فصلی دشوار برای «یواخیم نوا»

یواخیم نوا بسکتبالیست ۲۳ ساله فرانسوی در نخستین فصل حضورش در لیگ حرفه ای بسکتبال آمریکا (A.B.N) برخلاف انتظارها و توقعات ندرخشیده و مثل تیمش (شیکاگوبولز) دوران متوسط و گاه بدی را پشت سر گذاشته است. او بهترین دوران را در مسابقات بسکتبال قهرمانی کالج ها و دانشگاههای آمریکا (NCAA) سپری کرده و با تیم دانشگاه فلوریدا دو سال متوالی فاتح آن پیکارها شده بود و این تیم که به آن گیتورز هم می گویند، فصل پیش در ازای ۶۸ برد بیشتر از ۱۱ شکست را تحمل نکرده بود. همان مسائل بود که سبب شد بولز در زمان Draft (یارگیری های پیش از شروع فصل (A.B.N) در رده سنی جوانان و امید) او را صید کند و کسی را جذب خویش نماید که به سال ۲۰۰۶ برترین بازیکن مراحل نهایی NCAA شناخته شده بود. بر آن اساس تصور می شد شیکاگو و نوا کاندیداهای جدی عنوان قهرمانی در کنفرانس شرق لیگ بسکتبال آمریکا شمرده شوند و از آن تمجیدها و تعریف های زیادی شود، اما این تیم در مرحله نخست لیگ بیشتر از آن که برد در کارنامه اش ثبت کند، تن به باخت داد و نوا بیش از آن که مهارت های فنی اش را رو کند، به خاطر برخی بداخلاقی ها و برخوردهایش در صدر اخبار نشسته و در مرکز توجه قرار گرفته است. در ماه ژانویه (دی۸۶) بود که نوا به سبب رو در رو شدن با ران آدامز کمک مربی تیم بولز دو جلسه محروم شد ولی فقط چند روز بعد از آن واقعه با بن والاس مدافع قدرتمند تیمش نیز پس از یکی از شکست های شیکاگو درگیر شد.
ظاهراً نوا برای رودررویی کلامی با یارانش در بولز و درشت سخن گفتن با آنان هیچ مشکلی نداشت، ولی چیزی را به رسانه ها نمی گفت و با این بهانه که آنها تصویر یک آدم مبارزه جو را از او ساخته اند، از مصاحبه با آنها خودداری می کرد.
نوا در اوایل بهار ۲۰۰۸ می گوید: «ما در این فصل به اندازه کافی نفر و نیرو در اختیار گرفته بودیم تا راهی مرحله پلی اف شویم و آنجا از مدعیان اصلی باشیم، ولی کاری کردیم که همه چیز از دست مان خارج شود.»
● مثل یک ژن
با این حال بردن و کسب پیروزی مثل یک ژن در خانواده نوا درحال حرکت و انتقال و چیزی موروثی بوده است، به عنوان مثال، پدر او یانیک نوا تنیسور مشهور و قوی دهه ۱۹۸۰ فرانسه است که به سال ۱۹۸۳ اوپن فرانسه یکی از گرند اسلم های این ورزش را فتح کرد و در آن سالها یکی از ۵ تنیسور اول دنیا به حساب می آمد. با این حساب ناراحتی یواخیم نوا بابت پیروز نبودن در فصل جاری (A.B.N) از دید اندرو بوگات بازیکن جوان ممتاز میلواکی باکز منطقی و قابل فهم است. بوگات که به سال ۲۰۰۵ در مراسم Draft به عنوان نفر اول در جمع جوانان و «امید»های نامزد راهیابی به (A.B.N) وارد ترکیب باکز شد، می گوید: «اگر نوا در فلوریدا و در سطح مسابقات دانشگاهی موفق بود، به این خاطر بود که آن جا فرمول و اصول دیگری در بازی تیم لحاظ و اجرا می شد و روال و شکل کارشان فرق می کرد و محیط رقابت های دانشگاهی نیز با مسابقات رسمی باشگاهی بسیار تفاوت دارد. اعضای تیم های دانشگاهی بیشتر با هم هستند و حتی ناهار و گاه شام را با هم می خورند. در (A.B.N) فرق می کند و اصول و عرف رقابت های خشک باشگاهی بر همه چیز حکم می راند. بازیکنان پس از تمرینات و مسابقات هر یک به سویی می روند و خانه و هتل مجزا دارند و به جز در سفرها چیزی به اسم «هم اتاقی» در این تیم ها وجود ندارد و رفاقت عمیق و تمام وقت بین بازیکنان به چشم نمی خورد.
