آشنایی با گروه م‍َسیو ا‌َت‍َک Massive attack

● پیشگامان موسیقی تلفیقی معاصر بریتانیا
Massive attack محصول احساس نیاز علاقه‌مندان جد‌ّی و عمیق موسیقی معاصر انگلستان، به ارائه جایگزینی مناسب در مقابل موج آثار عامه‌پسند، بی‌ریشه و مبتذل موسیقی پاپ است که سالهاست نبض بازار موسیقی غرب را در دست دارند.
در دهه ۱۹۹۰ میلادی گونه‌ای از موسیقی تلفیقی با ترکیب نواهای مسحورکننده، فضای احساسی تیره و تار، تغییر در ریتمهای هیپ هاپ، ملودیهای پرانرژی و بهره‌گیری گسترده از تکنیکهای میکس بسیار رایج و شایع شد. گروههایی چون پورتیس ه‍ِد، اسنیکر پیمپس، بث اورتون و تریکی ازجمله پیشتازان این سبک تازه در موسیقی آن دهه بریتانیا بودند. اما گروه م‍َسیو ا‌َت‍َک (Massive attack) به‌عنوان یکی از پیشگامان سبک تلفیقی تریپ هاپ تأثیر به‌سزایی بر ذائقه موسیقایی نسل خود گذاشته است. پیدایش گروه م‍َسیو ا‌َت‍َک به سال ۱۹۸۳ و آشنایی اعضای اصلی گروه در جریان تشکیل کمپانی موسیقی وایلد بانچ (wild bunch) در انگلستان باز می‌گردد. اعضای این گروه به بهره‌جویی از نغمه‌ها و سبکهای گوناگون موسیقی از سراسر جهان در آثار خود علاقه و اعتقاد بسیاری داشتند. از پانک تا رگه، و از ریتم اند بلوز تا موسیقی عربی. گروه مسیو اتک کار حرفه‌ای را در کلوپهای شبانه شهر بریستول انگلستان آغاز کرد. وقتی در اواسط دهه هشتاد وایلد بانچ به مأمن علاقه‌مندان موسیقی معاصر بدل شد، دو تن از اعضا به نامهای اندرو و اولز و گرنت مارشال با یک صداساز سه‌بعدی کامپیوتر به نام رابرت دل ناخا آشنا و عاقبت در سال ۱۹۸۷ گروه را پایه‌گذاری کردند. یکی دیگر از اعضای وایلد بانچ به نام نلی هوپر به‌صورت جسته و گریخته همکاری خود را با گروه آغاز کرد. اولین قطعه گروه با نام Day Dreaming به فهرست پرفروش‌ترین آثار موسیقی در انگلستان راه یافت. این ترانه توسط شارا نلسون و تریکی بازخوانی شد. در سال ۱۹۹۱ اولین آلبوم گروه با عنوان ایمن از آسیب (safe from harm) به بازار عرضه شد. انتشار دومین مجموعه گروه به فاصله کوتاه و با عنوان خط آبی (Blue line) نام آنها را بر سر زبانها انداخت. منتقدان موسیقی از آثار گروه با نگاهی مثبت یاد کردند، که این امر در استقبال عمومی بی‌تأثیر نبود.
پس از حمله نیروهای چندملیتی به عراق در سال ۱۹۹۱، اعضای گروه در اعتراض به این امر نام گروه خود را از Massive attack (به معنای تهاجم انبوه) به Massive تقلیل دادند. اما این تغییر نام به ضررشان تمام شد و گروه سه سالی را در رخوت گذراند. در سال ۱۹۹۴ گروه دوباره به نام قبلی بازگشت. آثار میکس مجدد نیز به فروشی قابل توجه دست یافت و گروه در مجموعه یادبود ماروین گی هنرمند سبک بلوز ترانه‌ای ضبط کرد. در سال ۱۹۹۷ با تهیه آلبوم کوچک خورشید تابان دوباره توجه افکار عمومی به م‍َسیو ا‌َت‍َک جلب شد و همین زمینه انتشار سومین آلبوم با عنوان Mezzanine را فراهم ساخت، که اکنون به‌عنوان یک مجموعه شناخته و مطرح در میان علاقه‌مندان موسیقی تلفیقی غرب از آن یاد می‌شود. کارهای مشترک با دیوید بووی و گروه دندی و ارهولز از دیگر فعالیتهای گروه در اواخر دهه ۹۰ به شمار می‌رود.
پس از آن اندرو واولز از گروه جدا شد و م‍َسیو ا‌َت‍َک به مدت پنج سال در رکود کامل به سر برد. چهارمین آلبوم م‍َسیو ا‌َت‍َک با عنوان صدمین پنجره در فوریه ۲۰۰۳ منتشر شد. در این آلبوم هنرمندان سرشناسی همچون شی‌نید اوکانر با م‍َسیو ا‌َت‍َک همکاری کرده‌اند. تهیه و ضبط قطعات آلبوم صدمین پنجره بیش از یک‌سال در استودیوی شخصی اعضای گروه در شهر زادگاهشان بریستول به طول انجامید. بهره‌گیری از ریتمهای تکرارشونده و اصوات نامتجانس، استفاده از فن‌آوری الکترونیک و سازبندیهای نو با ترکیب سازهای عربی و دوباره‌خوانی ترانه‌های قدیمی رگه در سبک جدید ازجمله مشخصه‌های موسیقی این گروه پیشرو موسیقی تلفیقی بریتانیاست. تأثیر این پدیده موسیقی تلفیقی بر سبکهای پاپ، راک و هیپ هاپ انگلستان کاملاً مشهود است.

منبع : سوره مهر