چهارشنبه, ۲ خرداد, ۱۴۰۳ / 22 May, 2024
مجله ویستا
از رصـدخـانه بغداد تا تلسـکوپ نیـوتون
رصدخانه جایی است که برای مشاهده، بررسی و اندازهگیری پدیدههای آسمانی درست شده است. در گذشته رصدخانهها اساساً شامل سُدس و برخی ابزارهای دیگر ستارهشناسی بود. رصدخانههای امروزی معمولاً تلسکوپهای بزرگ نوری یا رادیویی دارند که در اتاقهای گردنده نصب شدهاند.
● تاریخچه تأسیس رصدخانهها در ایران
نخستین رصدخانه حدود سال ۲۱۲ هجری(۸۲۸ میلادی) در بغداد بنا شد و دو اخترشناس برجسته، فضل بن نوبخت اهوازی و محمد بن موسی خوارزمی بر آن ریاست داشتند. پس از این رصدخانه، رصدخانههای متعددی در جای جای سرزمینهای اسلامی ساخته شد که هر یک با نام اخترشناسی برجسته، پیوسته است. رصدخانه بتانی در رقه و رصدخانه عبدالرحمان صوفی در شیراز از جمله آنها ست. البته، پس از قرن چهارم، رصدخانهها با نام امیران ارتباط پیدا کردند، مانند رصدخانه علاءالدوله در همدان، که برای بوعلیسینا بنا کرد. کمتر از یک قرن بعد نیز ملکشاه سلجوقی، رصدخانه بزرگی را بنیان نهاد که بزرگانی مانند عمرخیام نیشابوری در آنجا فعالیت داشتند و تقویم جلالی، دقیقترین تقویم جهان، را طرحریزی کردند.
پیشرفت رصدخانهها با بنیانگذاری رصدخانه مراغه به اوج خود رسید. بنای این رصدخانه در سال ۶۵۷ هجری (۱۲۶۱ میلادی) به سفارش خواجه نصیرالدین طوسی و به فرمان هولاکو، نوه چنگیزخان مغول، آغاز شد. هولاکو برای نگهداری این سازمان پژوهشی موقوفههای ویژهای در نظر گرفت. کتابخانهای شامل ۴۰۰ هزار جلد کتاب و ابزارهای اخترشناسی، از جمله ذاتالربع دیواری به شعاع ۴۳۰ سانتیمتر، کرههای ذاتالحلق، حلقه انقلابی، حلقه اعتدالی و حلقه سموت، نیز فراهم شد. در همین جا بود که زیج ایلخانی به سال ۶۷۰ هجری (۱۲۷۶ میلادی) فراهم شد.رصدخانه مراغه فقط مخصوص رصد ستارگان نبود و یک سازمان علمی گسترده بود که بیشتر شاخههای دانش درس داده میشد و مشهورترین دانشمندان آن عصر، از جمله قطبالدین شیرازی، کاشف علت اصلی تشکیل رنگین کمان (قوسقزح)، در آنجا جمع شده بودند. به علاوه، چون در آن زمان ارتباط علمی چین و ایران به علت استیلادی مغولان بر هر دو سرزمین برقرار شده بود، دانشمندان چینی، از جمله فردی به نام فائو مونجی، در این مرکز فعالیت داشتند. همچنین، فیلسوف و فرهنگنامه نویس مسیحی، ابنالعبری، در رصدخانه مراغه به درس دادن اصلهای اقلیدوس و المجسطی بطلمیوس مشغول بودند. اوج شکوفایی رصدخانهها را در قرن نهم هجری میبینیم، یعنی زمانی که الغبیگ نوه تیمور لنگ، رصدخانه خود را در سمرقند بنا نهاد؛ رصد خانهای که آن را با رصدخانه استانبول باید حلقه انتقال این سازمان به غرب دانست. الغ بیگ، که خود اخترشناس شایستهای بود، بهترین ریاضیدانان زمان را در رصدخانه خود، که پیشرفتهترین ابزارهای پژوهشی آن زمان (از جمله قوسی از نصفالنهار به ارتفاع ۵۰ متر) را داشت، گردهم آورد. مهمترین آنان، غیاثالدین جمشید کاشانی بود.
