نفرین بر این دموکراسی

خدای را، چه بر امت پیامبر خاتم رفته است، که پرپرشدن مظلوم ترین مردمان زمین را ‏می بیند و دم بر نمی اورد؟
نفرین بر دموکراسی، نفرین بر حقوق بشر، نفرین بر شورای امنیت و سازمان ملل که ‏رهاوردشان برای غزه جز به خون غلتیدن مردم نبوده است و آن هم به جرم حمایت از ‏دولتی که با رای‌ آن ها بر سر کار آمده است! ‏
هدیه کریسمس و عید سال نو مدعیان دموکراسی غرب برای غزه خون و آتش است، ‏کودکان غزه این روزها باید در کنار جنازه غرق خون عزیزانشان شیون کنند و از غم ‏یتیمی ناخن بر صورت بخراشند و سالی را آغاز کنند که ارمغان خیانت و خبائث سران ‏کشورهایی است که فقط نامی از اسلام یدک می کشند. ‏
‏ غزه کربلاست و در عاشورایی خونین به سر می برد و قربانی خشم یزیدیان کاخ ‏سبز نشین عرب شده است کجاست علی (ع) که فریاد زند که اگر مسلمانی از این ‏درد بمیرد سزاست، کجاست ببیند که امت اسلامی در خواب غفلت فرو رفته است و ‏یزیدیان بر مردم حاکم شده اند، خون نابحق ریخته مردم غزه گریبان گیر ملک عبدالله ‏ملعون و حسنی مبارک خبیث و سران عربی چون اینان است؛ سرانی که یا از ترس ‏سر در گریبان فرو برده اند و جز خور و خواب و سرکردن در حرم سراهای خویش کاری ‏ندارند و لکه ننگ امت اسلامی اند و یا دست در دست شیطان دارند و جام‌های خود ‏را به اسم ادیان به هم می زنند تا سلامتی هم را ارزو کنند همان ها که مایه ننگ و ‏ذلت مسلمین شده اند، جواز حمله به غزه را می دهند تا این آخرین ندای عزت ‏طلبی مردم مسلمان فلسطین، حماس، را خفه و خوش رقصی کنند برای شیطان!‏
وای بر امت اسلامی که چنین حاکمانی بزدل و ترسو و هوسران بر آنها حاکم شده ‏است و دم بر نمی آورند و زبان به کام گرفته اند که یا از سر ترس است و یا غفلت که ‏در قبال هر دو در پیشگاه خدای مسئولند و خطاکار! ‏
‏ تا زمانی که چنین شیاطینی بر این کشورها حاکمند چه انتظاری از اجلاس سران ‏کنفرانس اسلامی و اتحادیه عرب که خود حکم به خاک و خون تپیدن مظلومان غزه را ‏داده اند، است. امروز چشم ا مید داشتن به این بی غیرتان ملعون از ال سعود گرفته ‏تا شیخ نشین‌های خلیج فارس و مصر و بزدلی چون ابومازن خنده آور است. ‏
تجربه جنگ سی و سه روزه حزب الله لبنان نشان داد که مقاومت و خون تنها راه ‏پیروزی بر ظلم و شمشیر یزیدیان است و امروز به جز معدود کشورهایی چون ایران، ‏سوریه، این مردم تنها و غریب دیگر چه پشت و پناهی دارند؟‏
وای بر روشنفکران داخلی که هنوز به خاطر کمک به فلسطین و حمایت از مظلوم بر ‏جمهوری اسلامی می تازند، دلی شقی و حرمله صفت می خواهد که طفلی غرق ‏به خون را ببیند، دلش نلرزد، اشکش جاری نشود، زشتی روشنفکرانه بگیرد و ‏مشکلات جهان اسلام را جدی از مردم مسلمان ایران بداند که مسلماً بویی از ‏مسلمانی نبرده است. ‏
‏ دولتمردان، جرا ما باید کشورهایی چون مصر و عربستان که دستشان به خون مردم ‏مظلوم غزه آلوده است هنوز رابطه داشته باشیم؟
‏ چرا باید سفارت و دفتر حافظ منافع این جنایتکاران خبیث در کشور آزادانه فعال باشد؟ ‏اگر امروز دستمان به صهیونیست‌های غاصب نمی رسد باکی بر ما نیست که خشم ‏انقلابی خود را بر شریکان شیطانی آنها فرو بریزیم. ‏
‏ و درود بر دلیر مردان و شیرزنان و کودکان پریشان و خونین غزه، و درود بر حماس که ‏امروز پرچم هیات من الذله در دست آنان است و بدانند که حامی آن ها خداوند است ‏و خوب بدانند که جز خون و مقاومت سلاحی نیست برای عزت طلبی، و گرنه چون ‏همان سرانی که از هیبت جز شکم‌هایی برآمده و از مسلمانی جز نامی نصیبی ‏نبرده اند باید پشت میز خفت و خواری به نام صلح خاورمیانه بنشینند و برای خوش ‏خدمتی اربابان شیطانی دم تکان دهند که استخوانی ارزانی‌شان کنند و خدا می داند ‏عراق و افغانستان هم در همین اتش بی غیرتی اینان سوخته و می سوزد. ‏
‏ و ما فرزندان خمینی کبیر، چون همیشه تاریخ اماده رزمیم با جباران و سفاکان عالم و ‏بدانند آن ددمنشان و دیوصفتان که مسلمانان انقلابی ایران اماده اند تا با حضور در ‏غزه خواب آرام را از چشمان آنها بربایند و برای همیشه اسرائیل غاصب را از صحنه ‏روزگار محو و به کتاب‌های تاریخ بسپارند. ‏
‏ خدایا، به اشک چشم های یتیمان غزه و آه دل این مظلومان، داد این مردم را که از ‏یک سو از دشمن صهیونیست زخم بر دل و و از سویی دیگر خنجر خیانت سران عرب ‏را بر پشت دارند، از این ظالمان و جهان خواران بستان که چشم امید همه آزادی ‏خواهان عالم بر توست که حسبنا الله و نعم الوکیل و نعم المولی و نعم ‏المصیر.

منبع : شبکه خبر دانشجو