بارانی

پس از حمله و هجوم اروپائیان به آمریکا از موادی که با خود به اروپا آوردند ماده‌ای به نام صمغ هندی بود که سرخ پوستان آن را از شیرا به درخت هونا که در ساختن توپ بازی استفاده می‌کردند. بدست می‌آمد. این ماده مدت حدود دو قرن بدون این که استفاده مهمی از آن بشود در اروپا دست به‌دست می‌گشت چه این ماده در دماهای زیاد نرم، چسبنده و در دماهای کمتر سفت و شکننده می‌شد تا این که چارلز مکین‌تاش اسکاتلندی دو قطعه پارچه را از لاستیک پوشانید و در حالی که لاستیک وسط آن دو به‌عنوان چسب عمل می‌کرد، آنها را به یکدیگر می‌فشرد، بدین ترتیب با استفاده از چسبندگی لاستیک در حرارت‌های بالا، مصرفی برای صمغ هند می‌یافت.
مکین تاش از پارچهٔ مضاعفی که با این روش ضد آب شده بود برای تولید بارانی استفاده می‌کرد بدین ترتیب بارانی که از پارچه‌های امروزی تهیه شده مکین تاش می‌گویند.

منبع : مطالب ارسال شده