نقدی بر برخی عدم ثبت نام ها

اصلاحات حرکتی با ابعاد مختلف فرهنگی،اجتماعی،اقتصادی و سیاسی است که در تمام این حوزه ها با واقع گرایی و روش مندی به هدف گذاری و آینده نگری،موقعیت شناسی و طراحی تاکتیک می پردازد و با مبنا قرار دادن کار تدریجی دارای دو حیات توامان سیاسی(تلاش برای رسیدن به قدرت) و علمی- فرهنگی(برای تبیین جامعه مدنی و دموکراسی )می باشد.
حیات سیاسی(حضور در قدرت) اصلاحات که با دوم خرداد آغاز شده و با مجلس ششم به اوج رسیده بود در نتیجه ضعف سازماندهی درونی نیروهای اصلاح طلب و کارشکنی های گسترده از سوی نیروهای مخالف دچار افول گردید و برخی دوستان از سر یاس و برخی مخالفان و منقدان از خرسندی شعار مرگ اصلاحات را سر دادند.
اما واقعیت آن است که نه تنها امکان و پتانسیل حضور اصلاحات در قدرت پایان نیافته است بلکه جلوه دیگری از حیات اصلاحات(علمی،فرهنگی و اجتماعی) زندگی دارد و می توان به آن تداوم بخشید.
به نظر می رسد دو عامل خلط مبحث حیات سیاسی و حیات فرهنگی،علمی و اجتماعی از یک سو که به طور عملی به نادیده گرفتن جلوه دوم منجر گردید و برخی بزرگنمایی ها و راه های غلط در تحلیل های سیاسی نه تنها کمکی به حیات سیاسی دوباره اصلاحات تاکنون نکرده است بلکه حیات علمی و فرهنگی آن را نیز تحت الشعاع قرار می دهد.
در تحلیل های مزبور استدلال هایی که برای توجیه تحریم انتخابات مطرح می شد نقش برجسته ای دارد.
تحریم انتخابات نه تنها به تقویت موضع سیاسی طرفداران آن منجر نشد بلکه آشکارا سبب قدرت یافتن بخشی از نیروهای رقیب اصلاحات شد که کم ترین رای و محبوبیت را داشتند.
هر چند تحریم انتخابات با برخورداری از مبانی نسبتا قوی طراحی و هدف گذاری می شود اما نتایج آن کاملا معکوس از اهداف از پیش تعیین شده اش می باشد.
عدم ثبت نام برخی چهره های اصلاح طلب علی رغم اصرار دوستان همفکر و مردم نوعی از رفتار سیاسی است که شاید آثار وعواقبی هم ردیف بحث تحریم ها به نوعی دیگر داشته باشد.
هر چند سیاسیون اصلاح طلب برای عدم ثبت نام دلایل منطقی و جدی از جمله رد صلاحیت های احتمالی را مطرح می کنند اما چند نکته در کلیت این رفتار مورد انتقاد جدی است:
۱) تداوم حیات علمی،فرهنگی و اجتماعی اصلاحات که ضامن تداوم،تعمیق و گسترش این حرکت بزرگ است بدون حضور حامیان جدی اصلاحات در عرصه قدرت سیاسی تضمین نمی شود.بنابراین اصلاح طلبان باید برای پیشبرد توسعه فرهنگی،اجتماعی و علمی که زیر ساخت جامعه مدنی و توسعه سیاسی است ورود به عرصه قدرت سیاسی را وجه همت خود قرار دهند هر چند راه پرسنگلاخی در پیش داشته باشند.
۲) اصل کارویژه مجلس که در تقنین و نظارت بر دولت متجلی است بدون حضور اصلاح طلبان به شدت مخدوش است.عملکرد مجلس هفتم نشان داد که مجلسی متشکل از نمایندگان نه چندان قوی فقط به سکوت در برابر دولت اکتفا می کند.
۳) با مد نظر قرار دادن اصول ملی و میهنی در حالی که کشور در شرایط ویژه ای قرار دارد فعال شدن تمام نیروهای معتقد به آب و خاک ایران و توانا در حل مشکلات،باید در صحنه های اصلی حضور داشته باشند و مجلس یکی از صحنه های اصلی است.

منبع : مجلس هشتم