تردید جدی درباره اتهامات آمریکا علیه ایران

مقامات ایالات متحده اخیرا مدعی شده اند که با به دست آوردن مدارک مستدل به این نتیجه رسیده اند که ایران برنامه پیچیده ای برای دستیابی به تسلیحات هسته ای داشته است و این در حالی است که مقامات ایرانی همواره این ادعا را تکذیب کرده اند. نشست بیست و چهارم نوامبر در حالی آغاز به کار می کند که آخرین نشست این شورا،‌ با تصویب قطعنامه ای مبنی بر انتقاد از ایران به پایان رسید. در این قطعنامه که دو ماه پیش تصویب شد، مقامات شورای حکام، ایران را متهم به عدم همکاری کافی با بازرسان آژانس کردند. در این نشست، ایران برای نخستین بار تهدید به ارجاع به شورای امنیت شد. از چند هفته مانده به آغاز نشست شورای حکام، ‌اخباری مربوط به فعالیت فراتر از قانون هسته ای ایران از گوشه و کنار رسانه های غربی شنیده می شد. در اغلب این خبرها،‌ مقامات آمریکایی ادعا کردند که فعالیت های هسته ای ایران برخلاف ادعاهای مقامات این کشور به هیچ وجه صلح آمیز نیست. نیویورک تایمز در مقاله ای که در سیزدهم نوامبر به چاپ رسید،‌ این گونه نوشت: براساس اطلاعاتی که سرویس های اطلاعاتی آمریکا از یک لپ تاب ربوده شده از مقامات ایران در اختیار دارند، مقامات ایران تلاش گسترده ای را برای طراحی کلاهک هسته ای آغاز کرده اند. مقامات اطلاعات ایالات متحده در ماه جولای در نشستی که با مقامات آژانس در وین داشتند، در خصوص این اطلاعات سری به دست آمده، بحث و تبادل نظر کردند. تهران بلافاصله با رد ادعاهای نیویورک تایمز،‌ داستان لپ تاپ ربوده شده را سناریوی جعلی و از خود ساخته خواند. سخنگوی وزرات امور خارجه ایران بلافاصله در پاسخ به این ادعای نیویورک تایمز اعلام کرد که مقامات ایرانی اطلاعات خود را بر روی لپ تاب نگهداری نمی کنند. وزیر امور خارجه ایران نیز در پاسخ به این ادعا اعلام کرد که چنین سناریوهایی همواره پیش از نشست شورای حکام از سوی مقامات غربی مطرح می شود.
با وجود آن که در حال حاضر، برنامه فعالیت های هسته ای ایران برای بسیاری از کارشناسان مبهم و پوشیده است، ‌بسیاری از آنها نیز مشروعیت و اعتبار این ادعا را زیر سؤال برده و نگران منحرف شدن پرونده از مسیر اصلی آن هستند. دیوید آلبرایت که از کارشناسان هسته ای فعال در انستیتو امنیت بین الملل و علمی است،‌در این خصوص می گوید: گزارش نیویورک تایمز در این خصوص، اهمیت مدارک ایالات متحده را زیر سؤال برده است. در هیچ کدام از این مدارک، اسمی از کلاهک هسته ای یا تسلیحات هسته ای آورده نشده است. دیوید آلبرایت در ادامه سخنانش مدعی شد که نیویورک تایمز در واقع با این مقاله اشتباه بزرگی را مرتکب شده است و در واقع کارکرد کلاهک هسته ای را به خوبی درک نکرده است. علاوه بر این اطلاعاتی که در نیویورک تایمز به چاپ رسیده است به سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ باز می گردد. بنابراین هیچ اطلاعاتی از عملکرد هسته ای ایران در سال های پیش از این تاریخ در اختیار نیست.
آلبرایت در ادامه می افزاید:‌موتوری که اخیرا در ساخت موشک شهاب ۳ در سال ۲۰۰۴ به کار گرفته شده است, بسیار پیچیده تر از چیزی است که در این مدارک آورده شده است. علاوه بر این هیچ مدرک هسته ای در اختیار نیست که بیانگر این موضوع باشد که ایران قصد طراحی تسلیحات هسته ای را داشته است.
میریام راج کومار نویسنده کتاب «تسلیحات کشنده» نیز در این خصوص می گوید: در حال حاضر مدارک حاشیه ای متفاوتی در خصوص فعالیت هسته ای ایران وجود دارد. حقیقت این است که مقامات ایرانی با کارکردن بر روی موشک شهاب ۳، مشخص کردند که گزینه ساخت تسلیحات هسته ای را از روی میز خود کنار نگذاشته اند.

منبع : خبرگزاری آفتاب