بی‌حرمتی به رئیس‌جمهور و <ایران>

صرف‌نظر از آنکه یک ایرانی چه میزان با دکتر احمدی‌نژاد و سیاست‌هایش موافق و همراه باشد، یا بالعکس منتقد و مخالف، از این واقعیت گریزی نیست که او به هرحال رئیس‌جمهور ایران است.او به تعبیری نماد ایران اسلا‌می، جمهوری اسلا‌می ایران و نظام‌مان است. هر قدر هم که با او مخالف باشیم، به هر حال بی‌حرمتی به او، بی‌حرمتی به ایران اسلا‌می است. من هر قدر هم که از فرزندم ناراضی باشم، به هر حال هر نوع جسارت، توهین و بی‌حرمتی به وی، توهین و بی‌حرمتی به من که پدر یا مادرش هستم خواهد بود. من ممکن است فرزندم را حتی تنبیه بدنی هم بکنم، اما علی‌القاعده اگر غریبه یا حتی آشنایی به وی بی‌حرمتی کند و پشت‌دستی ملا‌یمی به او بزند، آن حرکت همچون خاری در چشمم خواهد رفت.
حکایت رئیس‌جمهورمان هم همین است. من هرقدر هم که مخالف سیاست‌ها و عملکرد احمدی‌نژاد باشم (که هستم)، مع‌ذلک نمی‌توانم تحمل کنم که در یک گردهمایی بین‌المللی یا در یک سفر خارجی به او بی‌حرمتی شود چرا که بی‌حرمتی به او بی‌حرمتی به رئیس‌جمهور ایران است. به هر حال در جریان یک انتخابات ملی، ۱۷ میلیون نفر به وی رای دادند و تا پایان دوره ۴ ساله‌اش او رئیس‌جمهور ایران است. واقعیت آن است که هرطور که به سفر احمدی‌نژاد به رم برای شرکت در اجلا‌س سازمان جهانی فائو (سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل) بنگریم از این حقیقت تلخ گریزی نیست که رئیس‌جمهور ایران در رم مورد بی‌مهری و درست‌تر گفته باشیم، مورد بی‌حرمتی علنی و سنگینی قرار گرفت. هیات ایرانی به معنای دقیق کلمه یک هیات بلندپایه بود. رئیس‌جمهور، مشاورانش، وزیر خارجه و وزیر جهاد کشاورزی از جمله همراهان آقای احمدی‌نژاد بودند. حسب عرف معمول دیپلماتیک، رئیس‌جمهور و در حقیقت نخست‌وزیر ایتالیا باید از رئیس‌جمهور ایران و هیات همراه وی در فرودگاه استقبال می‌کردند ولو آنکه آقای احمدی‌نژاد میهمان رسمی دولت ایتالیا نبود و برای شرکت در اجلا‌س فائو وارد رم شده بود اما هیچ مقام رسمی بلندپایه‌ای به استقبال وی نمی‌رود. هنوز هیات ایرانی از شوک این بی‌حرمتی بیرون نیامده بود که بی‌حرمتی‌ بعدی اتفاق افتاد. بی‌حرمتی‌ای که به تعبیری خیلی جدی‌تر بود. عدم استقبال از هیات بلندپایه ایرانی از سوی ایتالیایی‌ها را اگر به هر حال بشود رفع و رجوع کرد و آن را بگذاریم به پای اینکه ایتالیایی‌ها میزبان رسمی هیات ایرانی نبودند، بی‌حرمتی دوم را دیگر با هیچ لطایف‌الحیلی نمی‌شود توجیه کرد. در نخستین شب اجلا‌س، میهمانی رسمی‌ای از سوی سیلویو برلوسکنی نخست‌وزیر ایتالیا و بان کی مون دبیرکل سازمان ملل برگزار شده بود و جملگی سرانی که به اجلا‌س آمده بودند به آن میهمانی دعوت شده بودند؛ البته تمام سران به استثنای آقای احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور ایران و آقای رابرت موگابه رئیس‌جمهور زیمبابوه در این میهمانی شام حضور نداشتند. سایر مقامات ایتالیایی نیز قبلا‌ اعلا‌م کرده بودند که برنامه ملا‌قات دوجانبه‌ای با رئیس‌جمهور ایران ندارند. به علا‌وه رئیس مجلس ایتالیا قرار ملا‌قاتش با سفیر ایران که از قبل برنامه‌ریزی شده بود را در اعتراض به سخنان آقای احمدی‌نژاد که شب قبل از مسافرتش به رم در تهران ایراد کرده بود، لغو نمود و احتمالا برخلا‌ف انتظار مقامات ایرانی که امیدوار بودند سفر احمدی‌نژاد به رم را بدل به یک مانور تبلیغاتی کنند وقتی با آن بی‌حرمتی گسترده مواجه شدند در پایان همان روز اول به تهران بازگشتند.
