ابوعبدالله سلمان فارسی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۲۷ - ۳۷) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: صحابی نامی پیامبر (ص)
دهقان‌زاده‌ای از قریهٔ جی اصفهان یا رامهرمز فارس است. گفته‌اند نام پدرش بدخشان یا وخشودان یا لوذخشان یا خشنوذان اصفهانی و مادرش اهل رامهرمز است. نام اصلی او روزبه است. چون پیشاپیش مژدهٔ ظهور پیامیر (ص) را شنید به جستجوی حقیقت خانهٔ پدر را ترک گفت و به شامات رسید. در بلاد عرب به اسارت درآمد ، مردی از بنی قریظه او را خرید و به مدینه آورد و در بوستان خویش وی را به کار واداشت. پیامبر (ص) او را خرید و آزاد کرد. از آن پس در خدمت رسول خدا (ص) باقی ماند و تا بدان‌جا رسید که از حوارئین آن حضرت و در شمار اهل بیت (ع) قرار گرفت. چنانکه او را سلمان محمدی نامیدند. به آوردهٔ احمد بن حنبل پیامبر(ص) فرمود که خداوند چهار نفر از صحابهٔ مرا دوست دارد و مرا نیز امر کرده که آنها را دوست بدارم و آنان علی (ع) و سلمان و مقداد و ابوذر می‌باشند. به آورده ‌بخاری او یکی از چهار گروهی است که علم را باید از او جستجو کرد. وی دارای علم اول و آخر بوده و دریائی است که پایانی ندارد. در جنگ خندق حضور فعال داشت و مشاور نظامی بود. برخی او را نفر دهم عشره مبشره دانسته‌اند. او از اصحاب صفه (سکو) بود. از زهد و تقوی و فضیلتش روایت‌ها کردند. به‌طوری که عده‌ای از صوفیه او را از پیش‌قدمان خود شمرده‌اند. ابن عباس ، انس بن مالک ، ابوسعید خدری ، ابوطفیل ، ابوعثمان نهدی ، ابوقرهٔ کندی ، عبدالرحمان نخعی و ابوعمر زاذان از وی روایت کرده‌اند. در تمامی "صحاح" ششگانه و در "مسند" احمد حنبل از وی روایت شده است. در اواخر عمر از طرف خلیفه حکومت مداین را بر عهده گرفت. او مستمری حقوق خود از بیت‌المال را به مستمندان داد و برای امرار معاش زنبیل می‌بافت. وی را از معمرین دانسته و عمری متجاوز از دویست سال برایش ذکر کرده‌اند. در مداین درگذشت و در نزدیکی ایوان کسری در بقعه‌ای به نام سلمان پاک دفن شد. دربارهٔ سلمان کتب بسیاری نوشته شده که از آن جمله می‌توان به "نفس‌الرحمان" محدث نوری و اجزائی از "بحارالانوار" مجلسی و "اخبار‌سلمان محمدی" ابواحمد عبدالعزیز جلودی و "اخبار سلمان" شیخ صدوق و "سلمان الفارسی" عبدالله السبیتی و "سلمان الفارسی" سید جعفر مرتضی العاملی و "سلمان پاک" پروفسور لوئی ماسینیون ، ترجمه دکتر علی شریعتی اشاره کرد.

منبع : مطالب ارسالی