● مشکل عمومی
این وضعیت و تغییر شرایط داخلی تیم ها، از دیدگاه نوا بزرگترین مشکل و چیزی است که او باید در این فصل با آن تطابق می یافت و طبق اصول جدید کار می کرد. ولی تا به حال از عهده آن برنیامده است و برای فصل فعلی دیگر دیر شده است. انطباق با شرایط متفاوت (A.B.N) مشکل عمومی تمامی بازیکنانی است که تازه به این لیگ پیوسته اند و برای عده ای سریع صورت می گیرد و برای برخی دیگر با تأخیر و بعضی هم هرگز نمی توانند این کار را به طور کامل انجام بدهند.
با این وجود راهیابی اخیر «یواخیم نوا» به ترکیب اصلی شیکاگو بولز باعث بهتر و کاملتر شدن بازی و تکامل کادر فنی وی گشته است و وی می تواند در فصول آینده با تکیه بر این امر، به دستاوردهای بالاتری برسد. از وقتی در زمان نقل و انتقال های میان فصل (اواخر بهمن و اوایل اسفند ۸۶) بن والاس از شیکاگو رفت، نوا جای پای بیشتر و وسیع تری در این تیم پیدا کرد و این بازیکن سرسخت پست پاور فوروارد (با ۲‎/۱۱ متر قد) که قابلیت کار در پست سانتر را هم دارد، معدل های خود را به ۸ امتیاز و ۵‎/۷ ریباند در هر بازی رسانده است.
با این حال بهترین نمایش انفرادی نوا در روز ۶ مارس و در مسابقه بولز با کلیولند کاوالیرز شکل گرفت که بازیکن پر تحرک فرانسوی در تقابل با لبرون جیمز و سایر دارندگان عنوان نایب قهرمانی فصل پیش به ۱۳ امتیاز و ۲۰ ریباند دست یافت و برپایه آن برد را نصیب تیمش کرد.
● شخصیت فنی
جیم بویلان مربی شیکاگو بولز می گوید: «نوا با شور و اشتیاق زیادی بازی می کند و این حسن بزرگ اوست. وی دائماً بهتر و با اصول بازی در (A.B. N) آشناتر می شود. باور من این است که هرچه بیشتر به او میدان بدهیم و در بازی های فزون تری به کار گیریم، خود وی راههای درخشش بیشتر در لیگ را خواهد یافت. او تا همین جای کار نیز درخشش هایی داشته، اما این فروغ ها از استمرار بی بهره بوده است. تا اینجای فصل او گاهی عالی و گاه خاموش بوده است و معلوم است که شخصیت فنی اش در حال شکل گیری است.»
اما خود نوا می گوید بیش از آن که نگران مسائل فوق و جا افتادنش در بولز و لیگ بوده باشد، به شرایط و جایگاه متزلزل این تیم در مسابقات امسال می اندیشیده است. او می گوید: «اخیراً دردسرهای بیشتری داشته ام اما این بدان سبب است که در قیاس با اوایل فصل بیشتر در زمین حضور دارم. با این حال ترجیح می دهم چنین باشد، زیرا در غیر این صورت به معنای بیرون ماندن من از ترکیب اصلی خواهد بود. اما آن چه همه ما در بولز به آن می اندیشیم، درنهایت پیروز شدن تیم و شادمانی بابت آن است. چیزی که مردم از ما می طلبند و باید تأمین شود. این مهمتر از وضعیت انفرادی بازیکنان تیم و منجمله خود من است و امیدوارم که لااقل برای فصل بعدی تأمین شود.»

وصال روحانی
منبع: Atlanta Journal

منبع : روزنامه ایران