به نظر می رسد دلیل اصلی، یا دست‌کم یکی از دلا‌یل اصلی آن استقبال سرد و بی‌حرمتی اروپایی‌ها که نسبت به رئیس‌جمهور ایران نشان دادند، مطالبی است که آقای احمدی‌نژاد از زمان انتخابشان در مورد اسرائیل ابراز داشته‌اند. در آستانه سفرشان به رم نیز رئیس‌جمهور ایران یک‌بار دیگر مساله نیست و نابود شدن اسرائیل و محو آن را از صحنه روزگار مطرح کردند. اسرائیل به کنار، آقای احمدی‌نژاد در نطق مفصل‌شان در اجلا‌س رسمی ویژه فائو که برای رفع بحران موجود در امر بالا‌ رفتن قیمت‌های مواد غذایی در سطح جهان و تبعات این تحول بالا‌خص برای کشورهای فقیر تشکیل شده بود، یک دستورالعمل یا راهکار هشت ماده‌ای ارائه دادند. نخستین بند پیشنهاد ایشان آن بود که یک نهاد مستقل قدرتمند برای تنظیم عادلا‌نه بازار مواد غذایی تشکیل شود. علت بحران موجود را آقای احمدی‌نژاد <عملکرد قدرت‌های بزرگ> دانستند به زعم ایشان <قدرت‌های بزرگ برای تامین هزینه جنگ‌ها و اشغالگری‌ها، جبران مصارف سنگین (نظامی و تسلیحاتی) و همچنین برای پر کردن جیب سرمایه‌داری جهانی، باعث کاهش ارزش دلا‌ر شده‌اند( >و این کاهش، بحران موجود را در بالا‌ رفتن قیمت مواد غذایی در جهان به وجود آورده.) دلیل دیگر بحران را ایشان <بالا‌ رفتن بهای نفت در بازارهای جهانی> دانستند و علت این بالا‌ رفتن را نیز دخالت <دست‌های پیدا و پنهان> دانسته‌اند که با اهداف سیاسی و اقتصادی، قیمت (نفت) را به صورت کاذب کنترل می‌کنند.> به سخن دیگر از دید دکتر احمدی‌نژاد، نه‌تنها مشکلا‌ت اقتصاد ایران ناشی از <عملکرد مافیا و دست‌های نامرئی است>، بلکه مشکلا‌ت اقتصاد جهانی نیز ناشی از عملکرد همان <دست‌های پیدا و پنهان> است.
پیشنهاد دوم ایشان به سران کشورهای دنیا آن بود که <سهم مناسبی از هزینه‌های نظامی‌شان را برای بهبود تولید مواد غذایی و پرداخت یارانه غذا برای فقرا (اختصاص دهند>.) پیشنهاد بسیار مناسبی که می‌توان از ایشان پرسید که آیا دولت‌شان در کشور خودمان این نصیحت را به اجرا گذارده؟ پیشنهادهای دیگر احمدی‌نژاد برای رفع بحران موجود و کاهش‌بهای مواد غذایی در عرصه بین‌الملل شامل نصایح اخلا‌قی و انسانی می‌شد. از جمله پیشنهاد کردند که <قدرت‌های زورگو وادار شوند به جای اشغالگری و جنگ به صلح و روشنی روی آورند و هزینه‌های نظامی‌گری(شان) را خرج اصلا‌ح وضع کشاورزی جهان و کمک به مردم فقیر کشورهای خود و سایر کشورها کنند.> پیشنهاد دیگر ایشان برای رفع بحران شامل <کنترل و ممنوعیت سوداگری و تقلب در زمینه انرژی و تنظیم برنامه جامعی برای تولید و توزیع انواع انرژی> بود و بالا‌خره آخرین بند پیشنهادهای ایشان عبارت بود از دعوت به اینکه <همه با هم برای انتشار و حاکم شدن ارزش‌های اخلا‌قی و انسانی و مدیران پاک و یکتاپرست تلا‌ش کنیم.>در اینکه هر نوع سردی و بی‌حرمتی به رئیس‌جمهور ایران، بی‌حرمتی به ایرانیان است تردیدی نیست اما بین خودمان بماند، آیا رفتارها و گفتارها و سخنان حکمت‌آموز رئیس‌جمهورمان نیز این زمینه را برای آن سردی‌ها و بی‌حرمتی‌ها ی احتمالی فراهم نمی‌آورد؟

صادق زیباکلا‌م

منبع : روزنامه اعتماد ملی