سوگ‌ها و عزاها ، استان قزوین

برگزاری رسم‌های مربوط به سوگ و عزا نیز دو گونه است : یكی، عزاداری‌های عمومی و مذهبی شامل سوگواری‌های مربوط به ماه محرم، صفر، ربیع‌‌الاخر و جمادی‌الاخر و سوگواری به مناسبت سالروز وفات امامان و معصومان كه هم‌چون دیگر استان‌های كشور انجام می‌گیرد. شهرها و روستاهای استان قزوین در این روزها، به ویژه در روزهای تاسوعا و عاشورا،‌ غرق در ماتم و اندوه می‌شوند. دسته‌های زنجیرزنی و سینه‌زنی در كوچه‌ها و خیابان‌ها به راه می‌افتند یا در تكیه‌ها و حسینیه‌ها جمع می‌شوند. رسم‌های مربوط به شبیه‌خوانی شهادت امام حسین (ع) و یارانش، در برخی از نواحی استان بسیار شكوهمند برگزار می‌شوند. از شهرها و روستاهای اطراف برای شركت در این عزاداری، مردم بسیار به محل برگزاری شبیه‌خوانی می‌‌آیند و با عزاداری خود با میثاق امام حسین (ع) و یاران باوفایش تجدید بیعت و عهد می‌كنند.
عزاداری‌های خصوصی نیز از جایگاه و ارزش ویژه‌ای در میان اهالی استان برخوردارند. معمولاً فردِ درگذشته را با احترام بسیار به خاك می‌سپرند و در روز فوت، شب سوم، شب هفتم و چهلم متوفی، بر سر مزار یا در خانه بستگان وی، رسم‌های ویژه‌ای برگزار می‌كنند. حس همیاری و همكاری خویشان و بستگان و همسایه‌ها و آشنایانِ فردِ درگذشته، در چنین روزهایی به نحو بارزی مشهود است. همه می‌كوشند كه با یاری به خانواده فردِ درگذشته، در برگزاری رسم‌های خاك‌سپاری و سوگواری، احترام و محبت خود را نسبت به فردِ درگذشته و بازماندگان او نشان دهند. معمولاً در روز اول ختم، در خانه یكی از بستگان یا همسایگان خانواده فردِ درگذشته، گل‌گاو‌زبان با شیر و نشاسته دم می‌كنند و با آن از عزاداران و مهمانان پذیرایی می‌‌كنند. اگر روز سومِ فردِ درگذشته به روز جمعه بیفتد، همسایه‌ها با همكاری یك‌‌دیگر، آش می‌پزند و با آن از مهمانان و خانواده فردِ درگذشته پذیرایی می‌نمایند.