سنگ شناسی

سنگ شناسی بخشی از زمین شناسی است که به بررسی و پژوهش در خاستگاه ساختار، ویژگیها و تاریخ سنگهای لایه جامد زمین می پردازد. سنگ شناسی دارای دو جستار عمده است:
سنگ نگاری:
بخشی از سنگ شناسی است که به توصیف ویژگی‌های سنگ‌های سازنده‌ی زمین می پردازد و به منشأ و خاستگاه آن‌ها کاری ندارد. این مطالعات در واقع آغاز گر سنگ شناسی است که در ادامه به دلیل و نحوه‌ی تشکیل سنگ‌ها منتهی می‌گردد که در سنگ زایی مورد مطالعه قرار می‌گیرد. در مقایسه می‌توان سنگ شناسی را به علم مکانیک تشبیه کرد که به دو شاخه‌ی سینماتیک و دینامیک تفکیک می‌گردد. سنگ نگاری معادل سینماتیک و سنگ زایی معادل دینامیک است.
سنگزایی:
عمدتآ پدید آمدن سنگها به ویژه سنگهای آذرین را سنگزایی می‌گویند. سنگزایی را در زبان انگلیسی petrogenesis می‌گویند.
سنگپوز: بخشی از خشکی که در دریا، دریاچه، یا هر پدیده‌ی آبی دیگری پیش رفته باشد را سنگپوز می‌گویند.
سنگ خارا یا گرانیت: گونه‌ای سنگ آذرین است که دارای دانه‌های درشت بوده و بجز پاره‌ای کانی‌ها، دارای دُرّ کوهی و فلدسپات نیز می‌باشد. این سنگ یکی از خشن ترین و سخت ترین و فراوان‌ترین سنگ‌های طبیعت را تشکیل میدهد و بیشتر در کارهای ساختمانی بکار می‌رود.
سنگارد: خرده سنگهایی که زیر فشار یخچال‌های طبیعی نرم و آرد شده باشند را سنگارد می‌گویند. این ذرات بیشتر به ریخت آبگونه شیری رنگ، در آبی که از پایانه یخچال‌ها روان است دیده می‌شوند.

منبع : مطالب ارسال شده