● رصدخانههای تاریخی
▪ استونهنج
▪ رصدخانه سمرقند
▪ رصدخانه مراغه
▪ رصدخانه شهر گور
▪ رصدخانه نیمروز
▪ سدس فخری
▪ رصدخانه بغداد
▪ رصدخانه جادرل بنک
● رصدخانه های ایران
▪ رصدخانه ملی ایران
▪ رصدخانه کوثر اصفهان
▪ رصدخانه دانشگاه اصفهان
▪ رصدخانه ابوریحان شیراز
▪ رصدخانه دانشگاه فردوسی مشهد
▪ رصدخانه زعفرانیه تهران
▪ رصدخانه آستان حضرت عبدالعظیم(ع)
● نخستین تلسکوپ
▪ آیا شما میدانید نظریه تلسکوپ برای اولین بار توسط چه کسی مطرح شد؟
ممکن است پاسخ دهید: «خوب معلومه گالیله» اما این طور نیست گالیله اولین شخصی بود که یک تلسکوپ را طراحی کرد، ساخت و از آن برای رصد ستارگان استفاده کرد ( طبق تاریخ علم غرب). در تاریخ علم بشر، بارها افرادی درباره نور صحبت کردهاند مانند فلاسفه یونان که نظریات مختلفی راجع به نور و ماهیت آن در کتابهای خود آوردهاند. اما باور عمومی تا قرن هفتم میلادی این بود که نور از چشم موجودات زنده ساطع میشود و این دلیل دیدن اشیا است اما در قرن هفتم اولین شخصی که به طور علمی در کلاسهای درس خود این عقیده را نفی کرد و نور را به شکلی که امروز ما آن را میشناسیم تشریح کرد امام جعفر صادق(ع) بود. ایشان در کلاسهای خود بحثهای بسیاری را درباره نور مطرح ساختند که از آن موارد نظریه ایشان راجع به جمعآوری نور است. ایشان گفتهاند: «نور از طرف اشیا بسوی چشم ما میآید و از آن نور که از طرف هر شیء به سوی چشم ما میآید فقط قسمتی به چشم ما میرسد و به همین جهت ما اشیا دور را به خوبی نمیبینیم و اگر تمام نوری که از یک شیء دور میآید به چشم ما برسد، ما شیء دور را نزدیک خواهیم دید و اگر بتوان چیزی ساخت که تمام نور یک شیء دور را به چشم ما بتاباند، در صحرا شتری را که در فاصله سه هزار ذرع میچرد، در فاصله ۶۰ ذرعی خواهیم دید.» (از کتاب مغز متفکر جهان شیعه ترجمه ذبیح الله منصوری) پس به این ترتیب میبینید که بسیار زودتر از گالیله نظریه تلسکوپ یعنی همان وسیلهای برای جمع آوری نور مطرح شده بود . (اگر علاقه مند هستید می توانید با مراجعه به کتاب (رسالت النور) جابر که از شاگردان امام بودند با ابعاد مختلف درسهای ایشان درباره نور آشنا شوید) ... خب فکر میکنم همه شما داستان عینک ساز هلندی و گالیله را درباره اختراع تلسکوب شکستی شنیده باشید برای همین از ذکر آن خودداری میکنم و چون میخواهیم راجع به ساخت تلسکوپهای بازتابی حرف بزنیم فقط مختصرا از تاریخچه تلسکوپ نیوتنی که کمتر به گوش خورده مینویسیم: تا نیمه دوم قرن هفدهم میلادی منجمان از تلسکوپهای شکستی استفاده می کردند که البته خطاهای داشت (بعداً مفصلاً در این باره میگوییم) اما دانشمندان دریافتند که اگر در ساخت تلسکوپ از آینه مقعر به جای عدسی اصلی استفاده کنند، مشکلات حل میشود و حتی میتوانند تلسکوپهای بزرگتری بسازند. آنها همچنین دریافتند که اگر شعاع انحنای آینه را زیاد کنند تا انحنای آینه (تقعر) بخشی از یک سهمی شود، میتوانند بخش زیادی از کجنمایهای