سیمپاتیکو - SIMPATICO

سال تولید : ۱۹۹۹
کشور تولیدکننده : آمریکا و فرانسه
محصول : دان لوپوویتس، تیم اوبرولاند و ژان فرانسوا فونلوپ
کارگردان : ماتیو وارچوس
فیلمنامه‌نویس : دیوید نیکولز و وارچوس، بر مبنای نمایش‌نامه‌ای نوشتهٔ سام شپارد
فیلمبردار : جان تال
آهنگساز(موسیقی متن) : استوارت کوپلند
هنرپیشگان : نیک نولتی، جف بریجز، شارون استون، کاترین کینر، آلبرت فینی، کیبرلی ویلیامز و شان هتوزی
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۶ دقیقه


̎وینی̎ (نولتی) و ̎کارتر̎ (بریجز) سال‌هاست یکدیگر را می‌شناسند اما رابطه‌شان چندان صمیمانه نیست. سال‌های بسیار پیش از این، آن دو به همراه ̎رزی̎ (استون)، محبوبهٔ ̎وینی̎، با دوز و کلک در مسابقات اسب‌دوانی درآمد خوبی داشتند؛ تا اینکه ̎سیمز̎ (فینی) مسئول مسابقات محلی متوجه آنان می‌شود. اما ̎وینی̎ و ̎کارتر̎ با طرح توطئه‌ای باعث بی‌کاری و نابودی زندگی او می‌شوند. پس از سال‌ها ̎وینی̎ که اکنون الکلی و بدبخت است، به زحمت زندگی‌اش را اداره می‌کند در حالی‌که ̎کارتر̎ یک پرورش‌دهندهٔ موفق است و با ̎رزی̎ ازدواج کرده است. ̎وینی̎ اطلاعاتی در مورد ̎کارتر̎ دارد که با برملا کردن آنها می‌تواند باعث دردسر او شود، بنابراین با گرفتن حق‌السکوت از او زندگی‌اش را می‌گذراند. یک شب در حالی‌که ̎کارتر̎ مشغول تمام کردن معاملهٔ یک اسب همیشه برنده به نام ̎سیمپاتیکو̎ست، ̎وینی̎ به او تلفن می‌کند و می‌گوید به خاطر رفتار ناشایست با زنی به نام ̎سسیلیا̎ (کینر) در زندان به‌سر می‌برد و به ̎کارتر̎ پیشنهاد می‌کند چنان‌چه به کالیفرنیا بیاید و او را از مخمصه نجات دهد، او هم مدارکی را که سال‌هاست علیه‌اش استفاده کرده، به او خواهد داد. ̎کارتر̎ موافقت می‌کند اما وقتی به کالیفرنیا می‌رسد معلوم می‌شود ̎وینی̎ در زندان نیست و ̎سسیلیا̎ هم هیچ شکایتی از او نکرده و این بخشی از یک توطئه بزرگ‌تر علیه او است...
● وارچوس انگلیسی پیش از این در تئاتر با کارگردانی آثاری از ویلیام شکسپیر، یاسمینا رضا،... و شپارد به شهرت رسیده است. بنابراین عجیب نمی‌نماید که برای نخستین فیلمش، نمایش‌نامه‌ای (حتی نه‌چندان مشهور) از شپارد را مبنای کار قرار بدهد. فیلم دربارهٔ این است که چگونه با یا بدون فساد می‌توان زندگی کرد و اینکه گذشته چگونه حال را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. اما وارچوس چنان می‌خواهد حرف‌ها را ̎سنگین̎ جلوه بدهد که فیلم از کف می‌رود... و شکست می‌خورد. اینجا، به‌خصوص، بازیگران درجه اول اصلی (بریجز، نولتی، استون، کینر و فینی) زیر فشار بار ̎معنا̎، فرصت بازی پیدا نمی‌کنند. با این‌همه، علاقه‌مندان بریجز، هم‌چون سی‌سال گذشته، از صرفاً حضور او در جلوی دوربین می‌توانند لذت ببرند.