک فرم گرایانه‌ای احیا می‌کرد که باعث می‌شود محیط زندگی شخصیت‌ها نقشی کلیدی در درام در حال جریان داشته باشد. فانوس سرخ را بلند کن خود را به لوکیشن واحدی محدود می‌کند: عمارت قرن هجدهمی قلعه واری که فضاهای رسمی و بی‌روحش، حال و هوای این قصهٔ حسادت و توطئه‌های متقابل را تعیین می‌کند. فیلم‌ساز، داستان را از لحاظ وجوه اروتیک به شدت مهار می‌کند و سرمای عاطفی شدیدی خلق می‌کند که در صحنه‌های ایستا و تابلو وار به اوج می‌رسند. این عاری ساختن فیلم از شور و حرارت و خود انگیختگی ـ که حاصل طبیعی میل جنسی و تحول سیاسی هستند ـ باعث می‌شود شخصیت‌های او ظاهراً در خدمت همان قراردادهائی باشند که به هراس‌شان می‌اندازد. فانوس‌های سرخ نه نشانهٔ هوس و هیجان که معروف شأن و مرتبه هستند.