نوری را کاهش دهند، جیمز گریگوری در سال ۱۶۶۳ برای نخستین بار سیستمی را بر همین پایه طراحی کرد که البته نتوانست با آن رصدی انجام دهد. پنج سال بعد نخستین تلسکوپ انعکاسی توسط ایزاک نیوتن طراحی و ساخته شد. تلسکوپ نیوتنی طرح متفاوتی از تلسکوپ گریگوری داشت و نسبتاً سادهتر بود و این آغاز دوره جدیدی در اکتشافات فضایی بود، البته با اینکه فقط چند سال بعد از نیوتن طرحهایی با مزایای بیشتر توسط افرادی چون کاسگرین مطرح شد. اما همچنان سادگی طرح نیوتن باعث ادامه پیدا کردن ساخت تلسکوپ نیوتنی مخصوصاً در میان منجمان آماتور شد. داستان تلسکوپ نیوتن هم از این قرار بود که وی پس از کار گریگوری با خود فکر کرد که می تواند با روش بهتری این کار را انجام دهد. نیوتن در اواخر ماه مارس به منزلش در کمبریج برگشت، تمام وسایل ضروری را تهیه کرد و مصمم شد که تلسکوپش را بسازد. او به جای آینه از یک فلز صاف و صیقلی شده (که آلیاژ مخصوصی از ترکیب مس و قلع با کمی آرسنیک بود) استفاده کرد، چون در آن زمان مردم روش ساختن آینه مقعر با نقره اندود کردن یک طرف شیشه را ابداع نکرده بودند. ظرف مخصوصی تهیه و فلزها را در آن ذوب کرد و چون گاز سمی تولید میکرد تا آنجا که میتوانست آن را دور از محل کار خود قرار داده بود. سپس فلز را در قالب ریخت و بعد آن را جلا و صیقل داد تا این که توانست آینه بسیار خوبی بسازد. آن را داخل لوله پنج اینچی قرار داد و در کانون آینه اصلا آینه تخت کوچکی قرار داد که نور جمع شده از آینه اصلی را به طرف سوراخی روی بدنه لوله منعکس میکرد و در آنجا هم یک عدسی شیئی تصویر را بزرگ میکرد. پس از آزمایش این تلسکوپ او فهمید که به موفقیت بزرگی رسیده است. برای همین نمونه بزرگتری از آن را برای انجمن سلطنتی انگلستان ساخت و این چنین بود که طرح او در مدت کوتاهی فراگیر شد.
منبع : روزنامه اطلاعات
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سیدابراهیم رئیسی سید ابراهیم رئیسی سقوط بالگرد رئیسی رئیس جمهور شهدای خدمت ابراهیم رئیسی رئیسی شهادت شهید جمهور ایران حسین امیرعبداللهیان بالگرد
فرودگاه مهرآباد هواشناسی مترو امتحانات نهایی شهرداری تهران پیام تسلیت کنکور بارش باران آموزش و پرورش تهران هلال احمر سانحه بالگرد رئیسی
قیمت دلار قیمت خودرو بازار خودرو قیمت طلا خودرو حقوق بازنشستگان یارانه بورس دلار سایپا ایران خودرو یارانه نقدی
سینمای ایران سینما جشنواره کن آیت الله سید ابراهیم رئیسی تلویزیون هنرمندان رسانه ملی شعر لیلا حاتمی
کنکور ۱۴۰۳
اسرائیل فلسطین غزه رژیم صهیونیستی روسیه امیرعبداللهیان ترکیه جنگ غزه آمریکا چین ولادیمیر پوتین عراق
فوتبال پرسپولیس استقلال رئال مادرید باشگاه پرسپولیس والیبال لیگ برتر فدراسیون فوتبال لیگ برتر انگلیس لیگ برتر ایران باشگاه استقلال بارسلونا
هوش مصنوعی مایکروسافت اپل گوگل ناسا انسان تبلیغات موبایل فناوری
کاهش وزن ویتامین مغز افسردگی آلزایمر ناباروری طول عمر سلامت روان